بوفون دستان مطمئن دروازه تورین

جی‌جی بوفون در هر راهی که قدم می‌گذارد یک برنده و یک جنس اصل است. استعداد وی کیفیت بسیار بالائی دارد. چیزی که باعث شده در تیم ملی و یوونتوس همواره شماره یک باشد. او هرگز بازیکن بی‌اهمیتی نیست. شخصت بوفون کاریزمای بالائی دارد. او چه در زمین و چه در محاصره خبرنگاران با شجاعت حاضر می‌شود. او با کفش‌ها و دستکش‌های طلائی خود پیشروی مهاجمان را متوقف‌ می‌کند.
آنچه خواندید نظرات ”لئو تورینی“ یکی از هواداران همیشگی جان لوئیجی بوفون است.
تولد: ۲۸ ژانویه ۱۹۷۸
قد: یک متر و ۹۰ سانتی‌متر
محل تولد: کاررا
وزن: ۷۸ کیلوگرم
ستاره اقبال: آکاریوس
القاب: بوف، سوپرمن، جی‌جی
وضعیت تأهل: مجرد
الگوهای فوتبالی: انوکونو (سنگربان پیشین کامرون) ـ لوکا مارکه جیانی
سرگرمی: چیدن قطعات پازل
نقاط قوت: واقع‌بینی، صمیمیت، عدم غرور
نقاط ضعف: انجام اعمال بدون فکر
اولین حضور بوفون در میادین حرفه‌ای فوتبال هنگام حضور وی در پارما رقم خورد، اما تا قبل از آن وی اکثر آموخته‌های خود را در محله خود و در کنار بازی با دوستانش آموخته بود. ”جی‌جی“ در یک خانه کاملاً ورزشی، دیده به جهان گشود. مادر وی ”ماریا استلا“ یک ورزشکار پرتاب دیسک بود و پدرش ”آدریانو“ در رشته بدنسازی فعالیت داشت. در ضمن ۲ خواهر او به‌نام‌های ”ورونیکا“ و ”جیوندالیتا“ والیبالیست بود. یکی دیگر از عموهای جی‌جی به‌نام ”لورتزو“ سابقاً دروازه‌بان تیم ملی ورزشی در خانواده بوفون، اصلاً عجیب نبود که جی‌جی نیز ادامه دهنده همین راه باشد. با این حال قصد وی با سایر اعضاء خانواده‌اش کمی تفاوت داشت. این تفاوت در نوع دیدگاه وی به ورزش وجود داشت. بوفون از کودکی فوتبال را به یک تجارت بزرگ تعریف می‌کرد. نفس فوتبال به عشق و علاقه اهمیت داشت، اما وی سایر جنبه‌ها را نیز در نظر داشت. با این حال وقتی مطرح شده و به پول فراوان رسید هرگز خود را تافته جدا بافته ندانست. حضور جی‌جی در انواع کارهای خیریه زبانزد خاص و عام است. حس همیاری او در ”کارر را“ محله‌اش رشد کرد.بوفون ابتدا دوران نوجوانی را در پست هافبک بازی می‌کرد. حتی وقتی وی این ورزش را به‌طور جدی و حرفه‌ای آموخت، باز هم یک هافبک باقی ماند. ”جیان لوئیجی“ پس از گذشت مدتی، بزرگترین تصمیم دوران نوجوانی خود را اتخاذ کرد. او توانائی‌هایش را سنجید و پست دروازه‌بانی را برای ادامه حرفه‌اش برگزید.
