هنرهای رزمی شائولین و بودیسمِ چان

متن زیر، مصاحبه‌ای است میان من و شی‌ گلین Shi Guolin، راهب مبارز معبد شائولین، که در تابستان ۱۹۹۶ انجام شد؛ یعنی قبل از سفرم به چین، به معبد شائولین در هنانِ Henan ـ ۱۵۰۰ساله، در ژوئن سال ۱۹۹۷. در آن زمان، افکارم به دلیل بحث روزافزون در باب صحت و سقم راهبان شائولین آشفته بود، بنابراین از همسر چینی‌ام، لی li، خواهش کردم در مصاحبه با این راهب مرا همراهی کند. شی گولین، که نسل سیو چهارم از راهبان مبارز معبد شائولین می‌باشد به تازگی در نیویورک اقامت گزیده است. او مدیتیشن شائولین و مرکز هنرهای رزمی را در ژوئیه سال ۱۹۹۵ در آن شهر تأسیس نمود. روزی در یک تابستان گرم، همان‌طور که در اطراف شهر نیویورک در حال رانندگی بودم ناگاه ایدهٔ مصاحبه با ”راهب شی‌ گولین“، به ذهنم خطور کرد. در گوشه‌ای از یک فروشگاه خواربار فروشی کُره‌ای که در سمت شرق بالای منهتن Manhattanقرار داشت، این موضوع را تلفنی به اطلاع راهب شی گولین رساندم. پس از معرفی خودم، تمایلم را برای درک بهتر چگونگی بودیسم در معبد شائولینِ امروز و به طور کل در مورد ورزش‌های رزمی شائولین، توضیح دادم و از ایشان تقاضای وقت ملاقات نمودم. راهب شی گولین، با کمی جابه‌جائی در برنامهٔ زمان‌بندی پر مشغله‌اش، موافقت کرد تا این مصاحبه اختصاصی را با من ترتیب دهد.
تقریباً ساعت ۳ بعد از ظهر، من و همسرم لی، کمی زودتر به شائولین، معبد راهب شی گولین رسیدیم. جناب کشیش هنوز از خوردن غذای گیاهی بعد از ظهرش فارغ نشده بود. به محض ورود از در معبد، مرد جوانی با سر تراشیده و یک سگ اسکاتلندی به نام بوبلی Bubbly، که مهره‌های بودیسم به گردنش آویزان بود، دوستانه به من و همسرم خوشامد گفت. نزدیک ورودی مدرسهٔ کونگ‌فوی معبد، جائی‌که ما پذیرفته‌ شدیم، اتاق جداگانه‌ای مختص یک بودائی ممتاز قرار داشت؛ در سمت شمال ساختمان، کتابخانه‌ٔ بزرگی سرشار از کتب ادبی مستقل بودائی، آشکارا خودنمائی می‌کرد. از فوارهٔ کوچکی که روی میز قرار داشت، آب خنکی جاری بود و صداهای روح‌نوازی به گوش می‌رسید که مهمانان را دور از ترافیک و هیاهوی شهر، به آرامش دعوت می‌کرد.
از این‌که راهبِ شائولین، شی گولین، در یک ملاقات رسمی، این چنین بلافاصله مرا به حضور پذیرفته بود بسیار هیجان‌زده بودم. او اندکی پس از ورود، به پیشوازمان آمد؛ در طول مصاحبه، اظهار داشت که بسیاری از درخواست‌های دیگر مجلات هنرهای رزمی را رد کرده و صرفاً به دلیل شهرت قطعی مجله به‌عنوان مجله‌ای که به گسترش فرهنگ و هنرهای رزمی اصیل چینی اختصاص دارد، با مصاحبه در مجلهٔ کونگ‌فو ووشو موافقت نموده است. ناخودآگاه زیر این نکته را خط کشیدم. راه شی گولین به دفتر کوچکش که در مجاورت محل تمرین کونگ‌فو بود، رفت و با یک کپی قدیمی از مجله کی‌گونگ Qigong که روی جلدش تصویر استاد آدام هسو Adam Hsu دیده می‌شد، بازگشت. او پرسید: ”آیا مقاله‌ٔ شما در این مجله چاپ می‌شود؟“ جواب دادم: ”بله، فقط اکنون نام آن به کونگ‌فو ووشو تغییر یافته و توسط گی‌جی اُه Giji Oh اداره می‌شود“.
