سردرگم، بی هدف، بدون برنامه

سیمای تیم ملی در بازی دوم به شدت نگران كننده بود. اگر در بازی اول و در خلال دقایق نگران كننده نیمه اول مقابل ازبكستان، مشخص بود كه چه می خواهیم و چه هدفی در سر داریم و قصدمان چیست، دیروز حتی در لحظات مالكیت توپ هم حرفی برای گفتن نداشتیم و دل به خلاقیت های فردی و ساده ترین شكل از همكاری های گروهی بازیكنانی داشتیم كه چندین سال است كنار هم بازی می كنند و به صورت عادی می توانند چند پاس ساده را با هم رد و بدل كنند بی آنكه محتاج و نیازمند لشكری از مربیان و مشاوران باشند!
تمام آنچه از تیم ملی دیدیم، مجموعه ای بود از حركات تركیبی دو یا سه نفره كه تمام هنرشان به انتقال توپ از نقطه A به نقطه B و ارسال آن به نقطه C برای سرزدن عنایتی یا هاشمیان خلاصه می شد و بس.
غیر از این حركات ساده، چیز دیگری از تیم ملی ندیدیم غیر از اشتباهات فردی و تداخل بازیكنان در اجرای وظایف یكدیگر كه حاصلی غیر از سردرگمی دربر نداشت. هرچند در نیمه دوم بردن بازی از میانه میدان به عرض و استفاده از فضاهای كناری زمین برای پیشروی و بازیسازی مفید واقع شد و كمك كرد تا پرس شدید چینی ها در نیمه اول اندكی شكسته شود اما درمجموع دو نیمه فشار چینی ها زیاد بود و كادرفنی نتوانست راهی برای كاستن از این فشار پیدا كند.
پس از بازی مقابل ازبكستان هم نوشتیم كه شباهت های فراوان نحوه بازی آندرانیك تیموریان و جواد نكونام به یكدیگر باعث می شود تا كارآیی خط میانی تیم ملی كاهش پیدا كند. به عبارت دیگر اگر برای درست انجام شدن وظایف دفاعی در خط میانی ۱۲۰ درصد انرژی و توان موردنیاز باشد كه بین جواد و آندو تقسیم شود، ۸۰ درصد توانایی های این دو بازیكن به هدر می رود. به این ۸۰ درصد انرژی اتلاف شده، ۱۰۰ درصد انرژی خرج نشده مربوط به علی كریمی را هم اضافه كنید كه در جریان دقایقی كه برای تیم ملی به میدان رفته تأثیر خاصی درجریان مسابقه نداشته است تا پی ببرید كه چرا خط میانی ما درمسابقات امسال تسلیم و مطیع خط میانی ازبكستان و چین بوده است.
به عبارت ساده تر نحوه آرایش نفرات میانی و شرح وظایفی كه امیرقلعه نویی برای این نفرات تشریح كرد، كارآیی فرضی خط میانی را از ۳۰۰ درصد (حاصل عملكرد ۳ بازیكن میانی ضرب در ۱۰۰ درصد توان كه حداكثر كارآیی آنها در زمین است) به ۱۲۰ درصد كاهش داده است، یعنی تقریباً به یك سوم. همین قضیه باعث شده تا خط میانی ما نیازمند شوكی باشد كه تنها با حضور یك بازیكن جدید صورت می پذیرد.
شاید بهتر باشد قلعه نویی با بیرون گذاشتن علی كریمی كه تا اینجای جام، كوچكترین نشانی از گذشته پرافتخار خود را به نمایش نگذاشته و استفاده از یك هافبك بازیساز، انرژیك وتوانا كه قدرت حمل توپ و شكافتن خط دفاعی را داشته باشد استفاده كند تا ضریب كارآیی خط میانی را افزایش داده و بیش از این اجازه تركتازی به هافبك های حریف را ندهد.

هومن جعفری

منبع : روزنامه ابرار ورزشی