موزه آبگینه

ساختمان موزه آبگینه به خودی خود می‌تواند برای علاقه‌مندان بسیار دیدنی باشد. این ساختمان متعلق به قوام‌السلطنه‌، وزیر احمد شاه قاجار، بوده است‌. این ساختمان در دو طبقه و پنج تالار ساخته شده است‌. تالار یك و دو در طبقه اول و تالارهای دیگر در طبقه فوقانی قرار دارد. در تالار شماره دو (بلور) قدیمی‌ترین شیشه‌ها و لوله‌های شیشه‌ای و سفال‌ها قرار داده شده است‌. طراح ویترین‌های موزه مهندسی اتریشی به نام هانس هولاین است‌. تزیینات بنا شامل منبت كاری چهارچوب درها و پله‌ها است و آجر كاری نما كه در ۵۰ نوع‌است‌.
گچ‌بری موزه شامل دو دوره است‌: دوران قوام‌، و سبك غربی در زمان سفارت مصر و آینه‌كاری‌های طبقه دوم‌، كه مربوط به دوره قاجار است‌. موزه آبگینه در واقع موزه تخصصی شیشه و سفال است‌. قدیمی‌ترین شیشه‌ها لوله‌های شیشه‌ای به نام سیلندر شیشه است كه از معبد چغازنبیل كشف شده است و مربوط به هزاره دوم قبل از میلاد است‌. شیشه‌ها و سفال‌های طبقه اول نیز مربوط به دوره‌های پیش از تاریخ است كه قدیمی‌ترین سفال دست‌ساز از دوران اشكانی‌، هزاره‌های اول به دست آمده است‌. تالار صدف به علت شباهت شكل آن به صدف نیمه باز به این نام خوانده می‌شود و شامل انواع سفال‌های قرن سوم و چهارم شهر نیشابور است‌. تالار چهار (زرین‌) كه به خاطر ظروف زرین‌فام كه از دوران سلجوقی به جا مانده چنین نامی گرفته است‌، شامل ظروفی است كه دور تا دور با خط نسخ و نستعلیق تزیین شده‌است‌. هم‌چنین چهره‌های مغولی روی این ظروف خود نمایی می‌كنند كه با توجه به شهر محل پیدایش‌، نقوش آن‌ها فرق می‌كند. تالار پنج (لاجورد) به خاطر لعاب‌های یك رنگ فیروزه به این نام خوانده می‌شود، و از قرن هفتم و هشتم (دوره ایلخانی‌) به جا مانده است‌.
با نزدیك شدن به دوران صفویه‌، اشیا مصرفی‌تر می‌شود. تزیینات این بخش شامل گلاب پاش و صراحی است‌. هم‌چنین میزی كه از دوران قاجار به جا مانده با لعاب هفت رنگ و مزین به نقش چهره‌های شخصیت‌های شاهنامه است كه نام هر شخص بالای چهره نوشته شده است‌.
موزه شامل بخش‌های اداری (زیر زمین‌)، دبیرخانه و ریاست (طبقه بالا) است‌. كتاب‌خانه نیز، واقع در ضلع شمال غربی‌، شامل ۴۰۰۰ جلد كتاب فارسی و انگلیسی در زمینه‌های باستان شناسی‌، تاریخ و هنر است‌. در ضلع شمالی محوطه‌، بناهایی برای تكمیل مجموعه در دست احداث است كه در طبقه اول كلاس‌های آموزشی و در طبقه دوم نمایشگاه موقت قرار دارد.
این مجموعه تا ۱۳۳۰ محل سكونت و كار قوام‌السلطنه بود و بعد از آن مدت هفت سال در اختیار سفارت مصر قرار گرفت‌. بعد از آن‌، به ترتیب سفارت افغانستان‌، بانك بازرگانی و در سال ۱۳۵۵ با همكاری مهندسان ایرانی و اتریشی تغییرات آن شروع شد.
ساختمان موزه هشت ضلعی است و در باغی به مساحت ۷۰۰۰ مترمربع قرار دارد. طرح‌های بدیع و در و پنجره‌های نفیس كه بسیار خوب نگه‌داری شده‌اند، یادآور معماری عصر سلجوقی است و می‌تواند الهام بخش معماران معاصر برای طرح‌های سبك كلاسیك‌باشد.

منبع : سایت موزه‌های تهران