رژیم صهیونیستی عامل بیداری ملل عرب

خانم زیپی لیونی وعده داده بود که در وضعیت نوارغزه به طور ریشه‌ای تغییر ایجاد ‏کند، ضمن اینکه حایم رامون معاون نخست‌وزیر اسراییل اعلام کرد، اقدامات کنونی ‏نیروهایش در غزه به منظور شکست دادن و نابود کردن جنبش‌ حماس صورت می‌گیرد، اما ‏با سپری شدن چندین روز از کشتار دسته جمعی در غزه، تغییری که به وجود خواهد آمد، در ‏نوارغزه نخواهد بود بلکه در کل جهان عرب یک تغییر و تحول ایجاد خواهد شد که این امر به ‏نفع اسراییل و هم پیمانان عرب آن نیست، و اما جنبش حماس نیز از زیر آوار بمباران ‏نیروی هوایی اسراییل، بیرون خواهد آمد و بیش از پیش قدرت خواهد گرفت و استوارتر ‏خواهد ماند.‏
منطقة عربی به جوشش آمده است و بیداری و آگاهی و هوشیاری از موریتانی ‏تا کشورهای حاشیه خلیج امتداد یافته است. پایداری غزه موجب اتحاد عرب‌ها و ‏مسلمانان شده است و به جز برخی از کسانی که به طرح‌های آمریکایی و اسراییلی به ‏طور مستقیم و غیرمستقیم تحت عنوان واقع‌گرایی و عقل مداری ملحق شده‌اند، کسی ‏از اصل متحد شدن صفوف (جهان عرب و اسلام) دور نمانده است.‏
شهدای غزه علاوه بر اینکه همه را با ریخته شدن خون‌های پاک و مطهرشان ‏غافلگیر کردند، موجب از بین رفتن بسیاری از اختلافات و درگیری‌ها میان برخی از ‏ملت‌های عربی شدند و موجب آشتی و مصالحه میان بسیاری از اعرابی شدند که به ‏دلیل کاشته شدن بذر تفرقه و جدایی میان آنان مدتها با یکدیگر مخالفت می‌کردند.‏
بدین ترتیب بسیاری از نمایندگان کویت تجاوزات اسراییل، حمایت آمریکا از آن و ‏سکوت جامعة جهانی را محکوم کرده و آن را فریاد زدند. مردم عراق نیز با برپا کردن یک ‏تظاهرات، در خیابانها بر وحدت خون و عقیده و حمایت از پایداری نوارغزه تأکید کردند و ‏همة عقده‌های قومی و قبیله‌ای خود را بر سر طرح‌های خونین آمریکایی‌ها خالی کردند.‏
تودة مردم عرب نگرانی‌ها و مشکلات داخلی و رنج‌های روزمرة خود در سایة ‏نظام‌ها و حکومت‌های فاسد حاکم بر آنان که آنان را از ساده‌ترین حقوقشان و داشتن یک ‏زندگی با عزت محروم می‌کنند فراموش کردند و در خیابانها ریختند و اعلام کردند، حاضرند ‏لقمه نان را از دهان فرزندانشان بگیرند تا به محاصره شدگان در نوارغزه کمک کنند.‏
این تغییری است که خانم لیونی برای آن برنامه‌ریزی نکرده بود و هم‌پیمانان عرب ‏وی که همگی از سران عربی به شمار می‌روند و طی سالهای اخیر صلح را گدایی و ‏طرح‌های ابتکاری سست و ذلت‌بار را پیشنهاد کرده‌اند، پیش‌بینی نکرده بودند، اهالی ‏نوارغزه در کنار سایر ملت‌های عرب بیشترین استفاده و نفع را از این اقدام و تحرک تحول ‏آمیز بردند.‏
حالت شکاف موجود میان ملت‌های تشنه برای باز پس گرفتن عزت و شرفت خود ‏و حاکمان و سازمانهایی که مدتهاست به ناتوانی، ناکامی، عجز و تعظیم در برابر اسراییل ‏و آمریکا عادت کرده‌اند، کاملاً روشن و واضح است. شکافی که رو به افزایش است و ‏موجب وارونه شدن کلیة حساب‌ها و معادلات قدیمی در منطقه خواهد شد.‏