گرچه او غالب اوقات با مصاحبه‌های کوتاه‌تر در رسانه‌های بین‌المللی، از جمله تلویزیون، رادیو و مطبوعات موافقت کرده است، اما ظاهراً از شنیدن این مسئله خشنود شد و بیان داشت که این مقاله، اولین مصاحبهٔ چاپ شدهٔ مجاز در مجلهٔ هنرهای رزمی در آمریکا خواهد بود. او به‌خصوص از فرصت پیش آمده برای کمک به شفاف نمودن اعتبار معبد شائولین در برابر اتهامات واردهٔ بدون دلیل و مدرک، بسیار راضی به نظر می‌رسید. راهب شی گولین نسبت به موضوع بحث کاملاً آگاهی داشت و از این مجال، برای انتشار درک اصیل‌تری از قانون بودیسمِ چان Ch&#۰۳۹;an در معبد شائولین، بهره برد و از ما قدردانی نمود.
● تاریخچهٔ شائولین
نام اصلی این راهب نسل سی‌ و چهارم معبد شائولین (راهب شی گولین)، در واقع، شی یان‌ سی Shi Yan Si (که شو ین‌ تسو Shuh Yen Tsuh تلفظ می‌شود) می‌باشد. او نامِ دارمای، گو لین Guo Lin را به خود گرفت؛ به معنای جنگل پُربار، سمبل یا علامتی برای نشان دادن رسالتش در جهت گسترش فواید آئین‌ بودا در سراسر دنیا. راهب شی گولین، در چین، یادداشت و مدرک معتبری از گسترش اصول واقعی شائولین در اختیار دارد. برای مثال، راهب شی گولین، در معبد شائولین، عنوان مهمِ (آهن = Iron Arhat Iron) را به‌دست آورد، که عمق تعهدش را برای درک آئین چان بودائی و پرورش تعالیم هنرهای رزمی شائولین نشان می‌دهد. او به‌عنوان سرمربی راهبان هنرهای رزمی معبد شائولین، انجام وظیفه کرده، و موفق به دریافت جوایز بین‌المللی بی‌شماری جهت استادیش در هنرهای رزمی شده، هم‌چنین به‌عنوان دبیر قوهٔ مجریهٔ انجمن تحقیقاتی ”ژونگ یوآن کی‌ گونگ ـ Zhong Yuan Qi Gong“، و دکترای افتخاری انجمن تحقیقی هنرهای رزمی شائولین و نیز هیئت مدیرهٔ ”انجمن بودائی هنان“ و انجمن تحقیقاتی ”شائولین چوآن فا Chuan Fa“، انجام وظیفه کرده است.
این سابقهٔ متغیر در بودیسم و هنرهای رزمی شائولین، سی و سومین نسل از اساتید بزرگ معبد شائولین، شی یونگ شین Shi Yong Xin Shur Yong Shin را بر آن داشت تا ”شی گولین“ را به‌عنوان یکی از سفیران معبد شائولین در ایالات متحده منصوب کند. استاد بزرگ، شی یونگ شین، در حال حاضر مدیر (یا ژوچی Zhu Chi) معبد شائولین می‌باشد طوری که شایع است ظاهراً مقدور شده تا به‌عنوان اولین راهب بزرگ (فانگ ژانگ fang zhang) شائولین از سی و دومین نسل راهبان معبد شائولین، شی زینگ ژن Shi Xing Zheng (یکی از ۴ راهب اصلی که در طول حملهٔ گارد قرمز در سال ۱۹۷۰ وفادارانه، در معبد شائولین باقی ماند)، شناخته شود.
شی‌ یان چانگ Shi Yanchang، سی و چهارمین نسل راهبان مقدس، یکی از محترم‌ترین بودائی‌های معبد شائولین و از راهبان هنرهای رزمی، پیش از این‌که راهب محترم، شی گولین، توسط استاد بزرگ، شی یونگ شین، منتصب شود؛ مقام سفارت معبد شائولین را در ایالات متحده، کاملاً حفظ می‌کرده است. هم‌چنین، شی یان چانگ، اولین راهب شائولین است که به‌طور دائم در ایالات متحده اقامت دارد. (راهب شی یان چانگ، در حال حاضر به عبادت می‌پردازد و به آموزش چان Ch&#۰۳۹;an، در معبد بودائی منطقهٔ چینی نیویورک، مشغول است، اما علی‌رغم بهره داشتن از کونگ‌فوی درونی و بیرونی بی‌عیب و نقص، فعلاً هنرهای رزمی را به شاگردان غیر حرفه‌ای، تعلیم نمی‌دهد.)
