پوتین و جنگ های روم و کارتاژ

در سومین جنگ روم و كارتاژ، كه در سال 216 پیش از میلاد دركن (Canne) روی داد، ارتش كارتاژ هشت سپاه رومی ها را نابود كرد و به این ترتیب، یكی از سخت ترین شكست ها را به ارتش روم وارد آورد.جمهوری روم، هانیبال را فرد بسیار خطرناكی می دانست كه به طور بالقوه توان نابود كردن روم را دارد و در هنگام انتقام گرفتن از هانیبال و كارتاژ، با شدت عمل تمام رفتار كرد. رومی ها هانیبال و ارتش او را تا شمال آفریقا عقب راندند و سرانجام در سال 202 پیش از میلاد توانستند ارتش وی را در همان جا شكست دهند. با این حال، امپراطوری روم، كارتاژ شكست خورده اما همچنان سركش را به مدت 55 سال دیگر تحمل كرد. اما درسال 146 پیش از میلاد، سومین دور جنگ های روم و كارتاژ این شهر را در معرض تاخت و تاز و تاراج ارتش روم قرار داد. در جریان این جنگ ها شهر دچار آتش سوزی شد كه 17 روز به طول انجامید. پس از آن رومی ها مدت های طولانی از ساختمان سازی در آن محل جلوگیری كردند تا دست كم برای مدتی اطمینان حاصل كنند كه تمام نشانه های كارتاژ از روی زمین محو شده است. از آن هنگام تاكنون بسیاری چنین استدلال كرده اند كه نابودسازی كارتاژ به وسیله روم واكنشی كاملاً نامتناسب در قبال تهدیدی بود كه از سوی این دولت، شهر آفریقای شمالی، ناشی می شد؛ آنها براین باورند كه این واكنش بیش از آن كه مبتنی بر منافع دولت روم باشد، از نوعی حس انتقام گیری شخصی ناشی می شد.بیش از 2 هزار سال بعد یك شخصیت متنفذ روسی تلاش كرد تا از پایگاه قدرت خود به عنوان رئیس بزرگ ترین شركت نفتی این كشور استفاده كند و رئیس جمهور روسیه را به چالش بكشد.هرچه مبارزه كرملین با میخاییل خودوركوفسكی و شركت نفتی یوكاس ادامه می یابد، به نظر می رسد كه هیچ چیز كمتر از نابودی یوكاس، به عنوان یك شركت نفتی كارآمد نمی تواند مقامات دولت روسیه را كه به رویارویی با این شركت نفتی پرداخته اند، آرام كند. همچنین به نظر می رسد پیامدهای این اقدام ها در كاهش درآمدهای مالیاتی در كوتاه مدت و تاثیر سوء آنها بر جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی در درازمدت نیز نتوانسته است مقامات كرملین را از دست زدن به چنین اقدام هایی بازدارد. در نتیجه اقدام های مقامات كرملین علیه شركت نفتی یوكاس، به نظر می رسد این شركت به سوی ورشكستگی پیش می رود و سرمایه های آن نیز در میان دوستان طرف های پیروز تقسیم خواهد شد.هنگامی كه میخاییل خودوركوفسكی در اكتبر 2003 دستگیر و به اختلاس و فرار از پرداخت مالیات متهم شد، اقدام علیه او را نوعی واكنش در برابر فعالیت های سیاسی قلمداد كردند، زیرا فعالیت های سیاسی وی با روح توافق غیررسمی میان ولادیمیر پوتین و متنفذان بسیار ثروتمند روسیه در تضاد بود. این افراد متنفذ توانسته بودند در خلال طول ریاست جمهوری بوریس یلتیسن به شیوه های سوال برانگیزی به ثروت هایی كه پیش تر در اختیار دولت بود، دست یابند. گفته می شود پوتین به این افراد دارای نفوذ گفته است تا هنگامی كه در سیاست دخالتی نداشته باشند، دولت درباره فعالیت های گذشته آنها دخالتی نخواهد كرد. خودوركوفسكی با انتقاد كردن از ولادیمیر پوتین و حمایت مالی از احزاب مخالف، توافق موجود را نقض كرد و رئیس جمهوری روسیه نیز در مقابل، او را دستگیر كرد.