اسراییل نخواهد توانست حماس را در نوارغزه ریشه کن کند زیرا حماس تنها در ‏غزه نیست بلکه در همة نقاط وطن و امت عربی حضور دارد، حماس امتداد یک ‏سازماندهی اسلامی دارای ریشه‌های عمیق است و این یک خطا و اشتباه استراتژیک ‏است که میزان نادانی جهل و غفلت سیاستمداران و کارشناسان استراتژیک اسراییل در ‏مورد حقایق موجود را روشن می‌سازد. شرایط کنونی حاکم بر منطقه بشارت دهندة ‏شروع یک مرحلة جدید و مختلف است.‏
حملات هوایی آمریکا علیه عراق و یا محاصرة طولانی آن که بیش از ۱۳ سال ‏طول کشید، دولت عراق را به سقوط نکشاند. حملات هوایی علیه مقاومت لبنان نیز ‏نتوانست موجب بالا رفتن پرچم سفید آنان شود. این تجاوزات تنها موجب کشته شدن ‏صدها کودک بیگناه و نیروهای پلیس حاضر در مقرهایشان شد، و تنها از این بُعد ‏موفقیت‌آمیز بود، اما هیچ گاه چنین اقداماتی حقایق و واقعیت‌های موجود در نوارغزه، ‏آنچنان که لیونی بشارت داده تغییر نخواهد داد.‏
اولمرت و لیونی راهی جز اعزام تانک‌ها به نوارغزه ندارند، در این حالت میزان ارادة ‏هر یک از دو طرف فلسطینی و اسراییلی در بوتة آزمایش قرار خواهد گرفت. در این حالت ‏نیروهای مجاهد و مبارزه از سرزمین و آبرو و عزت خود دفاع خواهند کرد.‏
در این مجادله‌ای نیست که این جنگ، یک طرفه است و سازمانها و ارتش‌ها و ‏مقامات عالی رتبة بسیاری در مقابل یک نیروی بزرگ در منطقه زانو زده‌اند، اما آیا تاکنون ‏شده است که جنگ‌هایی میان دو قدرت متوازن در گرفته باشد. جنگ‌هایی متوازن میان ‏استعمارگر و استعمار شده؟ آیا الجزایری‌ها یک میلیون شهید ندادند؟ پس چرا به ندای ‏کسانی که عقل‌گرا هستند گوش ندادند و از مقاومت دست بر نداشتند؟ آیا عراقی‌ها ۵/۱ ‏میلیون نفر از دست ندادند؟ پس چرا سلاح را کنار نگذاشتند تا در خیابانها با رقص از تونی ‏‏‌بلر و یا جرج بوش استقبال کنند؟
رهبران نظامی اسراییل در اعزام تانک‌های خود به نوارغزه دچار تردید هستند، زیرا ‏به خوبی می‌دانند که کسانی در غزه با اشتیاق منتظر آنان هستند تا یک اسطورة ‏مقاومت جدید به اسطوره‌های پیشین در جنین، نبطیه، بنت . جبیل و... بیفزایند.‏
تانک‌های اسراییلی ۱۰ روز نیاز دارند تا اردوگاه جنین را که مساحت آن از یک ‏کیلومتر مربع تجاوز نمی‌کند اشغال کنند. بدین ترتیب به چند روز و یا چند هفته برای ‏اشغال شهر غزه و اردوگاههای جبالیا، البریج، المغازی، دیر البلح، خان یونس و رفح احتیاج ‏دارند؟
موضع‌گیری‌های رسمی عربی بسیار شرم‌آور است. جناب آقای احمد ابوالغیط ‏وزیر امور خارجة مصر، بار دیگر، کلیة عرف‌ها و رفتارهای دیپلماتیک را نادیده می‌گیرد. و به ‏سید حسن نصرالله که با هدایت امت خود، یکی از بزرگترین پیروزی‌های تاریخ را کسب ‏کرده، توهین می‌کند. زیرا سید حسن نصرالله از ارتش عظیم و بزرگ مصر خواست تا بر ‏رهبران سیاسی خود اعمال فشار کنند و گذرگاه رفح را بگشایند. ابوالغیط با وقاحت تمام ‏می‌گوید: ارتش مصر تأسیس شده تا با امثال تو بجنگد. و سپس از اسراییل می‌خواهد تا ‏کلیة گذرگاهای نوارغزه را بگشاید ضمن اینکه بر بسته بودن گذرگاه رفح اصرار می‌ورزد.‏
بسته بودن گذرگاه رفح برای شهروندان فلسطینی از سوی دولت مصر، نقض ‏آشکار کلیة معاهدات و توافق نامه‌های بین‌المللی است زیرا در چنین حالتی باید کلیة ‏راههای ورودی مرزها برای کسانی که از جنگ فرار می‌کنند تا جان خود را نجات دهند، باز ‏شود. این کاری بود که سوریه در مورد‌ آوارگان عراقی انجام داد و اردن نیز دست به این کار ‏زد.‏
