دنیای وین - WAYNE'S WORLD

سال تولید : ۱۹۹۲
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : پارامونت
کارگردان : پنه لوپی اسفیریس
فیلمنامه‌نویس : مایک مایرز، بانی ترنر و تری ترنر، بر مبنای شخصیت‌هائی خلق شده توسط مایرز
فیلمبردار : تئو وان د ساند
آهنگساز(موسیقی متن) : ج. پیتر رابینسن
هنرپیشگان : مایرز، دانا کاروی، راب لو، تیا کارر، برایان دویل مورای، لارا فلین بویل، کورت فولر و مایکل د لوئیز
نوع فیلم : رنگی، ۹۵ دقیقه


ـ ̎وین کامبل̎ نوجوان (مایرز) و دوستش، ̎گارت آلگار̎ (کاروی) از زیر زمین خانهٔ ̎وین̎ یک برنامه تلویزیونی کابلی به نام ̎دنیای وین̎ پخش می‌کنند و در آن افکار شخصی خود را در باب زندگی نوجوانانه یا موسیقی ̎هوی متال̎ با مردم در میان می‌گذارند. ̎بنجامین آلیور̎ (لو)، یک مدیر تلویزیونی زرنگ و جاه‌طلب به طور تصادفی این برنامه را می‌بیند و فکر می‌کند که می‌تواند آن را به ̎نوآ واندرهوف̎ سرمایه‌دار (دویل مورای)، صاحب فروشگاه‌های زنجیره‌ای ویدئوئی بفروشد. ̎ آلیور̎ با ̎وین̎ و ̎گارت̎ تماس می‌گیرد و در برابر مبلغ هنگفتی به آنان پیشنهاد تولد یک ̎دنیای وین̎ جدید و جا افتاده‌تر را می‌دهد. ̎وین̎ هنگام پخش نخستین برنامه‌شان، ̎نوآ ̎ را به تمسخر می‌گیرد و ̎ آلیور̎ نیز که ̎وین̎ را توبیخ کرده، خود را از برنامه کنار می‌کشد. ̎وین̎ برخورد تندی هم با ̎گارت̎ و ̎کاساندرا ̎ (کارر) ـ محبوبه‌اش، یک دختر خوانندهٔ چینی ـ دارد و در اینجا معلوم می‌شود که ̎گارت̎ حقوق برنامه‌شان را به یک نفر دیگر فروخته است. ̎وین̎ پس از آشتی کردن با ̎گارت̎، همهٔ دوستان خود را دور هم جمع می‌کند و با انتخاب ̎راسل̎ (فولر)، کارگردانی که برای ̎ آلیور̎ کار می‌کرده، نقشه می‌چینند تا جلوی ضرر و زیان را بگیرند.
ـ گفت‌و‌گوهای ̎وین̎ و ̎گارت̎ ساده‌لوح تداعی‌گر ̎ماجراهای بیل و تد̎ است که آن هم از یک برنامهٔ کمدی صحنه‌ای به‌ صورت فیلم بلند داستانی در آمد. اما ریشه‌های واقعی دنیای وین، متکی بر شخصیت‌های خلق شده توسط مایرز و کاروی برای برنامه زندهٔ شنبه شب، یکی برای برادران بلوز جان لندیس است (که از همین برنامهٔ زنده ... حدود یک دهه قبل‌تر، نشأت گرفت و قالب مشابهی داشت: ترکیب موسیقی و ویرانی با شوخی‌های سینمائی خود آگاهانه و دیگری UHF، با بازی ویردآل یانکوویچ، که از مایهٔ یک شبکهٔ کابلی مزخرف برای پیوند دادن قسمت‌هایش استفاده می‌کرد. اسفیرس، کارنامهٔ پخش و پلایش شامل فیلم‌های نوجوانانه، راجر کورمن، مستندهای موسیقی راک و ویرایش فیلمنامهٔ رزان می‌شود، اینجا نخستین فیلم استودیوئی بلندش را می‌سازد. شناخت او از فرهنگ به بن‌بست رسیدهٔ نوجوانان که در پسران همسایه (۱۹۸۵) و سقوط تمدن غرب ۲: سالهای متال (۱۹۸۸) آشکار بود، به صورت کمیک و پیش‌بینی ناپذیری به کار گرفته می‌شود و نتیجه‌اش فیلمی است که بیش از همه به هلزا پاپین (هـ.ک. پاتر، ۱۹۴۳) مدیون است و در نهایت دلیل سرپا ماندنش بازی‌های زیرکانهٔ نقش‌های اصلی است. گفت‌وگوها همواره بدیع و غریب‌اند، چه دربارهٔ زنان باشند، چه بحران و چه موسیقی. علاقهٔ واضح سازندگان فیلم به نوجوانان سرگردان و از دست رفته باعث می‌شود فیلم هرگز به مخاطبش فخر نفروشد و او را تحقیر نکند. دنباله: دنیای وین ۲ (استیون سرجیک، ۱۹۹۳)