بیل را بکش: جلد دو - KILL BILL: VOL. 2

سال تولید : ۲۰۰۴
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : لارنس بِندر
کارگردان : کوئنتین تارانتینو
فیلمنامه‌نویس : کوئنتین تارانتینو، برمبنای شخصیتی خلق شده توسط اوما تورمن و تارانتینو
فیلمبردار : رابرت ریچاردسن
آهنگساز(موسیقی متن) : روبرت رودریگس
هنرپیشگان : اوما تورمن، دیوید کارادین، لوسی لیو، ویوکا فاکس، چیا هوئی لیو، مایکل داریل هانا، مایکل پارکس و بو سِونسن
نوع فیلم : رنگی، ۱۳۶ دقیقه


پس از معدوم کردن دو تن از چهار آدم‌کش ̎بیل̎ (کارادین) در قسمت اول، ̎عروس̎ (تورمن) ابتدا در اپیزودی پانزده دقیقه‌ای حوادث مرگبار روز عروسی‌اش را به یاد می‌آورد. سپس به سراغ ̎باد̎ (مدسن) برادر کوچک‌تر ̎بیل̎ می‌رود که در کاروانی نزدیک بارستوی کالیفرنیا زندگی می‌کند. اما ̎باد̎ موفق می‌شود به ̎عروسِ̎ شمشیرزن رودست بزند و با زنده به گور کردنش سرنوشتی بدتر از مرگ را بر او تحمیل کند. در حالی‌که صدای ریختن کوپه‌های خاک بر تابوت به گوش می‌رسد، در یک رجعت به گذشته، ̎بیل̎، دست‌پروردهٔ جوان خود را در جائی پیاده می‌کند تا نزد ̎پای‌ مئی̎ (چیا هوئی لیو) استاد چینی ورزش‌های رزمی آموزش ببیند. ̎عروس̎ به کمک درس‌هائی که از ̎پای مئی̎ گرفته، موفق می‌شود از گور فرار کند و به سراغ دشمن دیگرش، ̎ال درایور̎ (هانا) زن یک‌چشمی که در قسمت اول به‌طور گذرا دیده‌ایم، می‌رود. ̎ال̎ نیز که قبلاً نزد ̎پای مئی̎ تعلیم دیده، دشمنی سرسخت به نظر می‌رسد و قدرت ضرباتش در یک درگیری تنگاتنگ به محک گذاشته می‌شود. در پایان تنها کاری که برای ̎عروس̎ باقی می‌ماند، پیدا کردن خودِ ̎بیل̎ است. ̎عروس̎ برای یافتن ̎بیل̎ از مردی مکزیکی ̎پاراکس̎ کمک می‌گیرد و سرانجام ̎بیل̎ را می‌یابد و در یک رودرروئی مرگبار او را می‌کشد.
● چه‌طور می‌شود فیلم‌سازی این‌قدر منبع و مأخذ داشته باشد و تصاویر و ماجراهای اثرش از دل فیلم‌های کارگردان‌های دیگر بیرون آمده باشد، ولی همهٔ اجزای اثرش، چنین تر و تازه و اریژینال و درجهٔ یک جلوه کند؟ جلد دوم بیل را بکش که تفاوت‌های فراوانی با قسمت اول فیلم (۲۰۰۳) دارد، این سئوال را پیش می‌کشد. این اثر تارانتینو خیلی تکه تکه است و به هیچ‌عنوان تمرکز و انسجام قسمت اول را (که کهن الگوی انتقام، به آن نیرو و هدف بخشیده بود) ندارد. اما این از هم گسیختگی و چندپارگی هم بخشی از مایهٔ فیلم است. برعکس جلد اول که ایمان و باور تماشاگر را طلب می‌کرد تا او را روی صندلی سینما به وجد آورد، جلد دوم بیل را بکش، سئوال‌هائی را پیش می‌کشد و تناقض‌هائی را مطرح می‌کند. ̎عروس̎ در این فیلم کسی است که از ساحت اسطوره‌ها خارج شده، به آنها خیانت کرده، و دارد تلاش می‌کند تا وارد زندگی روزمره شود و اخلاق این زندگی را بپذیرد. این دنیائی است که همه با هم برابرند و ̎بیل̎ این را نمی‌پذیرد و مبارزهٔ مرگ از این‌جا آغاز می‌شود. فیلم دربارهٔ پاره پاره شدن عروس هنگام طی کردن چنین مسیری است. این به کنار، هر کدام از سکانس‌های جدا از هم فیلم، برای خودشان لحن و شکل ویژه‌ای دارند. از صحنهٔ قتل مدسن به‌دست هانا و هم‌چنین زنده‌به‌گور شدن ̎عروس̎ گرفته تا لحظه‌ای که پس از سال‌ها، ̎بیل̎ و ̎عروس̎ دم در کلیسا با هم دیدار می‌کنند. صحنهٔ مبارزهٔ هانا و تورمن هم به‌عنوان یکی از بهترین صحنه‌های اکشن سال نمایش فیلم مطرح شد. صحنهٔ پرحرارت و طولانی برخورد نهائی ̎عروس̎ و ̎بیل̎ پر از جزئیات اساسی است و حامل این ایده که: تو فقط کسی را می‌کشی که دل‌باخته‌اش هستی. انتخاب موسیقی، مثل بقیهٔ فیلم‌های تارانتینو در اوج است (این تنها فیلمی است که مشخصاً اسم فیلم‌ساز به‌عنوان دست‌اندرکار انتخاب موسیقی آمده). به خاطر شنیدن این قطعه‌ها هم که شده، باید عنوان‌بندی نهائی طولانی اثر را تا آخر شنید. برای کسانی که تا آخرین دقیقهٔ فیلم ایمانشان به تارانتینو را از دست نمی‌دهند، در ثانیه‌های آخر و بعد از تمام شدن عنوان‌بندی، یک سورپرایز وجود دارد.