جمالزاده

▪ سال و محّل تولّد: ۱۲۷۴ اصفهان
▪ سال و محل وفات: ۱۳۷۶ ژنو
● زندگینامه:محمدعلی جمالزاده سال ۱۲۷۴ هجری شمسی در خانواده‌ای مشروطه‌خواه به دنیا آمد. در ۱۷ سالگی برای تحصیل به بیروت رفت و پس از چندی رهسپار پاریس شد. جمالزداه پس از تحقیق درباره‌ی مزدك ، بررسی روابط قدیم روس و ایران را در مجله كاوه برلین به چاپ رساند و آنگاه «گنج شایگان» را در باب اقتصاد ایران نوشت. اولین مجموعه‌ داستان‌های كوتاه ایرانی را تحت عنوان «یكی بود یكی نبود» در سال ۱۳۰۰ منتشر كرد و به اعتبار همین كتاب او را آغازگر واقعگرایی در نثر معاصر فارسی دانسته‌اند. در داستان‌های جمالزاده گوشه‌هایی از زندگی ایرانیان در دوره مشروطه به صورتی انتقادی و با نثری ساده، طنزآمیز و آكنده از ضرب‌المثل‌ها و اصطلاح‌های عامیانه، تصویر شده است. جمالزاده ۱۵ سال در برلین ماند و در آنجا كارمند سفارت ایران بود و همزمان در روزنامه كاوه، مقاله می‌نوشت. در سال ۱۳۱۱ به ژنو رفت و كارمند دفتر بین‌المللی كار شد. این نویسنده در سال ۱۳۵۵ شرح حال خود را در «راهنمای كتاب» نوشت و مقالات زیادی نیز در بسیاری از مجلات به چاپ رساند و كتاب‌های مختلفی از جمله «خسیس» مولیر و «ویلهم تل» شیلر را به فارسی ترجمه كرد. نثر جمالزاده دلنشین و شیرین است. تسلط بر اصطلاحات مذهبی و روایات اسلامی از شاخصه‌های نثر اوست. جمالزاده در دوران كهولت به مدت پنج سال مشغول نوشتن خاطرات و مكاتبه با نویسندگان شد. وی در تاریخ ۱۵ آبان سال ۱۳۷۶ در شهر ژنو سویس از دنیا رفت.
● آثار:به «دارالمجانین»، «سرگذشت عمو حسینعلی» در سال ۱۳۲۱ ، «سروته یك كرباس» ۱۳۲۳ ، «قلتشن دیوان» ۱۳۲۵ ، «صحرای محشر»، «هزار پیشه» ۱۳۲۶ ، «معصومه شیرازی» ۱۳۳۳ ، «تلخ و شیرین» ۱۳۳۴ ، «شاهكار»۱۳۳۷ ،«كهنه و نو»، « قصه قصه‌ها» و «قصه‌های كوتاه قنبرعلی» ۱۳۳۸ ، « هفت كشور» و «غیر از خدا هیچكس نبود» ۱۳۴۰ ، «شورآباد» ۱۳۴۱ ، «خاك و آدم » و «صندوقچه اسرار» ۱۳۴۲ ، «آسمان و ریسمان» ۱۳۴۳ ، «مركب محو» ۱۳۴۴ ،«قصه‌های كوتاه برای بچه‌های ریشدار» ۱۳۵۲ ، «قصه ما به سر رسید» ۱۳۵۷

منبع : زنده رود