مزیت‌های نسبی صادراتی و نیازهای وارداتی کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی (OIC)

تاریخ نشر : ۸۴۰۹۲۷
تیراژ : ۵۰۰
تعداد صفحه : ۵۱۸
نوبت چاپ : ۱
شابک : ۹۶۴-۴۶۹-۱۶۳-۶
رده دیویی : ۳۸۲.۰۹۱۷۶۷۱
نوع اثر : تهیه و تنظیم
زبان کتاب : فارسی
قطع : وزیری
جلد : شومیز
محل نشر : تهران
تهیه کننده : فتحی‌قره‌گونی - یحیی

'هدف کلی مطالعه‌ی حاضر، مطالعه‌ی حاضر، اندازه‌گیری مزیت نسبی کشورهای عضو OIC بر حسب گروه کالایی می‌باشد، که این اطلاعات به صورت بانک اطلاعاتی در قالب یک بسته نرم‌افزاری تهیه و جهت نصب در وب‌سایت بازار مشترک اسلامی ارائه شده است مطالعه حاضر برای اولین بار مزیت نسبی صادراتی و وارداتی کلیه کشورهای عضو OIC را بر حسب طبقه‌بندی H. S و در قالب کدهای شش رقمی با استفاده از آخرین اطلاعات و داده‌های آماری به کار برده است. به علاوه این مطالعه به طور متوسط از داده‌های تجاری 65‌ هزار گروه کالایی در قالب کدهای شش رقمی و دو رقمی که دربرگیرنده‌ی بیش از 120 هزار مشاهده‌ی آماری است، مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که توان افزایش صادرات درون گروهی میان کشورهای عضو OIC وجود دارد بر اساس محاسبات تحقیق، کل ارزش کالهای صادراتی مزیت‌دار کشورهای عضو OIC در تجارت با دنیا حدود 214/3 میلیارد دلار می‌باشد در این میان 28/7 میلیارد دلار آن به کشورهای عضو OIC صادر می‌شود. بدین ترتیب ملاحظه می‌شود که تنها از 13/2 درصد از کل توان صادراتی موجود کشورهای عضو OIC به صورت درون گروهی استفاده می‌شود. از طرفی نتایج نشان می‌دهد که به طور متوسط هر کشور عضو OIC حداقل در 392 قلم کالا بر حسب کدهای شش رقمی H. S از مزیت نسبی برخوردار می‌باشد. ایران در تجارت 589 قلم کالا با کل دنیا و 639 قلم کالا با مجموع کشورهای عضو OIC از مزیت نسب برخوردار است. بدین ترتیب بر اساس اصل مزیت‌های نسبی، تشکیل ترتیبات تجاری در بین کشورهای اسلامی دارای توجیه اقتصادی می‌باشد. منتها توصیه اصلی این طرح در راستای دستیابی به هدف نهایی تشیکل بازار مشترک اسلامی این است که در مراحل نخست موافقت‌نامه‌های تجاریت منطقه‌ای حداقل در هرکدام از مناطق پنج‌گانه زیر تشکیل گردد تا در مراحل پیشرفته‌تر و با توسعه تجارت درون‌گروهی در هر کدام از مناطق مورد نظر زمینه‌های تشکیل بازار مشترک اسلامی فراهم شود.