اسکار - OSCAR

سال تولید : ۱۹۹۱
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : لسلی بلزبرگ
کارگردان : جان لندیس
فیلمنامه‌نویس : مایکل باری و جیم مالهالند، بر مبنای نمایش‌نامه‌ای نوشتهٔ کلود مانیه
فیلمبردار : مک آلبرگ
آهنگساز(موسیقی متن) : آلمر برنستاین
هنرپیشگان : سیلوستر استالون، اورنلا موتی، کرک داگلاس، پیتر ریگرت، چاز پالمینتری، وینسنت اسپانو، ماریزا تومی، تیم کوری، ریچارد رومانوس، کوت‌وود اسمیت، جوسلین اوبراین، الیزابت باروندس، لیندا گری، دان آمیچی و مالهالند
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۹ دقیقه


ـ نیویورک، سال ۱۹۳۴، ̎ آنجلو پوولونه̎ (استالون) به پدر در حال مرگش (داگلاس) قول می‌دهد بزهکاری را کنار بگذارد و آبروی از دست رفته را به خانواده‌اش بازگرداند. اما تلاشش در این زمینه، هم برای پالکی‌هایش و هم برای وندتی (رومانوس)، گنگستر گروه رقیب، یک معما است. پلیس هم با تصویر جدیدی که ̎ آنجلو̎ می‌خواهد از خود ارائه دهد، مجاب نشده و ̎سروان تومی̎ (اسمیت) شبانه‌روز مراقب محل سکونت ̎پرولونه‌ها ̎ است. یک روز ̎ آنتونی روسانو̎ (اسپانو)، حسابدار ̎ آنجلو̎ برای ازدواج با دختر او تقاضای اضافه حقوق می‌کند. ̎ آنجلو̎ به دخترش، ̎لیزا ̎ (تومی) گوشزد می‌کند بهتر است به فکر ازدواج با ̎بروس آندروود سوم̎ پولدار باشد. اما ̎لیزا ̎ به ̎ اسکار̎ (مالهالند)، رانندهٔ سابق خانواده علاقه دارد و می‌خواهد با او زندگی کند. در این بین سر و کلهٔ زن جوانی به نام ̎ترزا ̎ (باروندس) پیدا می‌شود که می‌گوید برای به دست آوردن دل ̎ آنتونی̎ خود را دختر ̎ آنجلو̎ جا زده است. از طرف دیگر ̎لیزا ̎ با معلم فن بیان پدرش، ̎دکتر تورنین پول̎ (کوری) آشنا و دلباختهٔ هم می‌شوند. ̎راکسان̎ (گری) مستخدمهٔ جدیدی که قرار است به جای ̎نورا ̎ بیاید، یکی از محبوبه‌های قدیمی ̎ آنجلو̎ است که اعتراف می‌کند ثمرهٔ رابطه‌شان، ̎ترزا ̎ است. در اینجا شرکای بانکدار ̎ آنجلو̎ که از نزدیک توسط ̎سروان تومی̎ تعقیب می‌شوند، همراه با تعداد زیادی خبرنگار سر می‌رسند. اما خوشبختانه توجه همه به ̎وندتی̎ جلب می‌شود که می‌خواهد جنگ راه بیندازد. ̎ آنجلو̎ نیز با خیال راحت مراسم دو ازدواج را برگزار می‌کند: ازدواج ̎لیزا ̎ با ̎تورنتن̎ و ̎ترزا ̎ با ̎ آنتونی̎
ـ داستان این کمدی لندیس، اصلاً برای لوئی دوفونس نوشته شده و در سال ۱۹۶۷ به فیلم در آمده است و با ضرباهنگی عجیب و شخصیت‌هائی که طراحی شده‌اند تا یادآور بهترین ساخته‌های پرستن استرجس باشند، و ـ به قول لندیس ـ حال و هوای استودیوئی فیلم‌های قدیمی هایلوودی را القا کند. لندیس برای دستیابی به این هدف، از طراحی لباس (دبورا نادولمن) و صحنه‌های (بیل کنی) بسیار خوبی بهره برد، لیکن در موارد دیگر، متأسفانه شلختگی و بی‌نظمی فراوان در کار او راه یافته است. در عین حال، اسکار به رغم اشاره‌ای که به عروسی فیگاروی ولفگانگ موتسارت دارد، فاقد دلنشینی و ظرافت‌های مورد انتظار است. همچنین، حضور استالون در فیلم نوعی مرکز ثقل برای داستان ایجاد کرده و مانع برجسته شدن دیگر جوانب آن شده است.