آغاز موفقیت
بلوغ وی با اوج پارما مصادف شده بود. تیم منطقه امیلیا در آن مقطع به‌دنبال جوانان بااستعداد بود. آنها در این راستا یک بار جی‌جی را آزمایش کردند. نمایش خیره‌کننده دروازه‌بان آینده ملی ایتالیا نظر مسئولان این تیم را جلب کرد. به این ترتیب بوفون در آستانه ۱۷ سالگی اولین قرارداد حرفه‌ای خود را با پارما به امضاء رساند. فرشته اقبال توجه زیادی به وی داشت. بوفون مدت طولانی برای پوشیدن پیراهن شماره یک انتظار نکشید. او برای اولین بار طعم دروازه‌بانی در سری A را با بازی مقابل قدرتمندترین تیم وقت ایتالیا یعنی میلان، چشید. گوئی تقدیر این بود که وی همواره مقابل میلان (تیم محبوب عمویش) بایستد. اتفاقاً اولین نمره قبولی وی نیز در همان اولین صف‌آرائی برابر میلان وارد کارنامه‌اش شد. بوفون قبل از شروع دیدار پارما ـ میلان کاری عجیب انجام داد. وی حاضر نشد در عکس دست جمعی قبل از آغاز دیدار حاضر شود. این عادت تا هم‌اکنون نیز با وی است. بوفون دلیل این کار خود را عدم علاقه به عکس گرفتن و توجه زیادی به مسئولیت دروازه‌بانی می‌داند. دروازه‌بان جوان پارما با این کار در صف سنت‌شکنان قرار گرفت. به هر حال پله‌های ترقی سریع‌تر از حد معمول طی شد. گام‌های استوار وی برای رسیدن به نوک قله بی‌تابی می‌کرد. در فاصله ۱۷ تا ۱۹ سالگی چند آسیب‌دیدگی جزئی در روند پیشرفت بوفون خلل وارد کرد، اما چیزی از عزم و اراده وصف‌نشدنی او نکاست.
نفرین ابدی بوچی!
بوفون برای حضور در ترکیب اصلی پارما رقیب گردن کلفتی به‌نام لوکا بوچی داشت. بوچی در پارما پیراهن شماره یک را قبصه کرده بود و در آستانه رسیدن به دروازه تیم ملی بود، اما یک مصدومیت شدید نه تنها رؤیای تیم ملی را نقش بر آب کرد، که حتی وی را از ترکیب اصلی پارما نیز دور انداخت. ”جیان“ از این فرصت نهایت بهره را برد و دروازه‌بان شماره یک پارما شد. اتفاقات آینده یعنی فیکس شدن بوفون در دروازه پارما، طرد شدن بوچی از تیم، اولین بازی جی‌جی در ۱۹ سالگی و آرزو به دل ماندن رقیب برای انجام حتی یک دیدار ملی، نام بوفون را به‌عنوان نفرین ابدی در فکر بوچی جای داد. بوفون بین سال‌های ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۷ همراه با پارما به‌جز اسکودتو تمام جام‌ها را فتح کرد. در یکی از روزهای سال ۱۹۹۷ چزاره مالدینی سرمربی تیم ملی ایتالیا از بوفون به‌عنوان جایگزین ”پالیوکا“ مصدوم دعوت به‌عمل آورد. هنگامی که وی روز ۲۹ اکتبر سال ۱۹۹۷ از خواب برخاست، مسئولیت بزرگی را روی شانه‌های خود احساس کرد. او باید از دروازه تیم ملی ایتالیا در سرمای روسیه را محافظت می‌کرد. جو دلهره‌آور بازی یک برای یک جوان ۱۹ ساله طاقت‌فرسا بود، اما یک مسئله بیش از موضوع فوق بوفون را آزاد می‌داد. سرمای وحشتناک هوا، برای در امان ماندن از سوز مسکو، بوفون ابتکار جالبی به خرج داد. او یک لباس پالتو مانند که به هیچ وجه شبیه پوشش سنگربان نبود را به تن کرد.