جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

شکبه اینترنتی با پسوند ملی


شکبه اینترنتی با پسوند ملی
اولین تلاش ها در دنیا برای ورود به اینترنت به دهه ۱۹۶۰ میلادی باز می گردد؛ زمانی که دولت ایالات متحده آمریکا براساس طرحی موسوم به آرپا (ARPA)، مخفف آژانس تحقیق پروژه های پیشرفته، که در آن زمان برای کارکردهای دفاعی به وجود آمده بود، این طرح را اجرا کرد.سال ۱۹۶۱ میلادی این تلاش ها با برقراری ارتباط میان چهار کامپیوتر در دو ایالت مختلف وارد مرحله عملیاتی شد.
در ایران نیز از سال ۱۳۷۱، تعداد کمی از دانشگاه های ایران، از جمله دانشگاه صنعتی شریف و دانشگاه گیلان، توسط مرکز تحقیقات فیزیک نظری و از طریق پروتکل UUCP به اینترنت وصل شدند و این سرآغاز ورود این فنآوری به کشور بود.اما یکی از مشکلاتی که از آغاز پیدایش این فناوری ذهن متخصصان این حوزه را به خود مشغول کرده، برقراری ارتباطات امن و به دور از خطر سرقت و سوء استفاده از اطلاعات مورد مبادله بوده است.در کشورمان نیز، طرح شبکه ملی اینترنت با توجیه هایی از جمله این که در صورت تحقق این شبکه در داخل به طور حتم نرخ اینترنت و ارسال اطلاعات درون کشور به شدت کاهش یافته و از نظر پرداخت ها نیز مقرون به صرفه تر خواهد شد و یا اینکه ایجاد یک شبکه در داخل کشور از ابعاد فرهنگی، تامین اطلاعات و ایجاد احساس امنیت برای کاربران در تبادل اطلاعاتی در مسیری امن، دارای اهمیت خواهد بود، از سوی وزارت ارتباطات و فن آوری اطلاعات در سال ۸۴ مطرح شد.طرحی که در ابتدای راه، با یک نام گذاری غلط، مورد انتقاد بسیاری از کارشناسان قرار گرفت و مسولان مجبور به تغییر نام آن شدند.
● آغاز شبکه ملی اینترنت
بحث ایجاد این شبکه را نخستین بار، معاون وزیر ارتباطات در کنفراس مطبوعاتی خود که اسفند ماه سال ۸۴ برگزار شد، مطرح کرد و نام آن را شبکه اینترنت ملی نامید. ریاضی در توضیح این طرح گفت: شبکه ملی اینترنت با اتصال به شبکه های رایانه ای کشور، امکان دسترسی و تبادل اطلاعات و خدمات را در سطح ملی و بین المللی و برای تمام افراد جامعه، سازمان ها و مراکز بخش خصوصی و دولتی فراهم می کند.به اعتقاد وی، راه اندازی این طرح به سه سال وقت و یک میلیارد دلار(۹۰۰ میلیارد تومان) بودجه نیاز دارد.مسائلی که در این کنفرانس مطبوعاتی مطرح شد، واکنشهای متفاوتی را از سوی کارشناسان و صاحب نظران برانگیخت، به گونه ای که عده ای از این کارشناسان، از آن به عنوان اینترانت ملی یاد کردند.
