راز هولناک دکتر هیچکاک - L'orribile Segreto Del Dottor Hichcock

سال تولید : ۱۹۶۲
کشور تولیدکننده : ایتالیا
محصول : پاندا
کارگردان : رابرت همپتن (ریکاردو فره‌دا)
فیلمنامه‌نویس : جولیان پری.
فیلمبردار : دانلد گرین (رافائله ماشوکی)
آهنگساز(موسیقی متن) : رومن ولاد
هنرپیشگان : رابرت فلمینگ، باربارا استیل، ترزا فیتس جرالد (ماریا ترزا ویانلو)، هاری‌یت وایت، مونتگامری گلن، نیل رابینسن و اسپنسر ویلیامز.
نوع فیلم : رنگی، ۸۸ دقیقه.


یک خانه اعیانی دلگیر انگلیسی، سال ۱۸۸۵. "دکتر هیچکاک" (فلمینگ)، مقداری بیش از حد مجاز داروی بی‌هوشی به همسرش، "مارگارت" (ویانلو) تزریق می‌کند تا او را در حالت نوعی مرگ ساختگی قرار دهد. اما کمی بعد با تصور مرگ همسرش او را به خاک می‌سپارد و آن‌جا را ترک می‌کند. سال‌ها بعد با همسر تازه‌اش، "سینتیا" (استیل)، تنها به امید یافتن کالبد روبه‌زوال "مارگارت" باز می‌گردد. حالا "مارگارت" که زنده به گور شده بود، برای دیدار محبوبش باز می‌گردد و "سینتیا" در رابطه عاشقانه غریب دکتر و همسر اولش گرفتار می‌شود. "هیچکاک" حتی می‌کوشد برای بازگرداندن جوانی و شادابی "مارگارت"، خون "سینتیا" را در رگ‌های او جاری کند...
٭ یکی از هراس‌آورترین و آزارنده‌ترین و در عین حال طنزآمیزترین فیلم‌های این ژانر. همانند شعری هولناک و سحرانگیز با مضمون عشق به مردگان که به لحاظ لحن غنائی‌اش با بهترین آثار ادگار آلن‌پو در این عرصه برابری می‌کند. فیلم به تعبیر رابین‌وود شاخص‌ترین اثر در میان نخستین دوره تأثیرپذیری‌ها از آلفرد هیچکاک (تا اواسط دهه ۱۹۶۰) به‌شمار می‌رود که "نه تقلیدی از آثار هیچکاک، بلکه بیشتر ادای دینی به او است". همان‌طور که از عنوان‌بندی فیلم نیز برمی‌آید، در طول آن شاهد ارجاع‌های گوناگون به آثار "آلفرد کبیر"، از تک چهره مسحور کننده ربکا، (۱۹۴۰) گرفته تا لیوان شیر سوءظن (۱۹۴۱) هستیم؛ که با پرداخت خاص فره‌دا از حد ارجاع‌های ساده به قصد ادای دین صرف می‌گذارد و بدل به محملی برای نمایش علایق و دیدگاه‌های مشترک او و هیچکاک می‌شود؛ از جمله ارائه نگاه "جست‌وجوگر" و "سلطه‌طلب" شخصیت مرد به زن، به‌عنوان بازتابی از وجوه مختلف هراس از جنسیت (و جسم) زنانه به‌ویژه با استفاده خلاقانه فره‌دا از نور). راز هولناک... را که به بهترین شکل نشان‌دهنده احاطه کامل فره‌دا بر عوامل مثل رنگ، ضرباهنگ و فضاسازی است به راحتی می‌هٔوان "فیلم برآیند" کارنامه او و برترین ساخته‌اش را تلقی کرد. فره‌دا دنباله‌ این فیلم، روح (۱۹۶۳) را نیز با حضور استیل و با نام مستعار رابرت همپتن کارگردانی کرد. رابرت همپتن (و جرج لینکلن) از جمهل اسامی مستعار انگلوسا کسونی بود که فره‌دا پس از آن‌که شاهکار گوتیک‌اش خون‌‌آشام‌ها (۱۹۵۶) با شکست تجاری مواجه شد، مبادرت به استفاده از آن‌ها کرد. او نخستین فانتزی‌اش پس از خون‌آشام‌ها را نیز به این نام کارگردانی کرد و به این ترتیب (برای نخستین بار)، راه را برای جمع کثیری از فیلم‌سازان، بازیگران و فیلم‌نامه‌نویسان ایتالیائی که در طول دو دهه بعدی به این شیوه تأسی جستند، هموار کرد.