واکمن WALKMAN

چون ویدئوکاست‌ها جای نوارهای هشت تراک را گرفت، استفاده از نوار از طرف خریداران دهه ۱۹۷۰ ترجیح داده شد. کاست کوچک ضبط کننده با قابلیت پخش (واودیو میکرون اودیوئی ضعیف) به بازار عرضه شد و کیفیت بالای سیستم‌های استریوی متحرک با هدفون‌ها که هنوز چندان در دسترس نبود مورد توجه قرار گرفت.
در ۱۹۷۹ اکیو موریتا (۱۹۲۰) رئیس شرکت سونی پخش و ضبط‌کننده جیبی کاست را ابداع و عرضه کرد، که امتیازش از آن کمپانی سونی بود. این پخش‌کن جیبی که قاب پلاستیکی داشت با ظرفیت بالای کیفیت و پخش مطلوب هدفون‌هائی که شنوندگان به‌طور نامحدود به قابلیت جابه‌جائی آن آشنائی یافتند به بازار آمد، واکمن نام یافت. این واکمن به‌صورت‌ها و انواع گوناگونی ساخته و عرضه شد که شامل مدل‌هائی با موج‌های رادیوئی AM-FM بود و قابلیت ضبط داشته به تازگی مدل‌هائی که دیسک‌ها فشرده دارد، عرضه گشته است.
نخستین واکمن به نام TPSL-۲ که توسط گروهی متخصص و با پشتیبانی ایشان ساخته شد، در اول ژوئیه ۱۹۷۹ به بازار عرضه و رکورددار فروش گشت.
سه نسل واکمن جانشین یکدیگر می‌شوند. واکمن‌ها، روزبه‌روز کوچک‌تر و کارآتر و با کیفیت صدای بهتر گردیده است. فروش دومین مدل واکمن WM-۲ که در فوریه ۱۹۸۲ در فرانسه با تعداد ۵/۲ میلیون دستگاه عرضه و مورد استقبال خریداران واقع گشت.
واکمن، همه طبقات از نوجوانان تا بزرگسالان دوستار موسیقی و افراد میانسال را مجذوب خود کرده است. جهان موسیقی واکمن، پس از نوجوانان، کودکان را نیز جذب نموده، واکمن‌های کودکان، به نام‌های تامی، بوپر و روبو وارد بازار گشته است.
به‌نظر می‌رسد که گوش دادن به صدای واکمن، لذتی خاص و سرشار را به همراه دارد. نباید از تأثیر ارتعاشات ویژهٔ بسامدهای بالا در پیدایش این احساس تعجب کرد. این ارتعاش‌ها، احساسات را تشدید می‌کند و می‌تواند شنونده را موقتاً از جهان پیرامون خود جدا کند و در بی‌خبری لذت‌بخشی نگه‌دارد.
اما واکمن در عین‌حال وسیله محافظت گوش‌ها نیز هست و در برابر هجوم صوتی با واکمن می‌توان صدای دلخواه خود را برگزید. [مجله دانشمند]

منبع : مطالب ارسال شده