در ماه های بعد از دستگیری خودوركوفسكی و پس از طرح اتهام های بعدی علیه شركت یوكاس و خود خودوركوفسكی به عنوان یك شخص حقیقی چنین تصور می شد كه هدف دولت روسیه آن است كه منتقدان خود را در آستانه انتخابات دوما و انتخابات ریاست جمهوری این كشور ساكت و بزرگ ترین شركت نفتی روسیه را از اختیار خودوركوفسكی خارج و از این رهگذر بخش عمده ای از ثروت شخصی وی را نیز مصادره كند.همگان بر این باور بودند كه بعد از جدا شدن شركت نفتی یوكاس از رئیس سابق آن، توافق جدیدی میان این شركت و دولت روسیه منعقد خواهد شد و شركت مزبور خواهد توانست مالیات های عقب افتاده خود را پرداخت كند. با این حال این دیدگاه، در هفته های اخیر كاملاً تغییر كرده است. اینك به نظر می رسد دولت روسیه مصمم به نابودی شركت یوكاس است و هیچ گونه علاقه ای به یافتن راه حلی برای پرداخت بدهی های عقب افتاده آن به دولت ندارد بلكه به دنبال آن است كه به منابع پایین دستی و بالادستی این شركت نفتی تسلط یابد.مسدود كردن دارایی های شركت نفتی یوكاس، كه به منظور جلوگیری از خروج سرمایه های شركت و فرار صاحبان آن از دست مقامات مالیاتی روسیه صورت گرفت، همچنان سبب می شود كه شركت یوكاس از سرمایه های غیرمتمركز مانند سهام در شركت نفتی روسی سیبنفت (Sibneft)) بی بهره بماند و نتواند بدهی های مالیاتی خود را پرداخت كند. مقامات قضایی برای اطمینان یافتن از پرداخت بدهی های مالیاتی به ضبط سهام یكی از شعبه های بالادستی مهم شركت یوكاس به نام yuganshneftegas مبادرت كردند. ضبط دارایی های ارزشمند شركت نفتی یوكاس این ترس را به وجود آورده كه قصد نهایی دولت در تنگنا قراردادن شركت نفتی یوكاس است و كرملین به دنبال آن است كه این شركت بزرگ نفتی را در زمره شركت های دولتی یا طرفدار دولت قرار دهد.ارزش Yuganshneftegaz، كه حدود یك میلیون بشكه از 7/1 میلیون بشكه تولید روزانه شركت نفتی یوكاس را ارائه می كند، تقریباً 20 میلیارد دلار برآورد شده است. پرسش مطرح شده این است كه چرا برای پرداخت بدهی 4/3 میلیارد دلاری چنین سرمایه هنگفتی ضبط شده است. در واقع به نظر می رسد این پرسش در روسیه نیز مطرح شده است و دادگاه داوری مسكو نیز در روز ششم اوت اعلام كرد: ضبط دارایی های شركت Yuganshneftegaz غیرقانونی بوده است و دادگاه حكم داد تنها در صورتی می توان دارایی های این شركت زیر مجموعه یوكاس را مصادره كرد كه دیگر دارایی های ضبط شده برای جبران بدهی 4/3 میلیارد دلاری و بهره و جریمه آن كافی نباشد.اما چنین طناب نجاتی كه برای شركت نفتی یوكاس فراهم شد، نتوانست چندان دوام بیاورد و مانند سایر احكام قضایی كه به نفع یوكاس صادر شده بود، راه به جایی نبرد. برای مثال، دادگاه حكم داده بود كه شركت یوكاس می تواند از حساب های بانكی مسدود شده خود برای تامین اعتبار فعالیت های جاری خود استفاده كند، اما وزارت دادگستری روسیه تنها یك روز پس از صدور این حكم از سوی دستگاه قضایی آن را نقض كرد. سهام شركت یوكاس در Yuganshneftegaz نیز در مدت 24 ساعت دوباره مصادره شد. شركت یوكاس به دنبال آن است كه 56 درصد از سهام خود در طرح سرمایه گذاری مشترك روسپن (Rospan) را به فروش برساند. شركت TNK-BP كه 44 درصد بقیه سهام این پروژه را در اختیار دارد، 357 میلیون دلار به دولت روسیه پرداخت كرده است در حالی كه شركت یوكاس تاكنون 690 میلیون دلار از بدهی 4/3 میلیارد دلاری خود را به دولت