تقریباً ۳ سال پیش، یکی از اساتید کونگ‌فوی شائولین مرا به ”راهب شی گولین“ معرفی کرد و برای اولین بار وی را ملاقات نمودم. سپس در ژوئن ۱۹۹۵ در نمایشگاه راهب شائولین در تونتوی کانادا، در جریان نمایش چی‌کونگ Chi Kung پوشش آهنی شی گولین، داوطلب شدم. من بی هیچ موفقیتی، تلاش کردم تا راهب شی گولین را با کوبیدن چندین مشت به شکمش، مجبور به عقب‌نشینی کنم. مشت‌هایم بی‌امان شکم او را مورد ضرب و شتم قرار می‌داد و او با آرامش به من نگاه می‌کرد. من هم‌چنین چندین آجر و تخته سنگ بزرگ را برای بر هم زدن آرامش او شکستم؛ به همان ترتیبی که راهبان شائولین، در چندین نمایش از چی گونگِ ”سر آهنین“، سنگ‌ها را در مقابل سر او با شدت به هم کوبیده بودند.
راهب شی گولین، علی‌رغم شهرت در تسلط و مهارت بی‌نظیرش بر یینگ چی کونگ Ying Chi Kung، و سیستم تنفس و افزایش انرژی شائولین، که بدن را در مقابل حمله‌ها غیر قابل نفوذ می‌کند، بر چندین سبک خارجی و سلاح‌های کونگ‌فوی معبد شائولین نیز مسلط است. از جمله مهارت‌های او شامل موارد ذیل می‌باشد:
پنجهٔ عقاب شائولین، مشت آدم مست، بوکس ذهن ـ قلب (Hsing)، مشت گلوله‌ٔ توپ، مانتیس (PrayingMantis)، تکواندو Kwandao، چوب شیطان ـ باد، قداره Broadswords، چنگک (قلاب) دو سرهٔ ببر (Double Tiger Hook)، و بسیاری دیگر از انواع سلاح‌ها و سبک‌های کونگ‌فوی شائولین.
به منظور ارتقاء ورزش‌های رزمی معتبر شائولین، راهب شی گولین و شاگردانش موقعیت‌های بسیاری را فراهم نموده‌اند. راهب شی گولین یک‌سری از نوارهای ویدیوئی دو زبانه را آمادهٔ توزیع کرده تا ابعاد واقعی روحانی و جسمانی کونگ‌فو شائولین، و مدیتیشن و فلسفهٔ بودیست را به علاقمندان ارائه دهد. درآمد حاصل از فروش این آثار پس از جمع‌آوری، در جهت گسترش رسالت مدیتیشن شائولین و مرکز هنرهای رزمی؛ و نیز چاپ و انتشار اصول بودیست چان Ch&#۰۳۹;an و آموزش سراسری در ایالات متحده و دیگر کشورها، مصرف می‌شود.
● بودیسم و شائولین
▪ اروین نیوز: راهب گولین، پیش از هر سئوالی، از شما به خاطر این که لطف نموده و موافقت کردید این مصاحبه را به‌خصوص در کمترین زمان ممکن با من داشته باشید، تشکر می‌کنم. در ابتدا می‌خواهم با این پرسش شروع کنم که شما چه‌وقت و چه‌طور برای آموزش در معبد مشهور شائولین شمالی انتخاب شدید؟
راهب گولین: وقتی وارد شائولین شدم، مسئلهٔ انتخاب در بین نبود، این سرنوشتی بود که برایم رقم خورده بود. پیش از ورود به شائولین، از کودکی به‌عنوان یک بودیست بسیار مذهبی و نیز یک گیاه‌خوار آموزش دیده بودم.
بودیسم و هنرهای رزمی چینی نخستین آموزش‌هائی بودند که از خانوادهٔ خود آموختم. در سن ۱۵ سالگی که یک رزمی‌کارِ کامل بودم؛ پدربزرگ مادری‌ام مرا به شائولین برد و در آن‌جا سیفویم (آموزگار)، استاد بزرگ، شی یونگ شین Shi Yongxin را ملاقات کردم.
▪ اروین نیوز: آیا پیش از این‌که بتوانید هنرهای رزمی شائولین و بودیسم در شائولین را تحصیل کنید، مجبور شدید آزمون‌های سختی را پشت سر بگذارید؟
راهب گولین: در معبد شائولین، یک دانش‌ آموز با استعداد گاهی مجبور است در دوره‌ای که مورد آزمایش قرار می‌گیرد به مدت ۳ سال انتظار بکشد، تا یقین حاصل شود خصوصیات اخلاقی لازم برای راهب شدن را دارا است. بعد از این سه سال، راهبی که موفق شد کاندیدا شود، و در این مراسم موهایش تراشیده، و وارد مرحلهٔ جدیدی از زندگی می‌شود.
▪ اروین نیوز: چرا در مورد این‌که چه کسی راهب واقعی است یا نه این همه سر درگمی وجود دارد؛ آیا مقداری از این سر درگمی به دلیل سطوح متفاوت راهبانی است که در واقع اکنون در شائولین اقامت دارند؟
راهب گولین: از نظر ظاهری، حتی راهبان قابل اعتماد شائولین که در سطوح متفاوتی از رهبانیت می‌باشند، یکسان جلوه می‌کنند. در ابتدا، راهبان وارد یک مرحلهٔ کارآموزی و نوآموزی از رهبانیت می‌شوند و برای اطمینان از این‌که آیا این راهبان جوان حقیقتاً تمایل دارند یک عمر به شیوهٔ یک راهب زندگی کنند یا نه، می‌بایست احکام آئین‌ بودا را به نسبت راهبان عادی (معمولی) که شامیجی Shan Me Jyen - Sha Mi Jie، و شرامِنِر Shramenera در سانسکریت) نامیده می‌شوند، به میزان کمتری پیروی می‌کنند. این دورهٔ آزمایشی زمان محدودی ندارد. راهب نوآموز وقتی احساس کرد که برای پذیرش قوانین بیشتری از تحریمات آماده است، برای آموزش بیشتر احکام بودیست، تنها باید به نزد سیفوی خود برود. اگر یک راهب نوآموز حداقل در سن ۲۰ سالگی، احساس آمادگی کرد، در آن موقع به او اجازه می‌دهند تا شرایط یک راهب کامل (راهبی که کاملاً به این مقام منصوب شده) را بپذیرد؛ این شروط، شامل پیروی از حدود ۲۵۰ قانون مذهبی است که بیچو Bi Chiu (Bee Chew، و بیکشو Bhikshu در سانسکریت) نامیده می‌شود.
دو نمونه از احکام تحریم شامل پرهیز از دروغگوئی و سرقت است. علاوه بر احکام تحریم، قوانینی برای پرورش اصول روحانی کونگ‌فو شائولین، طراحی شده است. در میان این اصول، مواردی هستند که پایه و اساس آموزش‌های بودیست در معبد شائولین چین و مدیتیشن شائولین و مرکز هنرهای رزمی ایالات متحده را تشکیل می‌دهند، برای مثال، ”طریقت اصیل و باشکوهِ ۸ لایه“ (The Noble Eightfold Path)، که معمولاً برطبق سه اصل آموزش و پرورش بودیست، گروه‌‌بندی می‌شود:
۱) رهبری اصول اخلاقی (سیلا sila): سخن درست (حق)، رفتار درست و معشیت درست؛
۲) پرورش ذهنی (سامادی Samadhi): تلاش درست، آگاهی درست، و تمرکز درست؛
۳) حکمت (پراجنا ـ Prajna): افکار درست و فهم (درک) درست.
▪ اروین نیوز: اما آیا یک تضاد یا تناقض اصلی یا حداقل ظاهری، میان تفکر زنگی یک بودیست و هنرهای رزمی شائولین وجود ندارد؟

به قلمِ: اِروین نیوِز Ervin Nieves

منبع : ماهنامه دنیای کاراته