هر چند ایتالیا در این بازی یک گل خورد، اما بوفون خود را از سرما محافظت کرد. او بعدها یاد گرفت چگونه خود را از خطرات دور کند. برای این کار لازم بود، پوستی از پالتو داشته باشد، نه لباس از جنس آن!در عرصه ملی با بهبود پالیوکا رؤیای دروازه‌بانی در جام‌جهانی نقش بر آب شد. جی‌جی جزء ۲۰ نفر افراد اعزامی تیم به جام‌جهانی فرانسه بود، اما در هیچ یک از دیدارهای تیم ملی حضور نیافت. او با حسرت، شادی فرانسه میزبان را پس از غلبه بر تیمش مشاهده می‌کرد. بوفون در پارما به نمایش مطلوب خود ادامه می‌داد. سایه بوچی به‌طور کامل از سر وی برداشته شده بود. با خداحافظی پالیوکا از تیم ملی در آن عرصه نیز بوفون امیدهای خاص خود را دنبال می‌کرد. باشگاه او از استانداردهای ۳، ۴ فصل پیش دور افتاده بود. با این حال طی فصل ۲۰۰۰ فریاد بلندی سر داد. ناکامی در عرصه داخلی با حضور در فینال جام یوفا جبران شد. بوخون قبل از بازی اعلام کرده بود با شکست مارسی علاوه بر فتح جام، انتقام بولونیا (روسوبلوها، در مرحله نیمه‌نهائی با جار و جنجال مغلوب فرانسوی‌ها شده بودند) راینز خواهند گرفت. این حرف در عمل اثبات شد. نمایش مطلوب او با اشتباهات دروازه‌بان و مدافعان حریف سبب‌ساز نتیجه ۳ بر صفر شد. بارسا برای سومین بار در یک دهه اخیر جام یوفا را برد با این تفاوت که این بار ”جی‌جی“ محبوب با ولع بیشتری بر جام بوسه می‌زد. در تابستان آن سال ۲۰۰۰ از راه رسید. بوفون چندی بود که دروازه‌بان شماره یک ایتالیا می‌شد. او رقیب بزرگی به‌نام تولدو داشت. این ۲ بعدها با انتخاب ۲ باشگاه متفاوت در این عرصه نیز به رقیب یکدیگر تبدیل شد. ایتالیا در مرحله مقدماتی با هنرنمائی بوفون پیش می‌رفت. بوفون آماده برگزاری جشن صعود به یورو ۲۰۰۰ بود اما در یکی از آخرین بازی‌های مرحله مقدماتی اتفاق بعدی رخ می‌داد:
یک روز بدشگون
بوفون از ناحیه دست دچار شکستگی شد و یورو ۲۰۰۰ را از دست داد. به همین راحتی! او که تا آن زمان به کمک رقبا و البته لیاقت‌های خود پله‌های ترقی را پیموده بود حالا باید خود نقش پلکان ترقی تولدو را ایفاء می‌کرد. جی‌جی اولین میدان مهم بین‌المللی را از دست داد و چون به خرافات اعتقاد داشت موهای بلند خود که به‌وسیله یک موبند بسته شده بود را کوتاه کرد. ایتالیا در غیاب او تا آستانه قهرمانی اروپا پیش رفت اما در ۲۰ ثانیه پایانی بازی فینال گل خورده و در نهایت مغلوب شد. در بازگشت دنیوزوف از تیم ملی استعفا داد. تراپ جایگزین وی شد. این تحولات یوفون را امیدوار کرد. زیرا مالدینی و زوف بیشتر به تولدو اعتقاد داشتند اما اگر تراپاتونی به یک بازیکن علاقه‌مند می‌شد محال بود کس دیگری نظر وی را جلب کند. پیرمرد ایتالیائی به بوفون علاقه خاصی داشت و اعلام نمود پس از بهبودی کامل وی به تولدو ذخیره‌نشین خواهد شد. جی‌جی باید ۲ سال دیگر صبر می‌کرد تا بخت خود را در آسیا بیازماید.گرانقیمت‌ترین دروازه‌بان دنیا
