گوجه سبز

فصل بهار كه به نیمه‌اش می‌رسد، نوبرانه ترش و گرد و سبز آن به بازار می‌آید و كمتر كسی می‌تواند در مقابل زیبایی و طعم دوست‌داشتنی‌اش مقاومت كند. بر اساس متون قدیمی، نژاد گوجه‌سبز قدمت ۲۰۰۰ ساله دارد و چینی‌ها اولین کسانی بودند که به کشت آن اقدام کردند. این میوه خوشمزه به میزان قابل توجهی ویتامین C، اسیدمالیک، اسیدسیتریک دارد.
گوجه‌سبز اثراتی شامل کاهش فشار و چربی خون، حذف رسوبات از خون و تنظیم عملکرد معدوی و روده‌ای دارد و باعث تعادل اسید و باز در جریان خون می‌شود، از این رو می‌تواند در درمان حالت اسیدی خون مفید باشد. این میوه اثرات قابل‌توجهی در جلوگیری از پیری سلول و سرطان دارد. اسید بنزوئیک، ترکیبی است با خاصیت ضدمیکروبی كه به طور طبیعی در گوجه سبز وجود دارد. همچنین، بعضی از تحقیقات بیانگر خاصیت ضد قارچی و ضد باکتریایی این میوه هستند.
این میوه ترش‌مزه می‌تواند در درمان تومورها موثر باشد و به دلیل وجود اسیداسکوربیک (ویتامینC)، خوردن آن به افراد مبتلا به نقرس توصیه می‌شود. ضمن این‌كه چون حاوی پیش‌ساز ویتامین A است، برای کمک به درمان شب‌کوری و رشد كودكان (در صورت مصرف تمام مواد غذایی دیگری که مورد نیاز بدن آن‌هاست) مفید است. گوجه سبز ویتامین‌هایB وC دارد و به همین خاطر برای آرامش اعصاب هم مفید است، البته مصرف زیاد آن حالتی از حساسیت موقت را در دهان و دندان‌ها ایجاد می‌كند. هر صد گرم گوجه سبز ۳۰ کیلوکالری انرژی دارد.گوجه سبز به صورت تازه و پخته در خورش‌ها مصرف می‌شود، البته مصرف بیش از حد گوجه‌سبز ممكن است معده را با مشكل مواجه كند.

منبع : روزنامه تهران امروز