اكنون موضوعی كه از سوی تونی بلر مطرح شده است این است كه وی انتخاب میكند كه مورد قضاوت واقع شود یا خیر و به نظر میرسد كه این امری گستاخانه باشد. مردم عادی تا زمانی كه گناهشان ثابت نشده بیگناه هستند. بلر استاندارد برتری را انتخاب كرده است: «نابتر از ناب». چه خوب است كه وی پیشنهاد نداده كه سیاستمدارانی چون همسر كایزر درصدر مظنونین قرار گیرند. من نمیدانم كه منظور نخستوزیر از آنچه كه به اشراف و اعیان در مقابل بازگشت وامها كرده چه بوده است. این نوع سئوالی نیست كه فردی آن را بر سر میز شام مطرح كند چرا كه مطرح كردن آن را میتوان به سادگی انكار نماید و به این ترتیب كسی نمیداند كه آیا بلر ارتباط وامها و اعیان و اشراف را ممنوع ساخته و یا به دنبال مسدود كردن قانونی آن وقتی كه پروسه آماده راهاندازی است، باشد. تمام آن چیزی كه مردم میدانند، تصمیم پلیس برای گفت و گو با وی برای دومین بار به عنوان شاهد نه مظنون است. لازم به ذكر است كه پلیس درخواست نموده كه جزئیات گفت و گو با تونی بلر تا زمانی كه آنها تصمیم به انتشار عمومیآن نگرفتهاند مخفی بماند. حتی كاركنان به سختی میتوانند درخواست دیوید كامرون را برای بلر توجیه كنند. درخواستی كه به عقیده و نظر واهی توریس كه گوردون بران ثابت خواهد كرد كه رقیب خوفناكتری نسبت به بلر است چندان ارتباطی پیدا نمی كند. حتی گاردین فكر میكند كه رفتن بلر به دلیل این پروسه امری اشتباه میباشد.همچنین این را من میدانم نخست وزیر كاملا آگاه است كه قدرتش در شرف نابودی است، اما او معتقد است بهاندازه كافی بر سر قدرت باقی خواهد ماند كه بتواند برنامههای داخلی و خارجی خود را به جلو براند و این كاری كه وی درصدد انجام آن است و تصمیم هیئت نمایندگان برای بركناری وی نیز اهمیتی ندارد. در آخرین انتقادات به عمل آمده از بلر و شعارهایی چون «بلر باید برود» كه با انگیزه آغاز گردید، این اعتماد وجود دارد كه نخستوزیر را تشویق كند كه از خط میان قانونی و غیرقانونی بودن عبور نماید و امید برای تقویت مالی شخصی به طور مسلم چنین انگیزشی را به وجود میآورد. اما تاكنون حتی متهمكنندگان بلر استدلال نكردهاند كه وی قصد دارد از وامها هم منفعت مالی و هم منفعت شخصی ببرد. به عقیده من نخستوزیر بهای سیاسی زیادی را در حمایت از آمریكا برای جنگ با تروریسم و ایجاد یك عراق شایسته و مناسب پرداخت كرده است. بنابراین بلر در مقابل درخواستها برای بركناری وی مقاومت میكند و ترجیح میدهد تا به كاخ سفید دست یابد امری كه نیاز زیادی به هزینه شخصی دارد. بلر معتقد است كه وی میتواند به راهی برای آغاز مذاكرات صلح بین فلسطینیان و اسراییلیها جهت حل اختلافات خود دست یابد. در هر حال باید این را درنظر گرفت كه وی به كشتار در ایرلند پایان داد. من فكر میكنم كه بلر در اشتباه است و راه بغداد از طریق بیتالمقدس نمیگذرد و از سوی دیگر نه فلسطینیان و نه اسراییلیها میتوانند گروهی معتبر برای مذاكره به وجود آورند. بلر همچنین معتقد است كه رویارویی با درد و رنج حاصل از مشكلات برای پایهریزی اصلاحاتش این ارزش را دارد. اما باید دید كه گوردون براون رقیب سرسخت وی چه آسهایی را در آستین دارد.