گویی ما باید به آقای ابوالغیط یادآوری کنیم که، سودان با وجود اینکه یک کشور ‏فقیر بود، از بیش از ۴ میلیون آواره از کشورهای همسایة آفریقایی، بویژه ارتیره استقبال ‏کرد. همچنین تعداد آوارگان از سومالی در یمن به بیش از یک میلیون نفر می‌رسد. ما ‏هیچ‌گاه نشنیدیم که این کشورها آوارگان را برگردانده باشند و یا مرزهایشان را در مقابل ‏کسانی که به دنبال امنیت و غذا هستند بسته باشند.‏
آقای ابوالغیط و رئیس جمهورشان با وجود بستن مرزها در مقابل فرزندان نوارغزه و ‏تهدید آنان به تیراندازی و حتی عملی کردن این تهدید در مورد کسانی که به منظور تهیة ‏یک تکه نان و یا کمی شیر برای کودکانشان به گذرگاه نزدیک می‌شوند، بر چه ارزش‌هایی ‏پایبند هستند؟ این امور از ارزش‌ها، اخلاقیات و تاریخ سرشار از گذشت و ایثار مردم مصر ‏بعید است. اینها مصری نیستند و حتی اگر مصری باشند، با تاریخ مصر بیگانه‌اند.‏
کمک‌های انسانی ارسال شده از سوی مردم مصر و قطر همچنان در فرودگاه ‏العریش نگه‌داری می‌شوند. چرا به آنان اجازة ورود به نوارغزه داده نمی‌شود؟ چرا دولت ‏مصر به هواپیماهای حامل دارو و غذاهای لیبی برای فرود در فرودگاه العریش اجازه نداد؟ ‏چرا پس از ۳ روز از تجاوزات اسراییل در غزه تنها یک مجروح از طریق گذرگاه وارد مصر شد ‏دولت مصر، این ضرب المثل عربی را که «رحم نکنید... که رحمت خداوند بر نیازمندان نازل ‏می‌شود». عملی کرد.‏
این موضع‌گیری‌های ناقص و پر از اشتباه و خطا، عدم پاسخگویی به دعوت‌ها برای ‏برگزاری یک نشست اضطراری سران عرب را توجیه و تفسیر می‌کند. زیرا کسانی که با ‏برگزاری این نشست مخالفت می‌کنند، به فرامین دیکته شدة آمریکا و اسراییل عمل ‏می‌کنند و مطمئن هستند که این کمک‌های صورت گرفته از سوی ملت‌های عربی صرفاً ‏یک حباب است که مانند گذشته با سپری شدن چند روز دیگر، می‌ترکد. اما نشانه‌هایی ‏وجود دارد که نشان می‌دهد آنها اشتباه می‌کنند زیرا تجاوزات اسراییل ادامه خواهد یافت، ‏و خشم مردمی نیز ادامه خواهد یافت و اگر مقاومت مردم غزه چند روز دیگر ادامه یابد و ‏تعدادی از تانک‌های اسراییلی منهدم شوند و خسارت‌هایی به صفوف نیروهای متجاوز ‏وارد شود، این خشم‌های مردمی به اوج خود خواهد رسید.‏
پیامد این تجاوزات شرورانه، خیر بوده است. این تظاهراتی که در اقصی نقاط ‏مختلف وطن عربی صورت گرفته تا بر یکی بودن خون و سرنوشت و مقاومت عرب‌ها تأکید ‏کند، نظام عربی و حاکمان حقیر عربی را به لرزه انداخته است و چهرة واقعی آنان را ‏نشان داده است. و همان خیری است که از آن سخن به میان آمد.‏
لیونی با صرف‌نظر کردن از راه‌حل دو دولتی خدمت بزرگی به این امت کرد و روند ‏صلح پر از ابهام و مغشوش را در خاک دفن کرد و به جهان ثابت کرد که اسراییل چه خطری ‏می‌تواند بر آن و امنیت آن و رفاه انسانها داشته باشد. و این کارها با شعله‌ور ساختن ‏آتش جنگ و خشونت و تروریسم و تثبیت وجهة قبیح غرب و آمریکا و حامیان دایمی خود ‏انجام داد.‏

مترجم: فتانه غلامی
نویسنده: عبدالباری عطوان

منبع : موسسه تحقیقات پژوهشی علمی ـ سیاسی ندا