● تغییر نام طرح
حدود شش ماه بعد از انتخاب نام "اینترنت ملی" از سوی ریاضی، محمود احمدی نژاد، در نخستین گردهمایی مدیران وزارت ارتباطات، نام "شبکه ملی اینترنت" را برای این طرح به کار برد و پس از این نام گذاری بود که مسوولان این وزارتخانه و مسوولان اجرایی پروژه، به این پروژه نام شبکه ملی اینترنت را دادند. اما محمد سلیمانی، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات نیز در گفت وگو با رسانه ها درباره روند انجام این طرح گفته بود که در سال ۸۴ تصمیم گرفته شد که شبکه ملی اینترنت راه اندازی شود، از این رو ابتدا چارچوب ها و کلیات آن تعریف شد و به تصویب شورای عالی فناوری اطلاعات رسید. به گفته سلیمانی، مجوز طراحی این شبکه از مراکز ذی ربط اخذ شد که به تناسب آن، یک مرحله طراحی مفهومی تعریف شد و با همکاری مرکز تحقیقات مخابرات و تیم تخصصی که برای این امر ایجاد شده بود، این مرحله به سرانجام رسید. در این طرح، هر دستگاهی باید بر اساس جایگاهی که برای خود تعریف می کند، وظایفی را بر عهده گیرد.
● میزبانی سایت طرح در آمریکا
راه اندازی سایت رسمی طرح اینترنت ملی نیز یکی دیگر از موضوعات جنجال آفرین پیش آمده از ابتدای مطرح شدن این طرح بود، زیرا یکی ازسایت های خبری اعلام کرد که سایت رسمی طرح اینترنت ملی راه اندازی شده و درباره پروژه اینترنت ملی توضیحات کلی به زبان انگلیسی (بدون نسخه فارسی) ارائه داده است.
بر اساس مدارک ارائه شده از سوی این سایت، میزبانی این سایت در دیتاسنتر theplanet واقع در تگزاس امریکا قرار دارد در حالی که پهنای باند مرکز تحقیقات مخابرات ایران به عنوان دارنده این سایت، به اندازه یکی از دیتاسنترهای موجود در ایران است و اگر این مرکز قصد استفاده از دیتاسنترهای داخلی را نداشت به راحتی می توانست با راه اندازی سرور در محل مرکز تحقیقات، این سایت را سرویس دهی کند!
به فاصله یک روز، وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات با ارسال جوابیه ای، اعلام کرد سایت نام برده شده، هیچ گونه وابستگی رسمی به این وزارتخانه نداشته و مورد تایید وزارت ارتباطات نیست. البته شنیده ها حاکی است که این سایت در نهایت تعطیل شد و گردانندگان آن نیز از کار بر کنار شدند.
● تشریح طرح شبکه ملی اینترنت
عبدالمجید ریاضی دبیر شورای عالی فناوری اطلاعات کشور طی یک نشست تخصصی که در دوازدهمین نمایشگاه بین المللی الکامپ برگزار شد، به تشریح جزییات طرح اینترنت ملی پرداخت.در این نشست معاون فناوری اطلاعات وزارت ارتباطات، با اشاره به این که بحث اینترنت ملی در جهان بحث تازه ای نیست، اظهار داشت: این بحث با اسامی مختلف در کشورهای دیگر جهان مورد توجه قرار گرفته و از جمله چینی ها هم به دنبال ایجاد اینترنت ملی هستند. وی اهداف کلان شبکه اینترنت ملی را استفاده از ظرفیت های فضای الکترونیکی برای رشد، توسعه و معرفی فرهنگ ملی، مقابله موثر با تهدیدات فرهنگی بیگانه از طریق عرضه بومی اطلاعات و خدمات، به روزسازی شبکه مخابرات کشور و ارائه خدمات هوشمند الکترونیکی دانست.
ارتقای سطح ارتباطات در کشور به منظور تسهیل فرایندهای اداری و تسریع توسعه علمی و صنعتی، ایجاد اشتغال در صنایع پیشرفته مربوطه، ایجاد و توسعه دانش مهندسی شبکه و فناوری اطلاعات در کشور، ایجاد دانش مهندسی برای مقابله با مخاطرات و تهدیدات الکترونیکی، ایجاد بستر تجارت الکترونیکی در کشور و اتصال به شبکه تجارت الکترونیکی جهانی، بعنوان دیگر اهداف این شبکه مطرح شد.
تامین پهنای باند وسیع با کیفیت و قیمت ارزان در سطح کشور، فراگیر بودن شبکه در سطح کشور و امکان دسترسی آسان و فوری به آن، دسترسی و ارتباط آسان و ارزان شهروندان به شبکه و محتوا و خدمات روی شبکه، امکان واگذاری خطوط پر ظرفیت از ۱ تا ۱۰۰۰ مگابیت برثانیه به سازمان ها، ادارات، بانک ها و مرکز خدمات دهی، دیگر مواردی بود که ریاضی از آن ها به عنوان هدف اجرای این طرح نام برد.
وی در این نشست، راه اندازی کتابخانه ملی دیجیتال در کشور، ایجاد فن بازار، تجارت الکترونیک، بازار بورس، یادگیری الکترونیکی، آموزش از راه دور، دانشگاه مجازی، کلاس های مجازی، شبکه کنترل ترافیک، شبکه تلویزیون تعاملی، کسب و کار الکترونیکی، فروشگاههای مجازی، نمایشگاه های مجازی و موزه های مجازی را از جمله مزایای عملیاتی شدن این طرح عنوان کرد. معاون فناوری اطلاعات وزارت ارتباطات، ایجاد نقاط دسترسی باند وسیع به اینترنت در سراسر کشور، ایجاد و فعال سازی زیرساخت انتقال سرعت بالا در کشور، ایجاد exchange داخلی بین اپراتورهای اینترنتی، امکانات انتقال، سیاست مسیریابی، الزام حقوقی و مقاومت در برابر خرابی های احتمالی را از الزامات شبکه زیرساخت اینترنت ملی دانست.
استفاده از پتانسیل های صنایع داخلی برای تامین تجهیزات مورد نیاز برای توسعه شبکه اینترنت ملی، ایجاد تمرکز روی تجهیزات پر تقاضا، در آمد زا و استراتژیک، تعریف تعهدات اپراتورها برای تامین تجهیزات از صنایع داخلی، حفظ و توسعه دانش بومی طراحی و مهندسی شبکه با استفاده از ابزارهای پیشرفته روز، سیاست گذاری در زمینه سرمایه گذاری در توسعه شبکه اینترنت ملی، سیاست گذاری در زمینه تصدی گری شبکه اینترنت ملی، تنظیم مقررات مربوط به حقوق مشتریان و کارگزاران و تنظیم مقررات مربوط به جرایم الکترونیکی نیز به عنوان الزامات سیاست گذاری و تنظیم مقررات در این حوزه معرفی شدند.
● ۸۵، سالی بدون دستاورد
در حالی که به نظر می رسید بعد از کنفرانس مطبوعاتی ریاضی در آخرین روزهای سال ۸۴، سال ۸۵ سالی پر تکاپو در این حوزه باشد و خبر های گوناگون و متنوعی درباره اقدامات عملی در این حوزه منتشر شود، این پروژه در این سال به اهداف پیش بینی شده خود دست پیدا نکرد و به جز اظهار نظرها و وعده های محقق نشده مسوولان، دستاورد دیگری نمی توان برای طرح اینترنت ملی متصور بود.
راه اندازی شبکه اینترنت ملی ایران ظرف دو سال، از جمله وعده هایی بود که در دومین ماه سال ۸۵ از سوی وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات داده شد که بعدها دولت با مصوبه ای، عملی نشدن آن را تایید کرد.ریاضی نیز حدود یک ماه بعد از کنفرانس مطبوعاتی معرفی این طرح، خبر از تشکیل کارگروه طرح اینترنت ملی در دبیرخانه شورا داد و تصریح کرد: کار گروه تخصصی تشکیل شده تا مفاهیم مرتبط با اینترنت ملی را تهیه و تدوین کند، مرکز تحقیقات مخابرات بر روی طراحی این کار در حال فعالیت است.به گفته ریاضی، شرکت زیرساخت و شرکت فناوری اطلاعات هم در حال تامین تجهیزات این پروژه که جنبه عمومی و الزامی دارد هستند و اقدامات لازم در حال انجام است. دبیر شورای عالی فناوری اطلاعات در آن مقطع اعلام کرد که قرار است طرح جامع اینترنت ملی ظرف شش ماه آینده تهیه و طرح پس از سه سال اجرایی شود.اما معاون فناوری اطلاعات وزارت ICT در تیر ماه همان سال از اعلام طرح اولیه اینترنت ملی به مرکز تحقیقات مخابرات خبر داد و گفت: طرح مفهومی اینترنت ملی به مرکز تحقیقات ارائه می ‏شود و این مرکز پس از مطالعاتی در باب این طرح برای شروع پروژه، آن را به شرکت ‏ها و سازمان ‏های ذی ‏ربط اعلام می ‏کند.