پرداخت كرده است. شركت نفتی یوكاس امیدوار است اجازه یابد سهام خود را در سیبنفت كه به شدت كاهش یافته است، به فروش برساند تا بتواند از این رهگذر بقیه بدهی خود را بپردازد. این در حالی است كه میخاییل خودوركوفسكی گفته است اگر دست كشیدن وی از سهامش در شركت یوكاس از نابودی این شركت جلوگیری كند، حاضر است به چنین اقدامی مبادرت ورزد. با این حال، نه تنها این پیشنهاد بلكه سایر پیشنهادهایی را كه از سوی شركت یوكاس ارائه شدند، نتوانسته اند مخاطبان پذیرنده ای را در دولت جلب كنند.در حالی كه تولید و صادرات روزانه نفت هنوز تحت تاثیر كشمكش این شركت با مقامات مالیاتی روسیه قرار نگرفته است، اما رشد تولید به طور چشمگیری روبه كاهش نهاده است. شركت نفتی یوكاس در زمستان 2003-2002 به بزرگ ترین تولیدكننده نفت روسیه تبدیل شد. این شركت توانست با افزایش تولید نفت خود از شركت نفتی لوك اویل (Lukoil) پیشی گیرد. رشد تولید نفت یوكاس سالانه 27 درصد بود كه از میانگین رشد 17 درصدی تولید نفت در كل روسیه، بیشتر بود. در سال 2003 رشد تولید نفت یوكاس روبه كاهش نهاد و در سال 2004 میانگین رشد تولید این شركت از میانگین رشد تولید نفت در روسیه پایین تر بود.با وجود این، وضعیتی كه شركت نفتی یوكاس با آن روبه رو بوده است، تاثیراتی به مراتب بیشتر بر بازارهای جهانی نفت برجای نهاده است. هنگامی كه شریك یوكاس در اواخر ژوییه اعلام كرد: وزارت دادگستری روسیه اعلام كرده است این شركت نمی تواند نفت شعبه های بالادستی خود را به فروش برساند، قیمت های نفت روبه فزونی نهاد. یك روز بعد وزارت دادگستری روسیه این مطلب را انكار كرد كه مسدود كردن دارایی های یوكاس به معنای ممنوعیت تولید نفت این شركت است.وزیر دادگستری روسیه پا را از این هم فراتر گذاشت و ادعا كرد كه یوكاس دستور وزارت دادگستری را درست تعبیر نكرده است و ادعای شركت یوكاس مبنی بر قطع تولید نفت را نوعی «باج خواهی» توصیف كرد.مسدود شدن دارایی های شركت یوكاس كه در ماه آوریل صورت گرفت، به آن منظور بود كه این دارایی ها از دسترس دولت خارج نشوند و دولت بتواند از آنها برای جبران بدهی های مالیاتی شركت یوكاس استفاده كند. اما به نظر می رسد ادامه مسدود بودن دارایی های یوكاس مانع از آن شده است كه این شركت بتواند بدهی هایش را بازپرداخت كند. بی میلی دولت برای اجازه دادن به شركت یوكاس به منظور فروش سهام خود یا دسترسی این شركت به حساب های بانكی برای پرداخت بدهی ها به همراه مصادره Yuganshneftegaz نشان دهنده آن است كه موجودیت شركت یوكاس در معرض تهدید است. بنابراین، دیگر نمی توان بحث هایی را كه درباره تمایل كرملین به انحلال شركت یوكاس و مصادره دارایی های آن مطرح می شود، نادیده گرفت. ولادیمیر پوتین اسباب نابودی شركتی را كه خود ایجاد كرده، فراهم آورده است. به نظر می رسد كرملین تنها به نابودی فرد ذی نفوذی كه بیش از اندازه ازتجارت فاصله گرفت و به عرصه سیاست گام نهاد، راضی نمی شود بلكه به دنبال آن است كه تمام نشانه های شركتی را كه خودوركوفسكی ایجاد كرد، از بین ببرد؛ درست به همان صورت كه جمهوری روم به دنبال نابودی تمام آثار و نشانه های دولت شهر كارتاژ بود زیرا كارتاژ به دنبال آن بود كه برتری و تفوق روم را در منطقه مدیترانه در 2000 سال پیش، به چالش بكشد.

منبع: Global Oil Market

منبع : نمایشگاه بین‌المللی