انواع افسردگی

احساسات افسردگی شما كاملاً شخصی و منحصر به خود شما می‌باشد، اما پزشك، مشاورو یا سایر متخصصین رشته روانشناسی یا روانپزشكی می‌توانند بین انواع بیماریها براساس علت ایجاد آنها، علایمشان و مدت زمان طول كشیدنشان تمایز قابل شوند.
طبقه‌بندی افسردگی
خفیف، ‌متوسط، شدید
افسردگی خفیف: در افسردگی خفیف، خلق پایین ممكن است ایجاد شود وبعد از مدتی از بین برود. این بیماری اغلب بعد از یك واقعه استرس‌زا بروز می‌كند. شخص ممكن است به غیر از احساس خلق پایین، احساس اضطراب و نگرانی هم داشته باشد. تغییر در نحوه زندگی، اغلب تمام آن چیزی است كه برای درمان این نوع افسردگی لازم است.
افسردگی متوسط: در افسردگی متوسط، خلق پایین طول كشیده و باقی می‌ماند و شخص دچار علایم جسمی نیز می‌گردد. گرچه این علایم از فردی به فرد دیگر فرق می‌كند. در چنین مواردی، فقط تغییر در نحوه زندگی به ندرت باعث بهبودی میشود و نیاز به درمان دارویی هم وجود دارد.
افسردگی شدید: افسردگی شدید یك بیماری تهدیدكننده زندگی می‌باشد كه دارای علایم شدیدی می‌باشد. بیمار دچار علایم و مشكلات جسمی، هذیان‌ها و توهمات شده و مراجعه به پزشك در اولین فرصت از اهمیت زیادی برخوردار است.
سایر اصطلاحات افسردگی
سایر اصطلاحاتی كه بطور رایج در پزشكی برای توصیف انواع افسردگی بكار می روند عبارتند از: افسردگی واكنشی، افسردگی درون‌زاد، افسردگی عصبی، ‌افسردگی روانی، افسردگی دوقطبی، افسردگی یك قطبی، افسردگی تهییجی، افسردگی تاخیری، افسرده‌خویی، افسردگی پنهان، افسردگی عضوی، افسردگی راجع به كوتاه مدت و افسردگی مفصلی.
افسردگی واكنشی: پزشكان از اصطلاح افسردگی واكنشی (Reactive Depression) در دو مورد استفاده می‌كنند. در مورد اول، به افسردگی‌هایی كه به علت یك حادثه استرس‌زا ایجاد شده است، واكنشی اطلاق میشود كه مدت این افسردگی‌ها هم معمولاً زیاد نیست. چنین افسردگی‌هایی را می‌توان به صورت یك پاسخ طبیعی تشدید یافته در مقابل ناملایمات زندگی نیز درنظر گرفت.
انجام مشاوره، حمایت خانواده، كنترل استرس و بعضی از اقدامات عملی، ممكن است تمام آن چیزهایی باشند كه برای درمان این بیماری لازم هستند.
با اینحال، یك حادثه استرس‌زا می‌تواند باعث شروع افسردگی شدیدی شود و افرادی كه مستعد به این بیماری هستند می‌توانند بعد از شروع بیماری شان، زندگی پراسترسی را داشته باشند. در صورت وقوع چنین وضعیتی، بسیار مشكل است كه دقیقاً‌ بگوییم كه این افسردگی، واقعاً واكنشی به استرس بوده است.
اصطلاح واكنش افسردگی را همچنین برای مواردی كه یك شخص هنوز می‌تواند به موقعیتهای اجتماعی واكنش نشان داده و از آن لذت ببرد نیز بكار می‌برند.
افسردگی درون‌زاد: افسردگی درون‌زاد: (Endogenous Depression) بدون هیچ دلیلی ایجاد میشود. این افسردگی معمولاً شدید بوده و بیمار احتمالاً دچار علایم جسمی افسردگی همچون از دست دادن اشتها و كاهش وزن، صبح خیلی زود از خواب بیدار شدن، بدتر شدن خلق در هنگام صبح و كاهش میل جنسی، می‌باشد. این نوع افسردگی معمولاً فقط با درمان، بهبود می‌یابد.
اشكالی كه استفاده از این نوع روشها برای توصیف انواع افسردگی وجود دارد این است كه همین علایم بیماری می‌تواند در بعضی افراد به علت حوادث استرس‌زا ایجاد شود. بعلاوه، فقط بخاطر اینكه شما قادر نیستید كه روی یك حادثه استرس‌زا انگشت بگذارید و ان را مشخص نمایید كه باعث بروز افسردگی شده است به این معنی نیست كه چنین حادثه استرس‌زایی وجود نداشته است.
افسردگی عصبی: اصطلاح افسردگی عصبی (Neurotic Depression) برای توصیف نوع خفیفی از افسردگی بكار می‌رود كه در آن، در بعضی روزها حال بیمار خوب است و در بعضی روزها حالش بد میشود. چنین بیمارانی معمولاً عصرها بیشتر احساس افسردگی می‌كنند. در چنین نوعی از افسردگی، بیمار ممكن است شبها در بخواب رفتن مشكل داشته باشد و در نیمه‌هی شب هم از خواب بیدار میشود، اما این افراد صبح‌های زود بیدار
نمی‌شوند. بعضی از این بیماران بیش از حد می‌خوابند و بعضی نیز احساس می‌كنند كه بیشتر از معمول تحریك‌پذیر شده‌اند.