سال ۲۰۰۲ نقطه عطفی در زندگی حرفه‌ای بوفون به‌وجود آمد. پیشنهاد یوونتوس وسوسه‌انگیز بود. بوفون از پارمای محبوبش دل کند. ۳۳ میلیون یوروئی که موجی برای جذب ”بوفون“ پرداخت یک لقب در کنار نامش قرار داد: گرانقیمت‌ترین دروازه‌بان جهان. او در تورین دنبال اسکودتو می‌گشت و در فصل اول حضورش آن در ثانیه‌های پایانی هفته آخر پیدا کرد. وی نیز به مانند سایر هم‌تیمی‌هایش اندکی پس از به صدا درآمدن سوت پایان بازی هفته پایانی مقابل اودنیزه، از فرط شادی اشک شوق می‌ریخت. ماجراهای جالب‌تر در حال رخ دادن بود. دروازه‌بان ناکام رقیب یعنی تولدو شانس برای کنار زدن در عرصه ملی نداشت. این بار مصدومیتی در کار نبود. بوفون سرحال با بدرقه برلوسکونی با آرزوی قهرمانی سوار هواپیما شد. بازی اول مقابل اکوادر اصلاً سخت نبود اما این کرواسی بود که رؤیائی هم‌تیمی‌های بوفون را به باد داد. ”جی‌جی“ یکی از زیباترین گل‌های عمر خود را از مهاجم کراواسی دریافت کرد. ایتالیا با هر زحمتی که بود مرحله مقدماتی را پشت سر گذاشت. حریف مرحله یک‌هشتم نهائی کره‌جنوبی میزبان بود. با درخشش بوفون ایتالیا پیروزی را در چنگ خود داشت. اما اشتباه مدافعان بزرگ دروازه‌ لاجوردی‌ها را گشود. تراژدی بزرگ در وقت اضافه رقم خورد. ضربه سر ”یونگ هووان“ فراتر از مالدینی و دستان بوفون، وارد دروازه ایتالیا شد و این یعنی حذف از جام‌جهانی. یکی از گفته‌های نسنجیده وی پس از بازگشت به ایتالیا بیان شد. او از تبانی داور اکوادری با کره‌جنوبی خبر داد با این حال می‌دانست نمی‌تواند قصور خود را در پس این اتهامات بپوشاند. بوفون با یووه استارت زد. او و تیمش از اسکودتوی فصل ۲۰۰۲ دفاع کردند. بازی مقابل لاتزیو قهرمانی بیست و هفتم یووه را تثبیت کرد. بوفون در این دیدار با مهار پنالتی حریف نقش به‌سزائی در قهرمانی بیانکونری ایفاء نمود. بوفون از سوی هواداران با دوازه‌بان افسانه‌ای سابق باشگاه نظیر تاکونی، زوف و پروتزوی مقایسه می‌شد. جی‌جی متواضع، از لطف هوادارانشان بسیار سرمست شده بود. یکی از خاطرات تلخ او به فینال لیگ قهرمانان فصل ۲۰۰۳ بازمی‌گردد. تیم او در یک فینال وطنی آماده غلبه بر میلان بود. او در طول بازی به‌خصوص روی ضربه اینزاگی عکس‌العمل فوق‌العاده‌ای نشان داد اما یک بار در ثانیه‌های پایانی وقت اضافه دوم با فداکاری تورام از گل خوردن نجات یافت. بوسه‌ای که وی به سر مدافع سیه‌چرده فرانسوی زد، ذوق‌زدگی بابت گل نخوردن را نشان می‌داد. تورام نمی‌دانست در ضربات پنالتی به وی کمک کند. همه فکر می‌کردند ”بهترین دروازه‌بان جهان“ جام را به خانه یووه