جستجوی هنر و معماری ایرانی در آینه های زنگار بسته ...

و آنگاه که تمدن بشر به وجود آمد ، قبل از تولد هر حرفه ای معمار و معماری متولد شد و ایرانیان یا همان پارسیان این نیاز جامعه را چنان با تکنولوژی و هنر آمیختند که نام و یاد آنها برای همیشه در اذهان دنیا زنده است ولی در حال حاضر چه کرده ایم؟
این افتخارات چنان ما را کور کرده که فراموش کرده ایم زمان در حرکت است و آن قوم موفق است که نیازهای معماری جامعه را درک کند و زمان و مکان جامعه خود را بشناسد، این روزها حرف از هنرومعاری زیاد است و بازار نظریه پردازی گرم و نتیجه حرف تنها را همه می دانیم و می بینیم ، راه گم کرده ایم و به دور خود می چرخیم ، ولی تا کی؟
فکر نمی کنید دیگر وقت آن رسیده که حرکتی انجام دهیم ، حرفها را عملی کنیم و به جای فکر کردن به محوریت فرد در معماری و تلاش برای رسیدن به عرصه برتر تجاری به محوریت هنر و تکنولوژی در معماری و رسیدن به جایگاه ازدست رفته معماری میهنمان فکر کنیم و بهتر بگویم عمل کنیم ، شاید این بحث ها هم تکراری باشد ولی نیاز جامعه امروز ما به یک بازنگری کلی و حرکتی عملی و علمی به سوی پیشرفت هست، گوش و ذهن جامعه از شنیدن شعارهای زیبا و پوچ خسته شده و قبل از فرسودگی نیازمند حرکتی دوباره است ، وقتی حرفه ای به صورت فسیل در می آید و نیروی جوان نادیده گرفته می شود نباید توقع حرکتهای جدید و سازنده را داشت.
مشکلات معماری امروز به قدری زیاد است که در یک مطلب و مکتوب نمی شود آنها را نام برد اما معماری زنده است ، قلبش هنوز در تپش است و این مشکلات چهره معماری ایران را دگرگون و دچار هرج و مرج کرده ، مشکلاتی از قبیل عدم آموزش صحیح ، کمبود منابع اطلاع رسانی ، فرهنگ پایین جامعه در قبال معماری ، تجارتخانه های معماری ، گم شدن هنر و قداست آن و عنوان های زیاد دیگر که در اینجا فرصتی برای نام بردن از آنها نیست ، بیایید از خواب غفلت بیدار شویم و گوهر فرهنگ و معماری غنی کشورمان را به دست خودمان به ورطه نابودی نکشانیم.
به امید روزی که معماری ایران سخن اول را درجهان بزند ومعمار ایرانی یک افتخار باشد ، این جمله زیاد عجیب و غریب نیست ، خواستن توانستن است ، در گذشته اینگونه بوده ، یقین دارم اگر بخواهیم در حال و آینده هم می توانیم اینگونه باشیم.
وسلام

محسن شجاعی فر

منبع : ماهنامه الکترونیکی هنر و معماری ایران