پنجشنبه, ۴ بهمن, ۱۴۰۳ / 23 January, 2025
مجله ویستا
کار طولانی و حقوق نامتناسب
خبرنگاران زن در عرصه خبری چه در روزنامه‌ها و خبرگزاری‌ها و چه در هفته نامه‌ها و ماه نامه‌ها و سایت‌های خبری همپای مردان كار می‌كنند و اگر حقوقی در حد آنها بخواهند نه تنها گناه نكرده‌اند، بلكه حقشان را خواسته اند.
زنانی كه ساعت‌ها، روزها و ماه‌ها به دنبال حقیقت و در جست‌وجوی آن خطرات و سختی‌های فراوانی را تحمل می‌كند و دست آخر از امنیت اجتماعی، شغلی و هزار و یك امكانات دیگر بی‌بهره‌اند و شاید فقط به چندر غاز پولی دل‌خوش كرده‌اند كه معلوم نیست چند ماه یك دفعه در ازای كار سختشان به آنها داده می‌شود.
خبرنگاران زن بیشتر از قشر مردان در معرض آسیب‌های اجتماعی، روحی و روانی و افسردگی‌ها هستند. ولی چه كسی تا به حال به اینها اندیشیده است؟ دستانی برای یاری دستانی كه هر روز برگه‌ها را برای اطلاع‌رسانی سیاه و سیاه‌تر می‌كنند پیدا می‌شود؟
حمیده صفامنش دانشجوی ترم آخر جامعه‌شناسی: عرصه خبری در كشور نقش بسیار پررنگی دارد و باید در این زمینه كارهای جدی شود، به همین دلیل و تقارن این كار با رشته تحصیلی‌ام تصمیم گرفتم به كار خبرنگاری وارد شوم.شرایط اجتماعی این كار برای زنان بسیار متفاوت‌تر از مردان است. زیرا ساعات طولانی اشتغال به كار خبرنگاری تمام زندگی را تحت تاثیر قرار می‌دهد.زنان باید انرژی بیشتری را برای كار خبری اختصاص دهند، همچنین كمبود امنیت اجتماعی برای زنان خبرنگار و سطح فرهنگ پایین فرهیختگان جامعه كه تفكر صحیحی درباره خبرنگاران ندارند نیز مشكلات آنان را افزایش می‌دهد.
به نظر من باید دیدگاه‌ها در مورد زنان خبرنگار تغییر پیدا كند، زیرا در مراكز خبری یك خبرنگار هیچ‌گونه مسئولیتی ندارد و غالبا این دبیر سرویس و مدیران هستند كه برای آنها تصمیم می‌گیرند.
از مشكلات دیگر خبرنگاری حضور بی واسطه آنان در عرصه اجتماع است كه خطرهای فراوانی برای آنها ایجاد می‌كند.حقوق خبرنگاران با توجه به سختی كار و ساعات بسیار زیاد تهیه خبر و ارسال آن، بسیار پایین است و حتی بحث خرید خبر در برخی از خبرگزاری‌ها نیز برای خبرنگاران مشكلات زیادی را ایجاد كرده است، زیرا كار خبرنگاری فعالیتی فرهنگی است و با این كار جنبه مادی پیدا كرده است و نگاه خبرنگاران جوان را تحت تاثیر خودش قرار می‌دهد.
در بسیاری از موقعیت‌ها بخاطر دسته‌بندی جناحی خبرنگاران اذیت می‌شوند، عده‌یی همیشه پیدا می‌شوند كه می‌خواهند یك روزنامه یا خبرگزاری در اختیار آنها و تحت سیطره‌شان باشد و برای خبرنگاران فشار ایجاد می‌كنند.
انجمن‌های صنفی روزنامه‌نگاران نیز هیچ‌گاه كاری برای خبرنگاران انجام نداده‌اند، مسائل صنفی در این انجمن‌ها سیاسی می‌شوند و وجود خبرنگاران نیز باعث می‌شود مسائل سیاسی دو برابر نمود پیدا كند. در حقیقت مانند این است كه خبرنگاران نیاز صنفی ندارند و باقی نهادهای مدنی نیز در این مورد ضعیف هستند. به انجمن‌هایی كه متعلق به زنان خبرنگار است هم نمی‌توانم امیدوار باشم چون فمنیست‌های ایران بسیار تندرو هستند. با تمام این اوصاف من فكر می‌كنم مواضع و خط قرمزهای سیاسی از بزرگترین موانع كار خبرنگاران است و این باعث می‌شود كه آنها احساس ناتوانی یا كمبود كنند، البته باید بگویم در سال‌های اخیر، فعالیت زنان خبرنگار بهتر از پیش شده است.