بر اساس اعلام وی، طبق تاریخ مورد نظر که مهرماه سال ۸۵ عنوان شد، قرار بود این طرح از سوی مرکز تحقیقات به سازمان ‏ها اعلام شود اما این امر در موعد مقرر محقق نشد. حدود سه هفته بعد از این اظهارات ریاضی، محمد سلیمانی، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات اعلام کرد که برنامه ریزی زمان بندی شده و چارچوب کلی این شبکه طراحی و تعیین شد و طراحی مفهومی آن نیز مراحل پایانی خود را طی می کند.
به گفته وی، طراحی جزیی این شبکه نیز در شهریور ماه صورت خواهد گرفت و از مهر امسال اینترنت ملی اجرایی خواهد شد.
سلیمانی در آن مقطع این نکته را هم یاد آور شد که شاید با توجه به منابع مالی در نظر گرفته شده، این طرح به صورت وسیع و یا محدود اجرا شود اما این شبکه طبق پیش بینی ها، ظرف دو یا سه سال آینده به شکل مطلوب خواهد رسید. ارائه سرویس های متنوع و ارزان قیمت اینترنتی به مردم، تحقق مباحثی چون امنیت و حفظ اطلاعات در درون کشور و فراهم شدن امکان پایدار کردن شبکه اینترنت و استفاده از اطلاعات ذخیره شده در آینده ازجمله مزایایی بود که سلیمانی درباره راه اندازی این شبکه عنوان کرد.
اما محامد پور، معاون وزیر ارتباطات آخرین فردی بود که در آذرماه سال ۸۵ درباره این پروژه صحبت کرد و بعد از وی دیگر هیچ اظهارنظر و یا وعده جدیدی درباره این پروژه مطرح نشد و مسوولان در این حوزه روزه سکوت را اختیار کردند.
معاون آموزش، پژوهش و امور بین الملل وزارت ارتباطات در آن مقطع اعلام کرد که طرح ابتدایی و مفهومی شبکه ملی اینترنت برای ارسال به مرکز تحقیقات مخابرات آماده شده و بررسی روی میزان اعتبارات و مباحث سخت افزاری برای پیاده کردن آن ظرف مدت یک سال برای استفاده عموم، در حال پیگیری است.
● مدارس و شبکه ملی اینترنت
اتصال مدارس به شبکه ملی اینترنت از جمله پروژه هایی است که در راستای ایجاد شبکه ملی اینترنت تعریف و در حال اجراست.در این پروژه که با همکاری وزارت ارتباطات و وزارت آموزش و پرورش اجرا می شود مقرر شده بود که هفت هزار مدرسه تجهیز شده و به این شبکه وصل شوند.صبح ۲۸ آبان ماه ۸۶، وزرای ارتباطات و آموزش و پرورش در مدرسه آبسال حاضر شدند تا فاز اول این پروژه را با اتصال سه هزار و ۸۰۰ مدرسه به این شبکه مشترکا افتتاح کنند. به گفته ریاضی، یکی از اولویت های وزارت ICT این است که مراکز آموزشی و پژوهشی به صورت انبوه به شبکه ملی اینترنت متصل و در تولید دانش و عرضه آن بر روی شبکه سهیم شده، بتوانند از منابع علمی روی شبکه هم استفاده مطلوب کنند.
