آینده از آن روزنامه نگاری دیجیتالی است

اگر بخواهند جاودانه ترین متخصص فناوری را از میان خوشنام ترین و افسانه ای ترین کارشناسان انتخاب کنند بی شک یکی از نامزدهای آن مارتین نیسنهولتز مدیر نیویورک تایمز دیجیتالی است (آن بخش از روزنامه نیویورک تایمز که به شکل اینترنتی ارائه می شود).«آقای تکنولوژی» در نیویورک تایمز مردی لاغراندام و عینکی است که بسیار آرام و متین صحبت می کند و همیشه یک پیراهن سفید آستین کوتاه به تن دارد و یک خط کش مهندسی به کمرش آویزان است. «رد برنز» استاد دانشکده هنر دانشگاه نیویورک در موردش می گوید: «او به مسائل اخلاقی خیلی پایبند است درست مثل نوک پیکان راست و مستقیم است.»
خبرنگاران، گزارشگران و سرویراستاران نیویورک تایمز نیسنهولتز را از خودشان می دانند ولو این که حتی یک خط از او در روزنامه چاپ نشده است. مایکل اورسکس معاون سردبیر اخبار الکترونیکی نیویورک تایمز می گوید: «مارتین سایت را به گلخانه ای فعال و پویا تبدیل کرده است!» دلیل موفقیت او در نیویورک تایمز این است که خبرنگاران به این حقیقت ایمان دارند که آینده از آن روزنامه نگاری دیجیتالی است و اینترنت بزرگ ترین دوست خبرنگاران است. در حالی که این اعتقاد در میان همه خبرنگاران طرفدار ندارد. در اوایل دهه ۱۹۹۰ که روزنامه دیجیتالی دوران طفولیت خود را می گذراند روزنامه های چاپی به آن به چشم «پسرعموی فقیر» نگاه می کردند. به چشم مرددان و شکاکانی که به کاغذ و جوهر عادت کرده بودند اینترنت نه تنها همه خصلت های منفی تلویزیون را اعم از شلختگی، سرهم بندی، بیش از حد احساساتی، کم عمقی و آبکی بودن داشت بلکه تا ایجاد اعتماد و جلب مخاطب راه درازی در پیش داشت.
اما جالب است بدانید امروز وضع به کلی فرق کرده است. نیکولاس کریستوف از ستون نویسان معروف نیویورک تایمز اینترنت را به عنوان وسیله ای موثر برای جلب مخاطب به رسمیت می شناسد. زمانی که مقاله او در مورد ملی گرایی در چین روی سایت نیویورک تایمز قرار گرفت در همان ساعت های اولیه صندوق پستی الکترونیکی کریستوف گنجایش دریافت همه نامه هایی که از چین برایش ارسال شده بود را نداشت. نیکولاس کریستوف می گوید: «وقتی در همان ساعات اولیه انتشار مقاله به صندوق پستی خود مراجعه کردم، جا خوردم، چون ۲۰۰ ملی گرای چینی پاسخ های دندان شکنی برایم فرستاده بودند. اگر من کلمه ای غیرمتعارف یا ناخوشایند در مورد هندی ها به کار ببرم بلافاصله صندوق پستی الکترونیکی ام با نامه های الکترونیکی (ای میل ها) مخاطبان ناخرسند هندی بمباران می شود.»
شاید بگویید نمی توان یک مورد یا یک مثال مانند نیکولاس کریستوف را تعمیم داد. اما بد نیست بدانید سایت اینترنتی این روزنامه ، بزرگ ترین حجم مخاطبان روزنامه های اینترنتی را به خود اختصاص داده و موفق به جلب ۵/۱ میلیون مخاطب از سرتاسر جهان شده است در حالی که در بهترین حالت یعنی روز پایان هفته تیراژ آن ۱/۱ میلیون نسخه چاپی است.در سال ۲۰۰۳ گردش مالی بخش دیجیتالی روزنامه نیویورک تایمز به ۸۸ میلیون دلار بالغ شد که نسبت به سال ۲۰۰۲ حدود ۲۳ درصد رشد نشان داده است. این گردش مالی سود عملیاتی ۴/۲۰ میلیون دلار در سال ۲۰۰۳ به بار آورد که ۱۴۷ درصد نسبت به سال گذشته آن افزایش داشت (۳/۸ میلیون دلار افزایش).
