فرزندان انسان - CHILDREN OF MEN

سال تولید : ۲۰۰۶
کشور تولیدکننده : انگلستان و آمریکا
محصول : مارک ایبراهم، اریک نیومن، هیلاری شور، تونی اسمیت و ائین اسمیت
کارگردان : آلفونسو کوآرون
فیلمنامه‌نویس : آلفونسو کوآرون، برمبنای رمانی نوشتهٔ پ. د. جیمز
فیلمبردار : امانوئل لوبسکی
آهنگساز(موسیقی متن) : جان تاونر
هنرپیشگان : کلایو اوئن، جولیان مور، مایکل کین، چیوتل اجیوفور، چارلی هانم، کلر ـ هوپ اشیتی و پم فریس
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۹ دقیقه


سال ۲۰۲۷ است و زنان دیگر نمی‌توانند بچه‌ای به دنیا آورند. جوان‌ترین ساکن روی کرهٔ زمین تازگی در هجده سالگی درگذشته و همهٔ امیدها و آرزوهای بشر نقش برآب شده است. در حالی‌که بحران و آشفتگی پایه‌های تمدن بشری را متزلزل کرده، دنیای در شرفِ مرگ و نیستی، آخرین شانس بقایش را در وجود زنی به نام ̎کی̎ (اشیتی) می‌بیند که به گونه‌ای غافل‌گیرکننده و غیرقابل درک، باردار شده است. و اکنون در حالی‌که فرقه‌های ملی‌گرای متخاصم به جان هم افتاده‌اند و رهبران دنیا شاهدند که چه‌طور کنترل قدرت از دستشان خارج می‌شود، مردی سرخورده، ̎تیودور̎ (اوئن) مأموریت می‌یابد از این زن محافظت و او را تا بندری هم‌راهی کند تا این آخرین امید بشریت بتواند در امینیت کامل، کودکش را به دنیا بیاورد.
● توصیفی اغلب جذاب ولی نه‌چندان ̎فوتوریستی̎ از بریتانیا، که در آن فاشیسم و نازائی شریک و هم‌دم زندگی یک‌دیگر شده‌اند. فیلم کوآرون، با آن منظر آخرزمانی‌اش، وقتی به جنبش درمی‌آید و اکشنی دارد، مؤثر و کوبنده است ولی وقتی سعی دارد با انواع و اقسام شخصیت‌ها و درون‌مایه‌های سیاسی سروکله بزند، اُفت می‌کند. بازی و حضور سرد و بی‌روح اوئن به فیلم ضربه زده ولی حضور باارزش کین و شخصیت نامتعارفش، تا اندازه‌ای به فیلم روح و جان بخشیده است. علت نازائی زنان هیچ‌گاه توضیح داده نشده و ̎پروژهٔ بشری̎ فیلم به شدت به توضیحات بیشتری نیاز دارد. به‌جز دو صحنه که در آنها اوئن به ملاقات کین می‌رود، گفت‌وگوهای فیلم به زور با مسائلی که فیلم مطرح کرده، ربط دارند و تماشاگر را روی صندلی‌اش میخکوب می‌کنند. فیلم با تکنیک دوربین روی دست، در مدت شانزده هفته فیلم‌برداری شده است.