زردآلو

زردآلوهای رسیده به اندازه‌ای نرم هستند که به‌خوبی قابل حمل نیستند. بهتری راه برای لذت بردن از این میوه این است ه فرد خود اقدام به کشت آن کنند.
● بهترین اقلیم کاشت
آفتاب کامل تا متوسط، خاک با زهکش خوب را می‌پسندد. گل‌های تازه باز شده، باید در برابر سرمای بهاره محافظت شوند.
● ارتفاع و گستردگی
ارتفاع گیاه به ۲/۷-۴/۲ متر و گستردگی آن به ۲/۷-۸/۴ متر می‌رسد.
● نکات پرورشی
بسیاری از زردآلوها خودگشن هستند و چنانچه به‌صورت انفرادی کشت شوند. مقداری میوه تولید می‌کنند اما بسیاری از آنها چنانچه همراه با یک رقم دوم کشت شوند. به‌دلیل عمل ذکر گرده‌افشانی، محصول بیشتری تولید می‌کنند. بین درختان بالغ ۵/۷ متر و بین درختان پاکوتاه ۵/۴-۵/۳ متر فاصله را در نظر می‌گیرند. در بهار مالچ همراه با کمپوست و کوددهی، مفید است.
● هرس
تعدادی از کویلتوارها یکسال در میان گل می‌دهند، مگر آنکه میوه آنها به‌صورتی تنک شود که بین هرکدام حدود ۵ سانتی‌متر فاصله باشد. درخت زردآلو باید به شکل سیستم مرکزی بار هرس شود بدین‌صورت که شاخه مرکزی و اصلی حذف می‌شود و گیاه هرس شده به شکل یک گلدان باز درمی‌آید.
● تکثیر
ازدیاد از طریق پیوند جوانه انجام می‌گیرد.
● آفات و بیماری‌ها
به بیماری Eutya حساس است. عامل این بیماری از محل زخم‌ها (خصوصاً محل‌های هرس شده) حمله می‌کند. نواحی آلوده شده به کند و شنته باید سم‌پاشی نمود.
● برداشت و انبارداری
میوه‌ها و زمانی که نرم و شیرین شده‌اند باید برداشت کرد.

منبع : نشریه بین المللی فنی و مهندسی سیمای محیط