ریزش موی سر در آقایان

مردانی كه دچار ریزش موی سر نمی‌شوند، احتمالاً هورمون تستوسترون كمی دارند. هورمون مردانه تستوسترون دارای یك مشتقی بنام دی هیدروتستوسترون می باشد كه باعث طاسی سر می‌شود.‌
با افزایش سن، موی قسمت‌های جلو و وسط سر، نازك تر، روشن تر و كوتاه تر می شوند تا جائیكه به سختی می‌توان آنها را دید.‌
محلول ۲ درصد مونوكسیدیل بنام (راگین)، جریان خون را به سمت موها افزایش داده و ریزش آنها را آهسته می كند، اگر چه باعث رویش موی جدید نمی شود.‌
داروی دیگر اسپیرونولاكتون است كه جلوی عمل هورمون‌های مردانه را كه باعث ریزش مو می‌شوند، می‌گیرد ولی اگر این دارو به‌صورت خوراكی مصرف شود باعث كاهش قدرت جنسی و عدم توانایی تولید مثل می‌شود. اما اگر بصورت محلول۲ درصد در الكل برروی پوست سرمالیده شود، ریزش مو را كم می‌كند.‌
وقتی‌كه محلول راگین به همراه محلول اسپیرونولاكتون به پوست سر مالیده شود، بوی نا مطبوعی ایجاد می‌كند، در نتیجه نبایستی با هم مصرف شوند. برای جلوگیری از ایجاد این بوی بد، می توانید محلول راگین را صبح ومحلول۲ درصد اسپیرونولاكتون (‌محلول در الكل اتیلیك به همراه پروپیلن گلیسول) را شب هنگام به پوست سرتان بمالید.‌
ولی اداره غذا و دارو مصرف محلول اسپیرونولاكتون را برای درمان ریزش مو یا حفظ سلامت موها مجاز نمی داند، در نتیجه در حال حاضر فقط ازمحلول مونوكسیدیل (راگین) برای درمان ریزش مو استفاده می‌شود.‌
مردان و زنان دو هورمون مردانه در بدن خود دارند: تستوسترون و دی هیدروتستوسترون.
تستوسترون برای توانایی جنسی لازم است و باعث ریزش مو نمی‌شود. ولی در داخل سلول‌های بدن، تستوسترون به دی هیدروتستوسترون تبدیل می‌شود كه باعث ریزش مو می‌شود.
داروی پروسكار (Proscar) كه برای درمان بزرگی پروستات تجویز می‌شود، مانع تشكیل دی هیدروتستوسترون می‌شود ولی تا حالا ثابت نشده است كه این دارو از ریزش مو در افراد جلوگیری می‌كند، به همین دلیل پزشكان در استفاده از آن تردید دارند.

منبع : تبیان