می‌آورده اما چهره مستأصل او هنگام کم آوردن در مهار ضربه حساس نسبتاً گویای شکست بیانکونری بود. بوفون به سمت دیگری پرید و شوچنکو جهت دیگری را انتخاب کرد تا در نهایت یووه با حساب ۳ بر ۲ مغلوب شود. ادعاهای بوفون ادامه داشت. او گفت یووه همواره از میلان برتر بوده و برد روسونری تنها حاصل بدشانسی یووه بوده است. در ضمن او قول داد تیمش سال آینده هم اسکودتو و هم لیگ قهرمانان را فتح خواهد کرد. با افول ”کان“ عنوان برترین شماره یک جهان به‌طور اختصاصی به بوفون رسید. در این راه یک رقیب جدی وی را تهدید کرده و می‌کند. او ایکر کاسیاس دروازه‌بان جوان رئال‌مادرید است. جالب اینکه سنگربان رئال‌مادرید یکی از هواداران بوفون است و بوفون نیز همواره تلاش و کیفیت او را ستوده است. هر ۲ تیم در فصل ۲۰۰۴ یک ناکام بودند اما در فصل ۲۰۰۵ مقابل هم ایستادند. نبرد ۲ دروازه‌بان برتر، به سود بوفون باتجربه خاتمه یافت. اسکودتوی فصل پیش آخرین دستاورد وی با یووه بود. این قهرمان مرهمی بر زخم‌های ”جی‌جی“ بود. درد عمیق ناشی از شکست در یورو ۲۰۰۴ هنوز با او است. اشتباه بوفون ۳ امتیاز حیاتی بازی با سوئد را از دست ایتالیا خارج ساخت. حتی برد مقابل دانمارک نیز باعث صعود ایتالیا نشد تا نایب قهرمان دوره گذشته به مانند ۸ سال قبل در آخرین دقایق از صعود عاجز بماند. بوفون در زندگی شخصی چندان دوران پرجنجالی نداشته است. او مجرد است و چندان علاقه‌ای به ازدواج نشان نمی‌دهد. از رازهای ویژه او تلاش‌هائی است که در راه کمک به افراد بی‌بضاعت، انجام می‌دهد. او برخلاف سایر فوتبالیست‌ها یک مؤسسه خیره تأسیس نکرده است اما چند سال پیش طی اقدامی نمادین کار در یک نجاری پرداخته و تمام سهم خود را به کودکان بی‌سرپرست بخشید. آنچه از بوفون یک الگو بزرگ در خارج از دل‌آلپی ساخته نه توانائی‌های فنی که اخلاق فوق‌العاده خوبش است. او نه به مانند ویه‌ری فردی گوشه‌گیر و مغرور است و نه شبیه اینزاگی نسبت به موفقیت‌های هم‌تیمی‌اش احساس حسادت می‌کند. شیرین‌ترین خاطره مرد مهربان دل‌آلپی قهرمانی اسکودتو در فصل ۲۰۰۲ بود و تلخ‌ترین خاطره‌اش شکستی است که باعث دور ماندن از یورو ۲۰۰۰ شد. او ادعا می‌کند برخلاف آنچه عنوان می‌شد مشکلی با تولدو ندارد. بوفون یک بار در جریان زندگی اینتر و یوونتوس در دقایق تلف شده از تودلدو گل خورد و فردای آن روز روزنامه‌ها از برتری تولدو بر بوفون خبر دادند. هر چقدر سنگربان اینتر خوشحال شد و جنجال‌سازی کرد، بوفون با آرامش توانائی‌هایش را گسترش داد و بهتر شد. جی‌جی سال ۲۰۰۴ نام خود را در بین ۱۲۵ بازیکن حاضر در تالار افتخارات فوتبال دنیا ثبت کرد. این اتفاق در ماه مارس رخ داد. از دیگر افتخارات او کسب عنوان بهترین دروازه‌بان اروپا در فصل ۲۰۰۳ و همچنین لقب باارزش‌ترین بازیکن لیگ قهرمانان بوده است.