معاون وزیر ارتباطات معتقد است که آغاز این پروژه با اتصال مدرسه نیکان به عنوان نخستین مدرسه به شبکه رقم خورد و اکنون پس از گذشت یک سال، سه هزار و۸۶۹ مدرسه و اداره آموزش و پرورش در سراسر کشور به شبکه متصل شده اند.
این در حالی است که به فاصله یک روز پس از اتصال مدرسه نیکان به شبکه اینترنت ملی به عنوان واحد آموزشی نمونه توسط محمود احمدی نژاد، مدیر دبیرستان دخترانه نیکان، انتشار برخی خبرها مبنی بر اتصال این دبیرستان به شبکه اینترنت ملی در روز نخست مهرماه سال ۸۵ را رد کرد و گفت: آن چه که دبیرستان نیکان به آن متصل شده است، نه شبکه اینترنت ملی، بلکه اینترنت پرسرعت بوده است.
از سوی دیگر، در شانزدهم مهرماه ۸۵، قائم مقام و مشاور وزیر آموزش و پرورش در امور فناوری اطلاعات و ارتباطات طی اظهاراتی که به نظر می رسید برای رد کردن صحبت های مدیر مدرسه نیکان صورت می گرفت، اعلام کرد: در روز آغاز سال جدید تحصیلی یک دبیرستان به شبکه ملی مدارس وصل شد و از آن زمان تاکنون حدود ۱۶ دبیرستان به شبکه ملی مدارس متصل شده اند. وی افزود: افزود شبکه ملی مدارس یکی از برنامه های در دست اقدام وزارت آموزش و پرورش است و قرار است تمام مدارس از طریق این شبکه به هم متصل شوند.
وی اظهار داشت این شبکه در بستر اینترنت ملی تعریف و در محیط اینترنت ملی اجرا شده و محتوا نیز در این شبکه جریان دارد.تا کنون و علی رغم گذشت دو سال، پاسخی قطعی به اظهارات مدیر مدرسه نیکان داده نشده و این سوال همچنان بی پاسخ مانده که این مدارس به اینترنت پرسرعت متصل شده اند یا به شبکه ای که امکان نقل و انتقال فایل در داخل کشور را فراهم کرده است.
ریاضی نیز تا کنون به این موضوع هیچ اشاره ای نکرده و تنها با اشاره به حمایت وزارت ارتباطات از این طرح گفته که وزارت ICT برای این که به اجرای این طرح جدیت بخشد، با استفاده از منابع خود و هزینه کردن ۳۵میلیارد ریال، اتصال ۵۶۷ مدرسه و تجهیز کامل ۴۰۰ مورد را به عنوان نمونه در تهران به عهده گرفته است.به اعتقاد وی طبق آمار ارائه شده، از ۱۳۵هزار مدرسه موجود در کشور ۶۰هزار مدرسه از نظر فیزیکی قابلیت اتصال به شبکه را دارند.
● سال ۸۶ و شبکه ملی اینترنت
اگر پیشرفت پروژه شبکه ملی اینترنت در سال ۸۶ را نسبت به سال پیش از آن مقایسه کنیم، می توان گفت که این پروژه سالی پر تحرک را پشت سر گذاشته است.برگزاری مناقصه های " شبکه علمی، فاز تهران" و "مترو اترنت کرمان و قم" به ترتیب با اعتباری در حدود ۴۰ و ۱۳۵ میلیارد ریال، از جمله اقدامات انجام شده در راستای اجرایی کردن طرح شبکه ملی اینترنت در سال گذشته بود.
