توماس پین و اندیشه های انقلابی اش (در این روز ۱۹ سپتامبر)

۱۹ سپتامبر سال ۱۷۹۲ توماس پین روشنفكر و انقلابی معروف از انگلستان كه در آنجا به دلیل ضدیت هایش در معرض دستگیری و مجازات بود به فرانسه گریخت. وی كه ژانویه سال ۱۷۳۷ در انگلستان به دنیا آمده بود در سال ۱۸۰۹ درگذشت. توماس Thomas Paine در جوانی از انگلستان به آمریكا مهاجرت كرد، ولی در اینجا نتوانست ظلمی را كه به بردگان سیاهپوست می شد تحمل كند و دست به انتشار كتابی تحت عنوان بردگان افریقایی در آمریكا زد و رفتار با آنان را ناعادلانه و غیر انسانی خواند. وی در آن زمان در شهر فیلادلفیا دستیار سردبیر مجله پنسیلوالیا بود. او سپس بر ضد سران وطنش، انگلستان، اقدام كرد و به مهاجران آمریكایی حق داد كه بر ضد انگلستان انقلاب كنند و نوشت: انگلستان بر مهاجران آمریكا مالیات وضع می كند بدون این كه اجازه دهد كه نمایندگانشان در جریان وضع مالیات حضور داشته باشند، لذا مهاجران حق دارند این مالیات را نپردازند و اصولا دلیلی برای وابسته بودن مهاجران به دولت انگلستان وجود ندارد. وی عقاید خود را در این زمینه در كتاب كوچكی تحت عنوان عقل سلیم Common Sense منتشر كرد كه با وجود كمی جمعیت آمریكا در آن زمان، پانصد هزار نسخه فروش داشت و محرك بزرگی برای انقلاب استقلال آمریكا بود. در جریان انقلاب استقلال مهاجرنشینان كه مسلحانه بود، پین در صف سربازان انقلاب قرار گرفت و با نطق و نوشته آنان را تشویق به مقاومت می كرد و به آنها می گفت كه این انقلاب زود یا دیر باید صورت می گرفت زیرا كه در عصر دلیل (Reason) ظلم عمر طولانی نخواهد داشت. پین آن چنان مورد توجه استقلال طلبان قرار گرفته بود كه با وجود این كه خارجی بود در آمریكا دارای مقام مهم دولتی شد. پین در فرانسه نیز به صف انقلابیون پیوست و كتاب حقوق بشر را نوشت.
وی در اینجا هم با وجود خارجی بودن به عضویت مجلس انقلاب فرانسه درآمد. در اینجا، فشار او مخصوصا روی این نكته بود كه وظایف دولت و قوانین باید بسیار ساده باشند تا مردم آنها را بفهمند و درك كنند وی عقیده داشت كه قانون و ضابطه هر چه واضحتر و ساده تر باشد، رعایت آن بهتر و سوء استفاده از آن كمتر خواهد بود. بی سوادی، فقر، شكاف میان فقیر و غنی و استبداد را بزرگترین دشمنان پیشرفت و سعادت بشر می دانست. چون مخالف مجازات اعدام بود، در دوران ربسپیر تحت تعقیب قرار گرفت و به آمریكا بازگشت. یكی دیگر از عقاید او، كوتاه بودن دوره نمایندگی و محدود بودن دوره ها بود. او شدیدا مخالف دوره نمایندگی بیشتر از دو سال بود و می گفت كه نمایندگی مردم نباید به صورت حرفه درآید كه در آن صورت نماینده فاسد می شود و یا این كه به تكبر و غرور می گراید و از مردم جدا می شود و فاصله می گیرد. نفوذ كلام او كمك كرد كه دوره مجلس نمایندگان در آمریكا ۲ ساله باشد و بعضی فرماندارها و شهردارها نتوانند بیش از یك یا دو دوره برای این سمت انتخاب شوند.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز