روبات پلیس - Robocop

سال تولید : ۱۹۸۷
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : اوریون
کارگردان : پل ورهووِن
فیلمنامه‌نویس : ادوارد نیومایر و مایکل ماینر
فیلمبردار : جوست واکانو.
آهنگساز(موسیقی متن) : بازیل پولدوریس.
هنرپیشگان : پیتر ولر، نانسی آلن، رانی کاکس، کورت‌وود اسمیت، میگل فرر، دان اوهرلیهی، ری وایز و فلتن پری.
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۳ دقیقه.


آینده‌ای نه چندان دور. شهر جنایت‌زده دیترویت را در واقع سران یک «شرکت» اداره می‌کنند. با نظارت «ریچارد جونز» (کاکس)، معاون اداره پلیس، طرح ساخت نوعی روبات برای مبارزه با جنایت‌های مهارناپذیر خیابانی به انجام می‌رسد. اما وقتی این طرح عکس‌العمل‌هائی جنایت‌بار و سبعانه به همراه می‌آورد، «رابرت مورتن» (فرر)، رقیب «جونز» اعلام می‌کند که گروه متخصصان تحت نظر او، توانائی خلق روبات بهتری را دارند. هنگامی که یکی از مأموران پلیس به‌نام «الکس مورفی» (ولر) به دست گروهی از جنایتکاران به رهبری «بادیکر» (اسمیت) به قتل می‌رسد، «مورتن»، بخت آن را می‌یابد که ادعایش را عملی سازد. حالا «مورفی» پس از بازسازی، تبدیل به «روبات پلیس» می‌شود. «روبات پلیس» در عمل کارآئی بهتری از آنچه پیش‌بینی شده، نشان می‌دهد و این امر به ارتقاء موقعیت «مورتن» می‌انجامد. همین مسئله باعث می‌شود «جونز» با همکاری «بادیکر» نقشه‌ای برای نابودی «روبات پلیس» طرح کند. از سوی دیگر، «روبات پلیس» برخلاف نظر سازندگانش، به هویت قبلی خود پی می‌برد، و حالا در پی انتقامی سخت از کسانی برمی‌آید که او را از ادامه زندگی طبیعی‌اش محروم کرده‌اند...
* به‌رغم کارگردانی ماهرانه ورهوون، موسیقی جذاب پولدوریس و جلوه‌های ویژه دیدنی (کارِ دیل مارتین، بیل پورسل، کیت ریچینز و لارنس آشلمان)، امتیاز اصلی روبات پلیس، فیلم‌نامه هوشمندانه و بهره‌مند از طنز سیاه آن، ملهم از داستان مصور انگلیسی قاضی دِرِد (که در سال 1995 فیلمی با همین عنوان برمبنای آن به کارگردانی دانی‌کانن و همکاری سیلوستر استالون ساخته شد) است. فیلم، اثری «جریان‌ساز» است که همراه نابودگر جیمز کامرون (1984)، از فیلم‌های مطرح ژانر فرعی افسانه - علمی، «سایبورگ»، به‌شمار می‌آید. روبات پلیس چشم‌اندازی تیره از جهان متمدن سال‌های آینده، به‌عنوان دنیائی بی‌رحم از روبات‌های بهره‌مند از احساسات انسانی و انسان‌های فاقد احساس، به دست می‌دهد و مثل بسیاری از آثار همین ژانر، خشونت افسارگسیخته و غیرقراردادی را به‌عنوان یک «درون مایه» و شاخصی برای معرفی جهان آینده، مورد استفاده قرار می‌دهد. تصویر سیاه ارائه شده از دیترویت سال‌های آینده به‌عنوان شهری غرق در خشونت و تباهی، با تصویر لس آنجلس فرضی تیغ‌رو (ردلی اسکات، 1982) پهلو می‌زند و از فضاسازی‌ای به همان میزان درخشان بهره‌مند است. فیلم دو دنباله، روبات پلیس 2 (اروین کرشنر، 1990) - کرشنر پس از کنار گذاشته شدن تیم هانتر از جریان تولید فیلم، جای او را می‌گیرد - و روبات پلیس 3 (فرد دکر، 1993)، یک مجموعه تلویزیونی و یک مجموعه نقاشی متحرک را همراه می‌آورد. ‌