نیسنهولتز پیش از پیوستن به نیویورک تایمز در سال ۱۹۹۵ در شرکت اوگیلوی و ماثر و امریتک مشغول بود و در مورد پیوستنش به نیویورک تایمز می گوید: «من متقاعد شده بودم که وب [اینترنت] یک پدیده سرتاسری و جهانی است.» از آن به بعد در نوآوری و خلاقیت وی در این زمینه هیچ وقفه ای ایجاد نشد. آخرین نوآوری وی «جنگ انتخاباتی» بود که در آن فرصتی بی نظیر برای نامزدهای دموکرات فراهم کرد تا تفاسیر و نقطه نظرات خود را در آن منعکس کنند و یکی از موثرترین راه های درآمد سایت اینترنتی نیویورک تایمز شیوه به کارگیری آگهی های بازرگانی در صفحات اینترنتی آن است. نکته بسیار مهم این سایت این است که با وجودی که نام نیویورک تایمز را دارد اما به هیچ وجه همان خبرها و اطلاعاتی را که در نسخه های چاپی در اختیار خوانندگان می گذارد روی اینترنت نمی برد. به عبارت دیگر نباید انتظار داشته باشید که وقتی سایت اینترنتی نیویورک تایمز را باز می کنید همان مطالب روزنامه چاپی را در آن ببینید ضمن آن که از سال ۱۹۹۵ تاکنون خدمات بی نظیر و ویژه به طور مداوم به این سایت افزوده شده است.
دلیل دیگری که خبرنگاران نیویورک تایمز در جهت رونق سایت اینترنتی خود می کوشند این است که نیاز به آن را درک کرده اند و نمی خواهند از قافله عقب بمانند، مهمترین رقیبان نیویورک تایمز روزنامه های واشنگتن پست و وال استریت ژورنال هستند.
نیسنهولتز در این باره می گوید: «ما باید از همه نقاط قوت اینترنت در جهت رضایت مشتری کمک بگیریم و با امواج آن شنا کنیم به همین دلیل اصلاً قصد نداریم همان مطالبی که در روزنامه چاپ می شود را روی اینترنت سپرده و آن را برای کامپیوترهای شخصی قابل استفاده کنیم، بلکه باید براساس خواص و خصوصیات دنیای دیجیتال خود را وفق دهیم. این مهمترین درسی است که روزنامه ها باید آن را درک کنند.»
نیسنهولتز در ادامه می گوید: «باید از چشمان مشتری به موضوع نگاه کنید، از زمانی که از نقطه نظر فنی به آن نگاه کنید مرگتان فرا رسیده است.»
«رد برنز» درباره نیسنهولتز می گوید: «او همیشه به جنبه تجاری و مالی آن توجه داشت. او این شغل را خلق کرد چون در قوه تخیلش می گنجید. این شغل با خلق چیزهایی سروکار دارد که تاکنون وجود نداشته اند.»کمپانی نیویورک تایمز یک بنگاه رسانه ای متنوع و متشکل از چهار بخش است. این چهار بخش عبارتند از: گروه روزنامه، گروه پخش [رادیو و تلویزیون]، گروه نیویورک تایمز دیجیتالی و سایر گروه های متفرقه. بخش روزنامه ای آن شامل روزنامه های نیویورک تایمز و هرالد تریبون بین المللی و گروه روزنامه های نیوانگلند از جمله بوستون گلوب، ورسستر تلگرام و گزت به انضمام ۱۵ روزنامه محلی. این گروه شامل بخش های توزیع، آگهی و غیره هم می شود. گروه پخش شامل یک تلویزیون و دو رادیو است. گروه نیویورک تایمز دیجیتالی فقط به سایت NYTimes.com خلاصه نمی شود. این گروه شامل Boston.comنیز می شود ضمن آن که آرشیو دیجیتالی نیویورک تایمز نیز زیر نظر این قسمت است. آرشیو دیجیتالی نیویورک تایمز صاحب مجوز مجموعه بانک اطلاعاتی نیویورک تایمز و سایر تامین کنندگان اطلاعات الکترونیکی «گلوب» Globe نیز هست. در بخش چهارم یا بخش سایر گروه های متفرقه نیویورک تایمز صاحب سهام در بعضی از شرکت هاست. از جمله کانال تلویزیون دیسکاوری تایمز، تیم های ورزشی در نیوانگلند و چند چاپخانه. این چهار بخش موجب شده اند که در سال مالی گذشته (که در ۳۱ دسامبر سال ۲۰۰۳ به پایان رسید) گردش مالی این گروه رسانه ای با افزایش ۵ درصدی نسبت به سال مالی گذشته به ۲۳/۳ میلیارد دلار بالغ شود که درآمد خالص آن را نسبت به سال گذشته یک درصد افزایش داده و به حد ۷/۳۰۲ میلیون دلار رسانده است. این گردش مالی نشان می دهد که هم در جلب آگهی بازرگانی و هم در جذب مشترکین، نیویورک تایمز بهتر از سال گذشته عمل کرده و به موفقیت های ارزنده ای دست یافته است.
در حال حاضر رئیس هیات مدیره و ناشر نیویورک تایمز آرتور سولزبرگر ۵۱ ساله است که سالانه ۲۹/۶ میلیون دلار حقوق و مزایا دریافت می کند. مدیر عامل CEO و رئیس کل این بنگاه رسانه ای راسل لویس ۵۵ ساله است با حقوق و مزایای ۶۸/۳ میلیون دلار. مدیران عملیاتی این بنگاه به ترتیب ۳۰/۱ و ۲۳/۱ میلیون دلار درآمد از ناحیه این رسانه کسب می کنند.

نویسنده : علیرضا عبادتی

منبع : مرکز توسعه و تبادل دانش فناوری اطلاعات