سه شنبه, ۱۶ بهمن, ۱۴۰۳ / 4 February, 2025
مجله ویستا

هندسه‌ حروف‌


هندسه‌ حروف‌
نمایشگاهی‌ از آثار نقاشی‌ خط‌ علیرضا كرمی‌ در نگارخانه‌ پاسارگاد در معرض‌ دید عموم‌ قرار گرفت‌. كرمی‌ متولد سال‌ ۱۳۲۸ و فارغ‌التحصیل‌ رشته‌ معماری‌ داخلی‌ است‌. او تاكنون‌ متجاوز از ۱۳ نمایشگاه‌ انفرادی‌ و ۵ نمایشگاه‌ گروهی‌ برگزار كرده‌ است‌. در نمایشگاه‌ اخیر وی‌ ۲۲ تابلو نقاشی‌ در ابعاد متوسط‌ به‌ نمایش‌ گذاشته‌ شد.
● هنر، حركت‌ است‌
وارد نمایشگاه‌ كه‌ می‌شوی‌ با تابلوها حركت‌ می‌كنی‌. اولین‌ تابلو تصویر موج‌ است‌ و دریا و چهره‌های‌ باستانی‌ و برجی‌ كه‌ در حال‌ واژگون‌ شدن‌ است‌. به‌ نوعی‌ تاریخ‌ باستانی‌ ایران‌ را در ذهنت‌ تداعی‌ می‌كند. میان‌ انبوهی‌ از موج‌ها در تصویرهای‌ بعدی‌ حروف‌ تو را با خود می‌برد در جایی‌ اوج‌ می‌گیرند، محو می‌شوند.
بعد همه‌ تصویر حجم‌ می‌شود و رنگ‌ تابلوی‌ آخر تصویری‌ است‌ از حجم‌ و رنگ‌ به‌ گفته‌ كرمی‌ غزلی‌ از حافظ‌ است‌ كه‌ بدین‌گونه‌ در آمده‌: شب‌ تاریك‌ و بیم‌ موج‌ و گردابی‌ چنین‌ حایل‌ / كجا دانند حال‌ ما سبكباران‌ ساحل‌ها. به‌ تابلو كه‌ نگاه‌ می‌كنی‌ فكر می‌كنی‌ گردابی‌ عظیم‌ تو را به‌ سوی‌ خود می‌خواند. در تابلوها از رنگ‌ و روغن‌ و آكرولیك‌ استفاده‌ شده‌. در تابلوها علاوه‌ بر آشتی‌ سنت‌ و مدرنیته‌ كه‌ از ویژگی‌های‌ هنر نقاشی‌ خط‌ است‌ رنگ‌ و فرم‌ معنای‌ خاصی‌ دارد. به‌ كار بردن‌ شكل‌های‌ هندسی‌ با رنگ‌های‌ تیره‌ و روشن‌ استفاده‌ از تصاویر دریا، پرنده‌، مرغ‌ و موج‌ از ویژگی‌ كار كرمی‌ است‌. در یكی‌ از تابلوها شعری‌ با حركت‌ زیبایی‌ تصویر شده‌: عمر زاهد همه‌ طی‌ شد به‌ تمنای‌ بهشت‌
● هر اتفاقی‌ ممكن‌ است‌...
سابقه‌ هنر نقاشی‌ خط‌ در ایران‌ به‌ حدود نیم‌ قرن‌ قبل‌ باز می‌گردد. بزرگانی‌ چون‌ حسین‌ زنده‌ رودی‌، فرامرز پیلاآرام‌، رضا حامی‌، جلیل‌ رسولی‌ از پیشگامان‌ این‌ هنر به‌ شمار می‌آیند. هنری‌ كه‌ نقطه‌ آغازین‌ آن‌ از سیاه‌ مشق‌ است‌. كرمی‌ درباره‌ كارهایش‌ می‌گوید: نقاشی‌ خط‌ به‌ نوعی‌ هندسه‌ حروف‌ است‌.
من‌ در كارهایم‌ از خط‌ به‌ نقاشی‌ رسیدم‌. برای‌ فرد ممكن‌ است‌ هر اتفاقی‌، انگیزه‌یی‌ برای‌ كشیدن‌ یك‌ تابلو باشد. شبی‌ در منزل‌ یكی‌ از دوستان‌ تصنیفی‌ از محمدرضا شجریان‌ گوش‌ می‌دادم‌. شعری‌ می‌خواند بدین‌ مضمون‌ چنان‌ مستم‌ چنان‌ مستم‌ من‌ امشب‌ كه‌ از چنبر برون‌ جستم‌ من‌ امشب‌.وقتی‌ به‌ منزل‌ آمدم‌ از ساعت‌ ۱ شب‌ شروع‌ به‌ كشیدن‌ یك‌ تابلو كردم‌ و تا تمام‌ نشد دست‌ از كار نكشیدم‌. حدود ۱۸ یا ۲۰ ساعت‌ كشیدن‌ آن‌ تابلو طول‌ كشید. نام‌ آن‌ را گذاشتم‌ خوش‌ خط‌ و خال‌ یا سال‌ها پیش‌ قبرستانی‌ تاریخی‌ در طاقبوستان‌ كرمانشاه‌ بود كه‌ بر روی‌ قبرهای‌ آن‌ خمره‌هایی‌ وجود داشت‌. غروب‌ سایه‌ روشن‌ خمره‌ها تصویر زیبایی‌ را به‌ وجود می‌آورد. همان‌ انگیزه‌یی‌ شد برای‌ كشیدن‌ یك‌ تابلو... كرمی‌ آینده‌ هنر نقاشی‌ خط‌ در ایران‌ را بسیار امیدوار كننده‌ می‌داند و می‌گوید: با وجود بی‌مهری‌های‌ موجود این‌ هنر به‌ طرز چشم‌گیری‌ حركتی‌ به‌ سمت‌ جلو دارد.
منبع : روزنامه اعتماد