برای سینما ارزش قائل شویم

با نگاهی به نحوه معرفی فیلم‌های‌هالیوودی و مقایسه آن با نحوه تبلیغ و معرفی فیلم‌های ایرانی متوجه فاصله و تفاوت زیادی خواهیم بود.
وقتی فیلمی‌ در ‌هالیوود ساخته می‌شود از زمان ساخت یا حتی انتخاب بازیگر، اخبار آن در رسانه‌های بزرگ آمریکا (و نه صرفا نشریات سینمایی) منتشر می‌شود. فیلم که ساخته شد از مدت‌ها قبل از نمایش عمومی ‌کلیپ‌هایی از معرفی آن در بسیاری از کانال‌ها پخش می‌شود و در عین حال در بسیاری از کانال‌ها و در برنامه‌های مختلف به معرفی فیلم، مصاحبه با بازیگران و نحوه ساخت فیلم می‌پردازند.
اولین نمایش عمومی‌ فیلم با شکل باشکوهی برگزار می‌شود. مراسم فرش قرمز و حضور بازیگران به معرفی بهتر فیلم کمک می‌کند و پوشش رسانه‌ها نیز به شکلی است که گویی اتفاق مهمی‌ در کشور اتفاق افتاده است. اما در ایران بسیاری از فیلم‌ها در سکوت نمایش داده شده و زمان اکران آن‌ها در حالی پایان می‌یابد که بسیاری از مردم متوجه نمایش آن نشده‌اند.
در صدا و سیما که به هر حال پربیننده‌ترین و بانفوذترین رسانه کشور است بسیاری از فیلم‌ها نه معرفی می‌شوند و نه آگهی آن‌ها پخش می‌شود و گویی صدا و سیما با سینما قهر است. اما سوال اینجاست که اگر قرار باشد این نگاه به سینما همچنان ادامه داشته باشد چگونه می‌توان انتظار یک سینمای قوی داشت؟ حتی از لحاظ فرهنگی نیز گاهی نیاز است که سیاست‌های یک کشور در قالب سینما به نمایش درآید و به نوعی برخی حرف‌ها در سینما گفته شود و از طرفی هم اگر با سینمای ایران قهر شود و در نهایت یک سینمای ضعیف داشته باشیم مردم به دنبال جایگزین خواهند بود و آن موقع سینمای‌هالیوود جای خالی سینما ایران را پر خواهد کرد.

منبع : خبرگزاری ایسنا