سه شنبه, ۱۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 30 April, 2024
مجله ویستا

شلاق نُه‌رشته - Il Gatto Nove Code


شلاق نُه‌رشته - Il Gatto Nove Code
سال تولید : ۱۹۷۱
کشور تولیدکننده : ایتالیا، آلمان‌غربی و فرانسه
محصول : سالواتوره آرجنتو
کارگردان : داریو آرجنتو، برمبنای داستانی نوشته لوییجی کولو، داردانو ساکتی و داریو آرجنتو
فیلمنامه‌نویس : داریو آرجنتو، برمبنای داستانی نوشته لوییجی کولو، داردانو ساکتی و داریو آرجنتو
فیلمبردار : انریکو منچر
آهنگساز(موسیقی متن) : انیو موریکونه
هنرپیشگان : کارل‌مالدن، جیمز فرانسیسکاس، کاترین اسپاک، چینتسیا دِ کارولیس، کارلو آلیگی‌یرو، ویتوریو کونجا، پی‌یر پائولو کاپونی، کورادو اولمی، رادا راسیموف و تینو کارارو.
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۴ دقیقه.


شبی «فرانکو آرنو» (مالدن)، یک خبرنگار سابقِ اکنون نابینا، ناخواسته گفت‌وگوئی شیطانی را در خارج خانه‌اش می‌شنود. وقتی می‌فهمد که یکی از دانشمندان مرکز تحقیقاتی بیوشیمی مجاور خانه‌اش در اثر سانحه مرموزی کشته شده، «کارلو جوردانی» (فرانسیسکاس)، همکار خبرنگارش را در جریان می‌گذارد. تحقیقات مشترک آن دو به نُه سرنخ و مظنون می‌رسد: یکی از سرنخ‌ها، عکسی دزدیده شده از همان سانحه است که عکاسش به‌طرز وحشیانه‌ای کشته می‌شود و بین مظنونان، دستیاران تحقیق در انستیتو ترتسی، ممکن است یکی‌شان به خاطر جاسوسی صنعتی گناهکار باشد. در اینجا «آرنو» به سراغ «بیانکا» (راسیموف)، محبوبه دانشمند مرده می‌رود و متوجه می‌شود که سرنخی که می‌تواند هویت قاتل را مشخص کند، در ماشین همان دانشمند است، ولی «بیانکا» پیش از اینکه بتواند اوراق را به او برساند، کشته می‌شود. پس از سوء قصدی به جان «جوردانو» این دو به سراغ جسد «بیانکا» می‌روند و اوراق گم شده را درون گردن‌بند او پیدا می‌کنند. حالا قاتل، خواهرزاده «آرنو» را می‌رباید. «جوردانی» او را تا انستیتو تعقیب می‌کند و بعدتر روی پشت‌بام با او مواجه می‌شود: او جوان‌ترین دانشمند انستیتو است... و پس از جنگی خونین، قاتل از بام سقوط می‌کند و می‌میرد.
* در شلاق نُه‌رشته سعی شده است تا مهارت حرفه‌ای و زیبائی بصری؛ جبران کننده دست‌مایه پیش پا افتاده باشد. آرجنتو البته مکانیسم هراس و تعلیق را می‌شناسد: نمونه‌اش در نحوه نمایش قاتل در مراحل اولیه داستان (از طریق نمائی درشت از یک چشم قهوه‌ای رنگ) و صحنه‌های اوج خونبار و پُر آب‌وتاب. اما فیلم از آثار ضعیف او به‌شمار می‌رود. داستان نامنسجم و به‌زحمت روایت می‌شود و شخصیت‌های تخت و فاقد عمق، بیشتر باعث اغتشاش می‌شوند تا پیچیدگی. میان مجموعه چهره‌ها و تیپ‌های چندملیتی تنها مالدن به نقش «آرنو»ی نابینا، خودی نشان می‌دهد.


همچنین مشاهده کنید