افسردگی روانی: افسردگی روانی (Psychotic Depression) یك افسردگی شدید بوده و بیمارانی كه به چنین افسردگی دچار میشوند به علایم جسمی آن نیز مبتلا شده و ممكن است ارتباطشان را با واقعیت از دست بدهند. آنها ممكن است به هذیانها و یا توهمات نیز دچار شوند. بیماران مبتلا به افسردگی روانی همیشه به درمان پزشكی نیاز دارند.
افسردگی دوقطبی: افسردگی دوقطبی (Bipolar Depression) نام دیگر بیماری شیدایی- افسردگی (مانیك- دپرسیو) می‌باشد. افراد مبتلا به بیماری شیدانی- افسردگی در بعضی مواقع دچار خلق بالا هستند و در دوره‌هایی نیز به خلق پایین دچار می‌شوند كه می‌تواند افسردگی آن خفیف ویا شدید باشد. وقتی چنین بیمارانی در حالت خلق بالا (شیدانی) قرار دارند آنها احتمالاً احساس خوشحالی و سرخوشی دارند، به خواب و خوراك كمتر از حد معمول نیاز دارند و احساس می‌كنند كه حال عمومی‌شان خیلی خوب است. آنها در چنینمواقعی دارای انرژی زیادی می‌باشند، خیلی سریع و تند حرف می‌زنند و احساس می‌كنند كه انگار افكار در مغز آنها در حال مسابقه دادن هستند. قضاوت آنها مختلف و بد شده و ممكن است دچار هذیانها و یا توهمات نیز بشوند اما این هذیانها و توهمات با آن نوعی كه در افسردگی روانی دیده میشود فرق دارد و محتوای آنها بسیار مثبت‌تر است. در چنین مواقعی بعضی از بیماران فكر می‌كنند كه خیلی پولدار هستند و آدم معروفی شده‌اند و یا اینكه از قدرت زیادی برخوردارند. این خلق بالا نیز همانند خلق پایین می‌تواند به بیمار آسیب برساند. گاهی اوقات قضاوتهای نادرست و توهمات آنها منجر به ایجاد مسایل مالی میشود. در بعضی موارد، این بیماران خرجها و ولخرجی‌های زیادی انجام می‌دهند.
افسردگی یك قطبی: افسردگی یك قطبی (Unipolar Depression) اصطلاحی است كه برای توصیف افسردگی‌ای كه در اكثریت افراد ایجاد میشود بكار می‌رود و نشان‌دهنده این است كه در این نوع افسردگی، فقط خلق پایین دیده میشود و خلق بالا در آن رخ نمی‌دهد.
افسردگی تهییجی: افسردگی تاخیری (Retarded Depression) نیز توصیف علایم نوعی افسردگی است كه فرآیندهای جسمی و ذهنی بیمار، كند و آهسته شده و اشكال در تمركز حواس نیز اغلب وجود دارد. وقتی كه این بیماری خیلی شدید میشود، بعضی از این افراد حتی نمی‌توانند حركت كرده، حرف بزنند و یا غذا بخورند.
افسرده خویی: اصطلاح افسرده خویی (Dysthymia) به افسردگی خفیف و طول كشیده اطلاق می‌گردد. پزشكان در مواردی كه در یك دوره دو ساله به مدت بیش از دو ماه، افسردگی در فردی ایجاد شود، چنین تشخیصی را مطرح می‌سازند. علایم اصلی این بیماران، تردید و بی‌تصمیمی و كم شدن باعث طبع می‌باشد. در چنین بیمارانی، روان درمانی ممكن است بهتر از دارو درمانی جواب بدهد.
افسردگی پنهان: افراد مبتلا به افسردگی پنهان (Masked Depression) اظهار می‌دارند كه اصلاً احساس افسرده بودن ندارند (حتی با وجودیكه سایر علایم افسردگی را دارا می‌باشند). در چنین افرادی ممكن است قبل از اینكه تشخیص افسردگی داده شود، آزمایشات و معاینات متعددی برای پیدا كردن مشكلشان انجام شود. علایم جسمی مثل درد سینه یا مشكلات خوابیدن این بیماری با مصرف داروهای ضدافسردگی بهبود می‌یابد.
افسردگی عضوی: افسردگی عضوی یا ارگانیك (Organic Depression) نامی است كه به نوعی افسردگی داده شده است كه به علت یك بیماری جسمی و یا مصرف بعضی از داروها ایجاد شده است.
افسردگی راجعه كوتاه مدت: اصطلاح افسردگی راجعه كوتاه مدت (Brief Recurrent Depression) به نوعی از افسردگی گفته میشود كه افسردگی شدید فقط به مدت چند روز ایجاد میشود و سپس برطرف می‌گردد.
افسردگی فصلی: اصطلاح افسردگی فصلی به نوعی افسردگی گفته میشود كه به علت كم تابیدن نور خورشید در روزهای كوتاه زمستان ایجاد می‌گردد. این بیماران ممكن است میل زیادی به خوردن چیزهای شیرین و یا شكلات داشته باشند و در طی ماههای زمستان، نیاز آنها به خوابیدن افزایش می‌یابد.

منبع : پایگاه الکترونیکی خدمات پزشکی ایران