رمزگوها - WINDTALKERS

سال تولید : ۲۰۰۲
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : جان وو، ترنس چانگ، تریسی گراهام ـ رایس و آلیسن رُزنتسوایگ
کارگردان : وو
فیلمنامه‌نویس : جان رایس و جو باتیر
فیلمبردار : جفری کیمبال
آهنگساز(موسیقی متن) : جیمز هورنر
هنرپیشگان : نیکلاس کیج، فرانسس اوکانر، آدام بیچ، راجر ویلی، کریستیان اسلیتر، نوآ امریک، جیسن آیزاکس، پیتر استورمار و مارک رافالو
نوع فیلم : رنگی، ۱۳۴ دقیقه


جزایر سالمن، سال ۱۹۴۳. ̎جواندرس̎ (کیج) گروهبان نیروی دریائی آمریکا، پس از کشته شدن مافوق‌هایش، رهبری واحدش را در اختیار می‌گیرد. ̎اندرس̎ در پی دستوراتی که گرفته، پیش از حملهٔ ژاپنی‌ها، حاضر به عقب‌نشینی نمی‌شود و هر پانزده سرباز تحت فرماندهی‌اش به قتل می‌رسند. خودش مجروح می‌شود ولی زنده می‌ماند. ̎اندرس̎ ـ که گوشش صدمه دیده ـ در بیمارستانی در هاوائی، سعی دارد به کمک ̎پرستار ریتا̎ (اوکانر) هرچه زودتر بهبود یابد تا دوباره به وظایفش ادامه دهد. در این میان، ̎بن̎ (بیچ) و ̎چارلی̎ (ویلی) دو سرخ‌پوست ناواهو به نیروی دریائی می‌پیوندند تا ̎رمزگویان پیام‌های سربسته̎ باشند و بتوانند رمزهای نظامیِ جدیدِ آمریکائی را ـ که براساس زبان سرخ‌پوست‌های ناواهو طراحی شده ـ ترجمه کنند. ̎اندرس̎ و یک سرباز دیگر، ̎پیت آندرسن̎ (اسلیتر) به درجهٔ سرگردی ترفیع می‌یابند و مأمور محافظت از ̎بن̎ و ̎چارلی̎ می‌شوند. مسئولیت آنان، ̎حفاظت از رمز̎ است. یعنی پیش از آن‌که آن‌دو به اسارت دشمن در آیند، هر دوشان را بکشند. در نبرد سایپان، چهار نفری درگیر جنگی تن به تن می‌شوند. ̎آندرسن̎ و ̎چارلی̎ صمیمی می‌شوند ولی ̎اندرس̎ که هنوز کابوس فرجام وحشتناک رفقایش در سالمن رهایش نمی‌کند، قدری خشک و عبوس با ̎بن̎ رفتار می‌کند تا این‌که ̎بن̎ با جازدنِ خودش به‌عنوان یک سرباز ژاپنی و نفوذ در جبهه‌های دشمن، جان آنان را نجات می‌دهد. طی یک از ضدحمله‌های ژاپنی‌ها ̎آندرسن̎ کشته و ̎چارلی̎ اسیر می‌شود ولی پیش از آن‌که بازجوئی‌اش کنند، ̎اندرس̎ او را می‌کشد. رمز ناواهو به تغییر مسیر جنگ کمک می‌کند ولی ̎بن̎ که از کشتن ̎چارلی̎ به خشم آمده، علیه ̎اندرس̎ جبهه می‌گیرد. در آخرین مراحل نبرد، ̎اندرس̎، ̎بنِ̎ مجروح را نجات می‌دهد ولی خودش موقع انتقال او به مکانی امن، زخم مرگباری برمی‌دارد.
● روایت رابطه‌ای تازه و جالب میان دو نفر درگیر جنگ با قصه‌ای که ارزش بازگو کردن دارد. اما بار همهٔ این روایت‌ بر دوش وو و کیج است، و دیگران در هنگامهٔ نبردها، آتش‌بازی‌ها و انفجارها، قالب‌های ضعیف فیلم‌نامه و کلیشه‌های داستانی جاری در بستر جنگ، گم می‌شوند و از یاد می‌روند. وو، کارگردان کارکشتهٔ ژانر اکشن، با این فیلم جنگی سبک متمایزی را ارائه نمی‌دهد و پس از چند صحنهٔ اسلوموشن ابتدای فیلم، در پشت هیاهوی صحنه‌های جنگ و نبرد فیلم خوب از کار در آمده‌اند، به ویژه نخستین حملهٔ سربازان به جزیرهٔ سایپان، و انفجارها هم عالی هستند، اما عظمت آنها با نمایش سومین صحنهٔ درگیری، از بین می‌رود.