زیر زمین - Underground

سال تولید : ۱۹۹۵
کشور تولیدکننده : فرانسه، آلمان، یوگسلاوی و مجارستان
محصول : سیبی ۲۰۰۰، پاندورا و نوروو
کارگردان : امیر کوشتوریتسا
فیلمنامه‌نویس : دوشان کواچه‌ویچ و کوشتوریتسا از نمایش‌نامه‌ای نوشته کواچه‌ریچ و کوشتوریتسا از رمانی نوشته کواچه ویچ.
فیلمبردار : ویکلو فیلاج.
آهنگساز(موسیقی متن) : گوران برگوویچ
هنرپیشگان : میکی مانویلوویچ، لازار ریستوفسکی، میریانا یوکه‌ویچ، اسلواکو استیماچ، ارنست استوتسنر، میلنا پاولوویچ و سردان تودوروویچ.
نوع فیلم : رنگی.
صدا : ۱۹۴ دقیقه.


بلگراد، ساال ۱۹۴۱. "بلاکی" (ریستوفسکی)، مردی خون‌گرم و اجتماعی با "مارکو" (مانویلوویچ)، مردی درون‌گراتر و روشن‌فکرتر دوست است. هر دوی آنان عضو حزب کمونیست‌اند و ضمناً در فعالیت‌هائی مشکوک و علاقه‌شان به بازیگری ملیج (یوکه‌ویچ) با هم وجه اشتراک دارند. کمی بعد آشوب و درگیری‌های جنگ جهانی دوم آن دو را مجبور می‌کند همراه جماعتی از مردمان شهر به پناهگاهی زیرزمینی پناه ببرند. سال‌ها می‌گذرد و جنگ تمام می‌شود، ولی "مارکو" و زن بازیگر با تمهیداتی به دیگران می‌قبولانند که جنگ هنوز ادامه دارد...
٭ ر آلیسم جادوئی کارهای کوشتوریتسا حتی در جائی که او داستانی غیر قابل باور را هم تعریف می‌کند، از بین نمی‌رود. در زیر زمین همه اتفاقات به شکلی رخ می‌دهد که تماشاگر در باورها و اعتقادات و البته این حجم از تلخی را کوشتوریتسا با طنزی که در سرتاسر فیلم جاری است، تلطیف کرده؛ فیلم همان‌قدر که با تماشاگر عام بازی می‌کند، می‌تواند تماشاگر خاص را هم بازی دهد و از این جهت کارگردان نشان می‌دهد که تا چه حد بر ابزارش تسلط دارد.