یکشنبه, ۱۵ مهر, ۱۴۰۳ / 6 October, 2024
مجله ویستا

مادام ایکس - Madame X


مادام ایکس - Madame X
سال تولید : ۱۹۶۶
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : راس هانتر
کارگردان : دیوید لوئل ریچ.
فیلمنامه‌نویس : جین هالووی، برمبنای نمایش‌نامه‌ای نوشته الکساندر بیسون.
فیلمبردار : راسل متی.
آهنگساز(موسیقی متن) : فرانک اسکینر
هنرپیشگان : لانا ترنر، جان فورسایت، کنستانس بنت، برجس مردیت، ویرجینیاگری، کایردولیا، وارن استیونز و ریکاردو مونتالبان.
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۰ دقیقه.


"کلی اندرسن" (فورسایت) ثروتمند و جاه‌طلب، همسرش "هالی" (ترنر) را با نامادری‌اش "استل" (بنت) آشنا می‌کند. آن‌ها زندگی خوب و خوشی دارند. اما گرفتاری‌های شغلی "کلی" و غیبت مکرر او از خانه، باعث می‌شود تا "هالی" احساس کند که مورد کم‌توجهی قرار گرفته است. او با مرد مجردی به‌نام "فیل بنتن" (مونتالبان) قرار ملاقات می‌گذارد. "استل" که به قضیه پی برده، از "هالی" می‌خواهد که این رابطه را تمام کند. هنگام جدائی این دو، "فیل" به‌طور تصادفی از پله‌های خانه‌اش سقوط می‌کند و می‌میرد. "هالی" هراسان از این‌ حادثه به "استل" پناه می‌برد و استل" که هرگز "هالی" را شایسته همسری "کلی" نمی‌داند، دو راه پیش پای او می‌گذارد: ماندن و آبروریزی و یا رفتن. "هالی" خانه را ترک می‌کند. در دانمارک به پیانیستی به‌نام "کریستیان توربن" (وان دریلن) دل می‌بازد، اما از او هم می‌گریزد. بیست سال بعد، "هالی" که اکنون معتاد است، در مکزیک با "دان سالی‌ون" (مردیت) شیاد آشنا می‌شود. که پس از آگاهی از گذشته "هالی" سعی می‌کند خانواده "اندرسن" را تلکه کند. "هالی" به "دان" تیراندازی می‌کند و او را می‌کشد. سپس پلیس را در جریان می‌گذارد. او خود را "مادام ایکس" معرفی می‌کند و او را می‌کشد. سپس پلیس را در جریان می‌گذارد. او خود را "مادام ایکس" معرفی می‌کند. در دادگاه وقتی متوجه می‌شود وکیل مدافع جوانش، در واقع پسر خودش است در پنها کردن هویت خود راسخ‌تر می‌شود. "کلی" در دادگاه حاضر است و به هویت واقعی زن پی می‌برد، ولی "هالی" پیش از صدور رأی دادگاه بر اثر سکته قلبی می‌میرد...
٭ ملودرامی اشک‌انگیز و (در قرن بیستم!) آخرین روایت از نسخه‌های نمایشی متعدد سینمائی‌ این داستان. بازیگران فیلم کاملاً مناسب انتخاب شده‌اند و ترنر نیز هر دو نقش مادام "ایکس" جوان و پیر را عالی بازی می‌کند، اما فیلم حتی برای زمان خودش نیز کهنه به نظر می‌آید. نسخه‌های معتبر دیگر: ۱۹۱۶، ۱۹۲۰، ۱۹۲۹(لایونل باریمور، با همکاری روت چاترتن)، ۱۹۳۷ (سام وود، با همکاری گلادیس جرج) و ۱۹۸۱ (نسخه تلویزیونی، رابرت الیس میلر).