آخرین نبرد - Le Dernier Combat

سال تولید : ۱۹۸۴
کشور تولیدکننده : فرانسه
محصول : لوک بسون
کارگردان : بسون
فیلمنامه‌نویس : پی‌یر ژولیوه و بسون
فیلمبردار : کارلو وارینی
آهنگساز(موسیقی متن) : اریک سرا
هنرپیشگان : ژولیوه، ژان بوایز، فریتس وپر، ژان رنو، موریس لامی و پترا مولر.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۹۲ دقیقه.


پس از بروز یک فاجعه نامشخص، گروه‌های کوچک بازماندگان در حالی میان خرابه‌ها زندگی می‌کنند که قدرت تکلم خود را از دست داده‌اند، مرد جوانی (ژولیوه) یک هواپیمائی ابتدائی می‌سازد که می‌تواند او را دور از دسترس سردسته آدم‌های خبیث محلی (وپر) قرار دهد که با در اختیار گرفتن ذخیره آب کنترل منطقه را در دست گرفته است. اما او به دلیل سوخت کم، در محوطه ساختمان یک مجتمع سابقا بیمارستان سقوط می‌کند و مورد تهاجم یک شمشیر باز (رنو) قرار می‌گیرد. سپس به داخل بیمارستان فرار می‌کند و در آنجا دکتر سالخورده‌ائی (بوآیز) را می‌بیند که در تلاش برای بدست آوردن قدرت سخنگوئی است و بعدتر می‌فهمد که در جائی از بیمارستان از دختری محافظ می‌شود. وقتی دکتر از سلامتی «جوان» مطمئن می‌شود، اجازه می‌دهد «دختر» را ببیند در روز قرار، او دوباره با «شمشیرباز» مواجه می‌شود. که «دکتر» و «دختر» را می‌کشد و بعدتر خودش به دست «جوان» کشته می‌شود حالا جوان با سلاح گرمی که دکتر ساخته، به منطقه خودش باز می‌گردد و پس از رویاروئی با سردسته تبهکاران، کنترل منطقه را در دست می‌گیرد. این پیروزی جایزه ویژه غیر منتظره‌ائی برایش به همراه دارد: دختری دیگر.
* بسون در این نخستین فیلمش به خوبی مایه‌های افسانه - علمی کار می‌کند و چشم‌اندازی تخیلی و متفاوت از دنیای پس از فاجعه نهائی ارائه می‌دهد قهرمان بسون برخلاف بسیاری از فیلم‌های مشابه افسانه - علمی به راحتی با شرایط جدید کنار آمده‌اند، دنیای جدید نیز بی‌رحم‌تر از دنیای قدیم نمی‌نماید. در این میان مزمون، اثبات لیاقت و مردانگی شخصیت اصلی است. بسون تسلط قابل توجهی بر روایت‌گری و زرباهنگ فیلمش نشان می‌دهد. فیلم‌برداری سیاه‌وسفید و پرکنتر است وارینی در کادر اسکوپ، فضاسازی فیلم را کامل می‌کند.