نظرات موفق و مخالف بوفون
این دروازه‌بان تحسین بسیاری را برانگیخته و در سوی مقابل موردپسند عده‌ای قرار نگرفته است. از جمله طرفداران سرسخت او آلکس دل‌پیه‌رو است. کاپیتان یووه دربازه دروازه‌بان تیمش می‌گوید: وقتی ”جی‌جی“ در اوج آمادگی باشد ما کوچکترین مشکلی احساس نمی‌کنیم چون محال است بتوانید به وی گل بزنید. ”تراپاتونی“ سرمربی فعلی اشتوتگارت نیز بوفون را اینگونه توصیف می‌کند: او یک چهره دوست‌داشتنی و فوتبالیستی بااخلاق است. در ضمن پشتکار فوق‌العاده بالائی دارد. او نمونه یک ورزشکار استثنائی است. امیدوارم تا سال‌های سال تیم ملی از وجودش بهره ببرد. جی‌جی یکی از بهترین‌های جهان است. در صف منتقدان او موراتی مالک باشگاه اینترمیلان در رده اول است. دلایل مرد نفتی اینتر را بخوانید: بوفون کیفیت خوبی دارد اما در برخی از بازی‌ها نظیر آنچه مقابل کیه‌وو در بازی رفت فصل ۲۰۰۲ نشان داد، پراشتباه ظاهر می‌شود. تداوم کاری تولدو چیزی دیگری است.
Top secret
بوفون از دوران سربازی خاطره خوشی نداشته است. وی زمانی که در آستانه به‌ دستگیری یک شغل نظامی بود از این کار سرباز زد و کاری دیگر را امتحان نمود.بوفون به‌طور کلی فردی خجالتی است اما هنگامی که زبان باز کند کلماتی از دهان خارج می‌سازد که کمتر کسی طاقت شنیدنش را دارد. بزرگترین تردید وی هنگام رقابت‌های مقدماتی جام‌جهانی ۱۹۹۸ رخ داد. زمانی که ایتالیا نتوانست به‌طور مستقیم راهی جام‌جهانی شود. او دست به دعا برداشت تا ایتالیا جواز صعود را کسب کند. بوفون به تست‌های قبل از بازی علاقه ندارد زیرا معتقد است در صورت انجام آزمایش‌های مختلف از حالت طبیعی خارج شده و نمی‌تواند نمایش مطلوب و موردنظر خود را ارائه کند. بوفون در خانه یک ”نت‌بوک“ دارد. او رنج‌های خود را در این نت‌بوک ثبت می‌کند و البته شکست‌هائی که در ضربات پنالتی داشته است! بوفون تا همین امروز پیراهن قرمز شماره (۱۲) که در اولین حضور در سری (A) به تن کرد را حفظ کرده است. وقتی او بسیار جوان بود یک پیراهن از تافارل معروف هدیه گرفت. بوفون در ۱۷ سالگی مانند هیولا بود. می‌گویند وی به حدی بدقیافه بوده که مردم از دیدنش وحشت‌زده می‌شدند. بوفون بنابر یک عادت شخصی هر یکشنبه شب پس از پایان بازی تیمش به کلوپ شبانه می‌رود. بوفون به موزیک آمریکای لاتین علاقه‌ای خاص دارد. ”مری“ یکی از دوستان پیشین او در این کار تبحر داد. بوفون شخص پرخوری است. او در شبانه‌روز غذای زیادی مصرف می‌کند. بوفون علاقه دارد قبل از بازنشستگی، گلزنی را یک بار تجربه کند. پنالتی یا توسل به راه‌های دیگر، از نظر او تفاوتی ندارد. بوفون انسان وقت‌شناسی نیست.او همیشه دیرتر از سایرین به تمرین می‌آید. شیوه زندگی بوفون در چند سال اخیر دچار تغییر شده است. او در گذشته به شب‌زنده‌داری علاقه داشت اما هم‌اکنون اوضاع تغییر یافته است. بوفون در زندگی تنها به یک چیز علاقه‌مند می‌شود. او دوست دارد علایقش تنها برای خودش باقی بماند. بوفون از کسانی که مردم را فریب می‌دهند متنفر بوده و در مقابل این افراد شکیبائی‌اش را از دست می‌دهد.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی