۹۱‏‎ ‎درصد مردان، ۹ درصد زنان

با وجودی که زنان ایرانی هر روز بیش از روز قبل به ورزش توجه نشان می دهند، با این حال همان مقررات دست و ‏پا گیری که از هر سو متوجه زنان است، در ورزش نیز حاکم است. این واقعیت توسط مدیر کل توسعه ورزش بانوان ‏چنین بیان شده است:‏‎ ‎‏"توجه و سرمایه گذاری در ورزش بانوان و جدی گرفتن آن در جامعه اسلامی تنها در حد شعار ‏است".‏
خبرگزاری دولتی جمهوری اسلامی پس ازنشست چهارشنبه نایب رییس و روسای سبک های فدراسیون ووشو از زبان ‏خانم رباب شهریان نوشت:‏‎ ‎‏"هم اکنون از بودجه ورزش ایران ۹۱ در صد سهم مردان است در حالی که باید این بودجه ‏و امکانات یکسان‎ ‎باشد." او همچنین افزود که پس از پیروزی انقلاب اسلامی، ورزش بانوان مستقل شد اما متاسفانه ‏بودجه آن تغییر نکرد!‏
مدیر کل توسعه ورزش بانوان البته این را هم گفت که از نظر محمد علی آبادی، رییس سازمان تربیت بدنی، فدراسیونی ‏موفق است که مدال‌ها و‎ ‎افتخار آفرینی ورزشکاران آن رشته برای زنان و مردان به یک اندازه باشد؛ شرطی که با وجود ‏مقررات دست و پا گیر به معجزه می ماند. حتی موفقیت ورزشکاران زن ایرانی در رقابتهای داخل سالن بازیهای آسیایی ‏از دید برخی از گردانندگان فکری جمهوری اسلامی به لحاظ اخلاقی مساله دار تلقی شد.‏
همان طور که وقتی تیم ملی فوتبال بانوان ایران توانست با پیروزی بر تیم پرسابقه هند، به دور دوم راه یابد و حریف تیم ‏های تایوان، میانمار و ویتنام شود، بلافاصله عذر سرمربی چینی بدون ذکر دلیلی خواسته شد و اکنون صحبت از ‏استخدام یک مربی آلمانی است. ‏
تیم بانوان تکواندوی تهران نیز که در مسابقه های پایتخت های جهان در روسیه به مقام سوم رسید، با بودجه ای معادل ‏یک دهم بودجه ورزش مردان به این نتیجه دست یافت. با این وجود عشرت شایق، نماینده تبریز در مجلس اسلامی از ‏تذکر خود و ۳‏‎ ‎نماینده دیگر درباره ضرورت رعایت موازین شرعی در اعزام تیم‌های ورزشی بانوان به‏‎ ‎مسابقات خارج ‏از کشور خبر داد:‏‎ ‎‏"اخیرا در برخی از مسابقات بین‌المللی، مسایلی اتفاق افتاده که شایسته دختران و زنان مسلمان ایرانی ‏نبوده و موجبات ناراحتی و نگرانی برخی از علما و مراجع تقلید شده است. باید توجه شود که رعایت مسائل‎ ‎شرعی و ‏باورهای دینی پیش شرط حضور ورزشکاران ایرانی در مسابقات خارج از کشور است."‏‎ ‎
آیا در چنین شرایطی رسیدن به مقام و مدال و شکوفایی در عرصه های بین المللی معجزه نیست؟