شقایق آرمان، دانشجوی روزنامه‌نگاری: خبرنگاران در هر جایی كه مشغول به كار شوند اولین مشكلشان این است كه با پاهای لرزان به آن كار مشغول می‌شوند چون بدرستی نمی‌دانند كه در آنجا چقدردوام خواهند آورد.
از نظر اقتصادی نیز زنان خبرنگار شرایط سستی دارند، دومین مشكل آنها به مسائل اقتصادی باز میگردد در اصل اقتصاد و امنیت شغلی (بیمه) است كه آنها را بیش از پیش نگران می‌كند.ساعات طولانی شغل خبرنگاری برای زنان و در نهایت فیش حقوقی پایین كه در خور زحمتی كه می‌كشند، نیست باعث می‌شود خبرنگاران نسبت به كارشان دلسرد شوند. علاوه بر اینها ما در روزنامه‌ها و خبرگزاری، زنان خبرنگاری را می‌بینیم كه سالیان سال كار كرده‌اند و تجربه اندوخته‌اند ولی در نهایت بالا سری‌های آنها مردانی هستند كه شاید تجربه چندانی نیز در این زمینه ندارند.
خبرنگاران حوادث، خیلی فعال هستند و با توجه به اینكه مشكلات فراوانی نظیر شرایط و منابع نامطلوب و... دارند، اطلاع رسانی خوبی را در سطح مطبوعات انجام می‌دهند.
در خصوص منابع خبری نیز باید بگویم اگر در سازمانی كار كنیم كه از نظر اعتباری تایید شده باشد مشكلی نخواهیم داشت. عده‌یی از مسئولان طاقت شنیدن حرف‌های انتقادی را ندارند و باید بگویم در هر حوزه‌یی وظیفه خبرنگار تعریف نیست.
مشكل دیگری كه خبرنگاران با آن بسیار مواجه هستند امنیت شغلی است، زیرا با عوض شدن یك گروه، مانند دبیر سرویس و... خبرنگاران نیز كارشان را از دست می‌دهند. در حالی كه حقوق زنان خبرنگار پایه خرج خانواده است. اگر خبرنگاران زن متاهل باشند كه چرخ زندگیشان نمی‌چرخد.
در مورد سرشماری خبرنگاران توسط وزارت ارشاد در اسفندماه سال ۸۴ نیز باید بگویم اگر این كار اصولی صورت بپذیرد، خوب است چون خبرنگاران واقعی را مشخا می‌كند.محبوبه ابویی، لیسانس روزنامه‌نگاری: در برخی از روزنامه‌ها از وجود خانم‌ها به گونه‌یی دیگر استفاده می‌كنند، استفاده ظاهری از زنان می‌شود و در اكثر برنامه‌ها خبری از امنیت اجتماعی نیست.به شخصیت زنان كمتر توجه می‌شود، در صورتی كه باید رفتار مسئولان روزنامه ها با زنان بهتر باشد. در بسیاری از روزنامه ها حقوق زنان كمتر از مردان است. همیشه مردان را بیمه می‌كنند ولی زنان هیچ گاه از بیمه مطبوعات نمی‌توانند استفاده كنند. در بسیاری مواقع خبرنگار زنی كه با یك مرد همكار است و در یك سرویس كار می‌كند از حقوق و امكانات پایین‌تری برخوردار است.
ناامنی‌های بسیار برای زنان خبرنگار می‌تواند افسردگی ایجاد كند. انجمن صنفی روزنامه‌نگاران تا حدودی از خبرنگاران حمایت می‌كند، با این حال فكر می‌كنم از ۱۰۰ خبرنگار فقط ۲۰ نفر از آنان از روزنامه بیمه داشته باشند.خبرنگاران امنیت شغلی ندارند، در صورتی كه بسیاری از مسئولان روزنامه‌ها از قانون كار و كارگری با اطلاع هستند ولی بعضی از این مسئولان هیچ‌وقت این قانون را رعایت نمی كنند و حتی تحمل شنیدن انتقاد را نیز ندارند.
منبع : روزنامه اعتماد
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست