ماه - La Luna

سال تولید : ۱۹۷۹
کشور تولیدکننده : ایتالیا
محصول : جووانی برتولوچی
کارگردان : برناردو برتولوچی
فیلمنامه‌نویس : جوزپه برتولوچی، کلر پیلو و برناردو برتولوچی، برمبنای داستانی نوشته فرانکو آرکالی، برناردو برتولوچی و جوزپه برتولوچی.
فیلمبردار : ویتوریو استورارو.
آهنگساز(موسیقی متن) : جوزپه وردی.
هنرپیشگان : جیل کلی‌برگ، ماتیو باری، ورونیکا لازار، لورا بتی، رناتو سالواتوری، فرد گوئین، توماس میلیان، الیزابتا گامپتی، فرانکو چیتی، روبرتو بنینی و آلیدا والی.
نوع فیلم : رنگی، ۱۴۴ دقیقه.


«کاترینا» (کلی‌برگ)، پسر نوزادش، «جو» را عزیر می‌دارد. سال‌ها بعد در نیویورک و در آستانه سفر «کاترینا» برای آوازخوانی در ایتالیا، شوهرش، «داگلاس» (گوئین)، می‌میرد و او «جو» (باری) را به‌رغم اکراهش همراه خود به رُم می‌آورد. «جو» که به مصرف هروئین روی آورده می‌گریزد. «کاترینا» دنبال او می‌گردد و با پرس‌وجو از دوستان تازه «جو» او را می‌یابد. آنان به اتفاق به گردش می‌روند و رابطه پُرشوری میان‌شان برقرار می‌شود. «جو» مادرش را متهم به بیزاری از او می‌کند و «کاترینا» برایش توضیح می‌دهد که پدر واقعی‌اش مردی به‌نام «جوزپه» (میلیان) است، نه «داگلاس». «جو»، «جوزپه» را که معلمی ساکن رُم است می‌یابد و به او می‌گوید پسرش مرده است. در یکی از تمرین‌های مادرش، «جوزپه» سرمی‌رسد و واقعیت را کشف می‌کند. پس از خشمِ اولیه «جوزپه» نسبت به «جو»، هر دو به تماشای برنامه «کاترینا» می‌نشینند...
* یکی از شکست‌های برتولوچی در گیشه و نزد منتقدان. برتولوچی ریشه فیلم را تصویری تأثیرگذار از ماه معرفی می‌کند که طی روان‌کاوی‌اش به یاد آورده بود. در تلاش برای تعبیر این تصویر، فیلم او نمادهای فرویدی و روایت «اودیپی» را برجسته می‌کند و با استفاده از نقش خواننده اُپرا و محیط اُپرائی و نیز لحن ملودراماتیک، جلوه معاصر قابل قبولی به اسطوره کهنِ «اودیپ» می‌بخشد. در ماه همدلی تماشاگر نه از طریق هم‌ذات‌پنداری با شخصیت بلکه با کاربرد موسیقی و تدوین (کار گابریلا کریستیانی) و به مدد عملکرد پیچیده دوربینِ استورارو طلب می‌شود. بازی طبیعی و بی‌تکلف کلی‌برگ مغایر با چنین فضای استیلیزه‌ای است و خود برتولوچی نیز قهرمان جذاب‌تر زن را به‌زودی وامی‌نهد تا در جست‌وجوئی پُرپیچ و خم، پی پدر بگردد. ‌