در پروژه "شبکه علمی، فاز تهران"، مقرر شده که گره های این شبکه از طریق فیبر نوری به هم متصل شوند و هسته اصلی آن به گونه ای خواهد بود که قدرت برقراری ارتباط تا ۱۰ژگیگابایت را داشته باشد و دانشگاه های کشور نیز می توانند با ۱۰۰ یا یک هزار مگابایت پهنای باند، به این شبکه وصل شوند.به گفته عبدالمجید ریاضی، این طرح در استان ها به صورت جزیره ای اجرا می شود و نهایتا شبکه در سطح کشور پیاده خواهد شد و با سرعتی بالا، تمام دانشگاه های کشور را به صورت اختصاصی به هم متصل خواهد کرد.معاون فناوری اطلاعات وزیر ارتباطات معتقد است که این شبکه پهنای باند را به صورت یک جا برای دانشگاه ها تامین خواهد کرد، لذا هزینه خرید اینترنت پرسرعت برای آنها پایین خواهد آمد و رایانه های دانشگاهها و مراکز علمی می توانند هم زمان برای انجام محاسبات به هم مرتبط شوند.
از سوی دیگر، دانشگاهها می توانند از طریق این شبکه علمی جدید، از برخی نرم افزارهای علمی که با قیمت گزاف توسط دانشگاههای دیگر خریداری شده استفاده کنند و نیاز به خرید آنها نخواهند داشت.به گفته ریاضی، شبکه علمی جدید در واقع تبدیل به یک محیط آزمایشگاهی مجازی خواهد شد.
● ورود دولت به شبکه ملی اینترنت
شاید اولین گام مثبتی که نوری از امید در دل ارائه کنندگان این طرح ایجاد کرد، مصوبه اردیبهشت ماه سال ۸۶ دولت باشد.در این مصوبه دولت به شرکت مخابرات ایران اجازه داد که پنج هزار و ۶۶۰میلیارد ریال از محل منابع داخلی خود را طی سه سال برای ایجاد این شبکه سرمایه گذاری کند.
در آن مقطع، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات اعلام کرد که با تلاش های صورت گرفته، طراحی شبکه ملی اینترنت به پایان رسیده و اجزای آن مشخص شده است و با این مصوبه، وارد فاز اجرایی این پروژه خواهیم شد. اگرچه این بودجه بسیار کمتر از مبلغ مورد نظر ریاضی بود اما از آنجایی که بستری را برای اجرای عملی پروژه فراهم می کرد، بسیار مورد استقبال مجریان این طرح قرار گرفت.
● شبکه ملی اینترنت و دو مناقصه دیگر
ایجاد مرکز داده ملی با اعتبار ۳۰۰میلیارد ریالی در فاز اول و همچنین طرح شبکه ملی دیتا به مبلغ ۳۵۰میلیارد تومان از دیگر پروژه هایی است که در قالب پروژه شبکه ملی اینترنت تعریف شده که در ابتدا مقرر شده بود توسط شرکت فناوری اطلاعات اجرا شود که پس از تغییر وظایف این شرکت، اجرای پروژه های مذکور به شرکت ارتباطات زیرساخت واگذار شد.
برگزاری مناقصه اجرای طرح شبکه ملی دیتا که قرار است به عنوان backbone شبکه ملی اینترنت در نظر گرفته شود، نخستین بار در چارچوب بند یک مصوبه هشتم خردادماه سال جاری هیات وزیران به شرکت فناوری اطلاعات واگذار شد تا از محل منابع داخلی آن شرکت اجرا شود.اما پس از مطرح شدن بحث خصوصی سازی و واگذاری بخش اجرایی شرکت دیتا در کنار دیگر شرکت های مخابراتی به بخش خصوصی و از آنجایی که ایجاد این شبکه از جمله وظایف حاکمیتی و در ردیف موضوعات زیرساختی محسوب می شد، اجرای آن به شرکت ارتباطات زیرساخت واگذر شد.به گفته محمد باقر ظهوری فر، مدیرعامل شرکت ارتباطات زیرساخت، مناقصه ایجاد شبکه super core و core در ابتدای سال جاری برگزار شده و از میان ۱۶ شرکتی که اسناد آن را خریداری کرده اند، چهار شرکت اقدام به تکمیل اسناد پاکات مناقصه کرده اند.
