گتسبی بزرگ - The Great Gatsby

سال تولید : ۱۹۷۴
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : دیوید مریک
کارگردان : جک کلیتن
فیلمنامه‌نویس : فرانسیس فورد کوپولا، برمبنای رمانی نوشته ف. اسکات فیتس جرالد.
فیلمبردار : داگلاس اسلوکوم
آهنگساز(موسیقی متن) : نلسن ریدل
هنرپیشگان : رابرت ردفورد، میا فارو، بروس درن، کارن بلک، اسکات ویلسن، سام واترستن، لویس چایلز، هوارد دا سیلوا، رابرتس بلاسم و ادوارد هرمان.
نوع فیلم : رنگی، ۱۴۶ دقیقه.


سال 1922. «نیک کاراوی» (واترستن) خانه‌اش در غرب میانه را ترک می‌کند و برای تجارت به نیویورک می‌آید و ویلای کوچکی در لانگ آیلند در منطقه اِگ غربی می‌گیرد. در اِگ شرقی، یکی از اقوامش، «دیزی» (فارو) با شوهر ثروتمندش، «تام» (درن) زندگی می‌کند. «نیک» از یکی از دوستان آنان، «جوردان بیکر» (چایلز) گلف‌باز حرفه‌ای و ثروتمند، درباره «جی گتسبی» (ردفورد) چیزهائی می‌شنود - مرد مرموزی که مهمانی‌های باشکوهی در خانه اعیانی نزدیک ویلای او می‌گیرد. «دیزی» بعدتر اعتراف می‌کند که زندگی چندان خوشی با «تام» ندارد و «تام» نیز «نیک» را به یک مهمانی شلوغ نیویورکی می‌برد و در آنجا محبوبه‌اش، «میرتل» (بلک) را معرفی می‌کند؛ «میرتل» همسر مرد فقیری به نام «جرج ویلسن» (ویلسن) است. در نهایت «نیک» به یکی از مهمانی‌های «گتسبی» دعوت می‌شود و ملاقات خصوصی ناراحت کننده‌ای با او دارد. بعدتر «جوردان بیکر» از او می‌خواهد تا از طرف «گتسبی»، «دیزی» را برای چای دعوت کند. در اینجا معلوم می‌شود که چند سال قبل، «گتسبی» یک افسر تهی‌دست و دل باخته «دیزی» بوده که پس از عزیمتش به خارج از کشور، «دیزی» با «تام» ازدواج می‌کند. در دیداری پنهانی، آن دو رابطه عاشقانه‌شان را از سر می‌گیرند. در یک مهمانی در یک روز گرم تابستانی «تام» واقعیت را حدس می‌زند و طی گشت و گذاری در نیویورک هرگز دوستش نداشته است. «دیزیِ» پریشان و آشفته، فرار می‌کند و هنگام رانندگی با «گتسبی» به سمت خانه تصادف می‌کند و «میرتل» را می‌کشد (او و «تام» می‌خواسته‌اند به غرب فرار کنند). «کتسبی» این واقعیت را که «دیزی» رانندگی می‌کرده انکار می‌کند. روز بعد «جرج ویلسن» از طریق «تام» می‌فهمد که صاحب اتوموبیلی که باعث مرگ زنش شده، چه کسی بوده و سپس هم خودش و هم «گتسبی» را می‌کشد. در مراسم خاک‌سپاری، تنها «نیک» و پدر «گتسبی»، «آقای گاتس» (بلاسم) حضور دارند که دومی از گذشته پسری و بلندپروازی‌های او می‌گوید. «نیک» بعدتر نزد «تام» و «دیزی» می‌رود که اکنون به ثروت‌شان پناه برده‌اند.
* مجموعه‌ای از حرفه‌ای ترین‌های هالیوود از کوپولا در مقام فیلم نامه‌نویس گرفته تا اسلوکومِ فیلم‌بردار و ستاره‌های مشهورف کوچک‌ترین روحی به رمان پُرآوازه فیتس جرالد نبخشیده‌اند. این «داستان عاشقانه» طولانی بیش زا همه چیز از فیلم‌نامه ضعیفش رنج می‌برد. قصه اصلی فیلم پس از حدود چهل و پنج دقیقه آغاز می‌شود و مقدمه چینی آغازین بسیار طولانی و خسته کننده است و ظاهراً تنها به خاطر نوستالژی نسبت به لباس‌ها، اتوموبیل‌ها و رقص‌های مرسوم در آغاز قرن بیستم ساخته شده است. دقیقاً به خاطر همین فقدان شخصیت‌پردازی است که بی‌تفاوتی «دیزی» نسبت به مرگ «گتسبی» (مرگی که باید برای او رخ می‌داد) در پایان فیلم بیش از آنکه پذیرفتنی باشد، عصبی کننده است. در سال 1949 نیز فیلمی به همین نام و برمبنای همین رمان به کارگردانی الیوت نوجنت و همکاری آلن لد، بتی فیلد، شلی وینترز و دا سیلوا ساخته شده است.