اولین بار با لباس کودکانه جلوی دوربین تلویزیون رفتم

▪ چند سالتان بود که با تلویزیون آشنا شدید؟
خیلی کوچک بودم، شاید حدود ۸ سال داشتم که در خانه پدری‌ام با تلویزیون آشنا شدم. آن زمان ما در محله زرین در حوالی میدان ژاله سابق ساکن بودیم.
▪ آیا جزو اولین خانواده‌هایی بودید که صاحب تلویزیون شدید؟
دقیقا، به همین خاطر هر وقت که تلویزیون برنامه‌ای داشت، همسایه‌هایمان در منزل ما جمع می‌شدند و به‌طور دسته‌جمعی تلویزیون تماشا می‌کردیم. برنامه‌های زمان ما از ساعت ۵ بعدازظهر شروع می‌شد تا ساعت ۱۰ شب ادامه داشت. البته اغلب اوقات تماشای برنامه‌های تلویزیون بهانه‌ای بود که همسایه‌ها بیشتر همدیگر را ببینند و از احوالات هم باخبر شوند.
دیدن برنامه‌های تلویزیون تا چه حد توانست به انتخاب شما در حرفه پرپیچ‌وخم هنر کمک کند؟
برای من تاثیری نداشت چراکه من از همان اوایل تئاتر را دوست داشتم، منتهی هیچ‌وقت به این فکر نمی‌کردم که روزی وارد تلویزیون شوم.
▪ چطور شد که با تئاتر آشنا شدید؟
توسط آقای اسماعیل شنگله که آن زمان شوهرخواهر من بود، با حرفه تئاتر آشنا شدم. ایشان من را که تقریبا ۱۷ ساله بودم، به اداره تئاتر بردند. همان ابتدای کار، بازی در تئاتر «خسرو شیرین» به من پیشنهاد شد. این تئاتر در ۴ نقطه کشور همزمان با جشن‌های فرهنگ و هنر که در آن زمان برگزار می‌شد، اجرا شد. بعد از اجرای این تئاتر، نمایش «افول» به کارگردانی علی نصیریان به من پیشنهاد شد. در آن نمایش بود که وقتی روی صحنه آمدم و تماشاگران را دیدم، تمام دیالوگ‌هایم را فراموش کردم. بدون پیش‌زمینه ذهنی از فضا، به‌طور اتوماتیک‌وار دیالوگ می‌گفتم، درحالی که دست‌هایم می‌لرزید و... خلاصه حس بدی بود (می‌خندد).
▪ چقدر اجرت گرفتید؟
فکر می‌کنم ۱۵۰۰ تومان.
▪ ظاهراً اوایل دهه ۵۰ وارد تلویزیون می‌شوید و...
بله، سال ۱۳۵۰ در یک ویژه‌برنامه تلویزیونی که در آن نمایش ما هم اجرا شد، حاضر شدم. در آن نمایش من با لباس کودکانه و با نقابی به صورتم برای اولین بار مقابل دوربین تلویزیون قرار گرفتم.
▪ اولین مجموعه تلویزیونی که بازی کردید هم در همین سال بود؟
نه،۲ سال بعد یعنی سال ۱۳۵۲، با دیده‌شدن بازی‌ام در نمایش «لبخند باشکوه» برای بازی در سریال تلویزیونی «آدم و حوا» دعوت شدم.
▪ شیرین‌ترین خاطره‌تان از چندین دهه فعالیت در عرصه هنر چیست؟
(قدری تامل می‌کند) در اجرای اولین نمایشم که «خسرو شیرین» بود، در یک صحنه من به همراه خانم تانیا جوهری و یک بازیگر خانم دیگر در حین گفتن دیالوگ‌هایمان به یکباره هر سه خنده‌مان گرفت و با همان حالت خنده تئاتر را ادامه دادیم.
به‌زعم خودتان بهترین نقشی که آهو خردمند از حضورش در عرصه بازیگری داشته، چه بوده است؟
بازی در فیلم سینمایی «شهر زیبا» ساخته اصغر فرهادی، یکی از پرخاطره‌ترین و بهترین نقش‌های من است.
▪ چرا؟
بازی در این نقش بعد از ۲۰ سال وقفه در فعالیت هنری‌ام در ایران و دور‌بودن از کشورم شکل گرفت. در فیلم «شهرزیبا» من نقش یک زن سنتی را بازی می‌کردم و این در حالی بود که ۲۰ سال از فضای این نقش دور بودم و با تمام انرژی کار کردم و خوشبختانه توانستم در نقش بسیار خوبی ظاهر شوم.
▪ بعد از برگشت به ایران، کم و کیف برنامه‌های تلویزیون را چطور دیدید؟
پخش مجموعه‌های خارجی بیشتر شده است و در مقابل به آن صورت تئاترهای تلویزیونی پخش نمی‌شود. اکثر مجموعه‌های تلویزیونی حرفی برای گفتن ندارند و صرفا جنبه سرگرمی دارند. مورد دیگری که به چشمم آمد، باب‌شدن فرهنگ غلط صحبت‌کردن و استفاده از اصطلاحات کوچه‌بازاری در زبان بازیگران است که به هیچ‌وجه درخور برنامه‌های تلویزیون نیست. به‌نظرم تلویزیون کلاس درس است و هرآنچه از آن دیده شود، برای مردم حکم الگو را دارد.

گفت و گو : هادی شیرازی

منبع : روزنامه تهران امروز