ظهوری فر معتقد است از آنجایی که نمونه شبکه مد نظر باید در این حوزه ایجاد شود، برگزاری این مناقصه زمان بر و تأیید نمونه شبکه مد نظر و مشخص شدن و تأیید نرم افزار مورد استفاده در آن، یکی از بخش های مهم برگزاری این مناقصه است.به گفته مسوولان، مناقصه core یکی از اصلی ترین بخش های توسعه شبکه ملی اینترنت است که بیش از ۶۰ نقطه شبکه IT کشور را در بر می گیرد و پروژه super core نیز در لایه های بالایی دیتا اجرا می شود و در آن چهار نقطه درگاه بین المللی ایجاد می شود.
پروژه ایجاد IDC ملی نیز از آن دست پروژه هایی است که به نظر می رسد هنوز هدف و محل استفاده مشخصی برای ایجاد آن در نظر گرفته نشده است.از طرفی، ریاضی این پروژه را بخشی از طرح ایجاد شبکه ملی اینترنت می داند و از طرف دیگر محمد باقر ظهوری فر معتقد است، اجرای IDC (مرکز داده اینترنتی) ملی به شبکه ملی اینترنت مربوط نیست بلکه متعلق به طرح دولت الکترونیکی است.اما چیزی که در این پروژه مشخص است، این است که مجری این پروژه شرکت ارتباطات زیرساخت بوده، برای اجرای فاز اول آن اعتباری معادل ۳۰۰ میلیارد ریال در نظر گرفته شده و در حال حاضر نیز بر اساس اظهارات مقام های این شرکت، مشخصات فنی آن مشخص شده است.
● آخرین وضعیت پروژه
معاون IT وزارت ارتباطات درباره آخرین وضعیت شبکه ملی اینترنت و زمان عملیاتی شدن این شبکه، معتقد است که شرکت ارتباطات زیرساخت باید شالوده اصلی back boneشامل (super core ، core و edge) و نیز IDC (مرکز داده اینترنتی) آن را اجرا کند و کار شبکه های استانی آن را هم باید شرکت های مخابرات استانی انجام دهند. به گفته وی نرم افزار مورد نیاز این شبکه نیز در پژوهشگاه بنیادی، شرکت فناوری اطلاعات با همکاری دبیرخانه شورای مالی فناوری اطلاعات شکل خواهد گرفت.
● سرانجام
با توجه به مصوبه دولت و اظهارات صابر فیضی، مدیرعامل شرکت مخابرات ایران مبنی بر این که با توجه تصویب این طرح در هیات دولت، در تلاش هستیم طی این سه سال اعتبارات لازم برای این پروژه تامین شود تا به مرحله اجرا در آید، و همچنین با در نظر گرفتن اقدامات عملی صورت گرفته در سال ۸۶، امید آن می رود که این طرح طی سه سال آتی که البته به عمر دولت نهم قد نخواهد داد، اجرایی شود.
اما در این میان موضوعی تا کنون بی پاسخ مانده و نگرانی برخی از کارشناسان را برانگیخته، و آن این است که بر اساس مصوبه دولت، بودجه پنج هزارو ۶۶۰ میلیارد ریالی اجرای این طرح باید طی سه سال و از محل منابع داخلی شرکت مخابرات ایران تامین شود.
حال آنکه پنج درصد از سهام شرکت مخابرات هم اکنون و در راستای خصوصی سازی وارد بورس شده و بر اساس شواهد موجود، تعریفی برای چگونگی و محل تامین بودجه موردنظر برای اجرای طرح مذکور وجود ندارد و یا در خوشبینانه ترین حالت، درباره آن اطلاع رسانی نشده است.
منبع : ماهنامه تحلیلگران عصر اطلاعات


همچنین مشاهده کنید