رسالت بزرگ

سکوت به غریبان سایه انداخته است، گویی سال هاست که کسی در صحرای کربلا پای نگذاشته است. تنها شعله بی تاب شمع نشان از بودن می دهد.
گرمای اشک التیام بخش سرمای دل نیست، این شب پایانی ندارد، گویی خورشید از حضور خود شرمسار است، فقط سوسوی نور شمع است که دل داغدیده زینب را به یاد برادر می اندازد.
دیگر از خیمه پرمهر حسین(ع) اثری نمانده است، دیگر صدای کودکان بی قرار به گوش نمی رسد، دیگر.‎.‎. تا کسی به خود جرأت ندهد آنان را به اسارت ببرد، اما او نیست و زینب می داند که باید رسالت برادر را کامل کند.

زهرا ضربتی

منبع : روزنامه ایران