<‌شق‌القمر> واقعی!‌!‌

یکی از نگرانی‌های عمیق اصلاح‌طلبان در سال‌های گذشته، عدم رعایت عدالت در بهره‌برداری جناح‌های گوناگون سیاسی از رسانه‌های عمومی بوده است. ‌بعضی از تریبون‌های نماز جمعه، تعدادی از روزنامه‌های وابسته به بیت‌المال و در راس همه آنها صدا و سیما در بسیاری از سال‌های پیشین، به صورت آشکار تبلیغ‌کننده دیدگاه یک جناح خاص و یا مرکز حمله به جناح اصلاح طلبان بوده است. میزان دسترسی اصلاح‌طلبان به شبکه‌های گوناگون صدا و سیما نیز هیچ‌گاه با رقبای اصولگرای آنها قابل مقایسه نبوده است. این موضوع معمولا در برنامه‌های مناسبتی و تاریخی رسانه ملی نیز قابل مشاهده بود. اما در چند سال اخیر، تلاش‌هایی برای کاهش فاصله برخورداری دو جناح از رسانه ملی انجام شد که به دلیل اصرار این رسانه به حمایت ویژه از دولت نهم، آن تلاش نیز به نتیجه مطلوب نرسید. به طوری که هم اکنون سهم <حامیان پرانگیزه دولت> از رسانه ملی با آنچه گاه به صورت نیم‌بند در اختیار منتقدان دولت – حتی منتقدان اصولگرا– قرار می‌گیرد به هیچ‌وجه قابل مقایسه نیست.
همین مسئله در ماه‌های گذشته به عنوان دغدغه تبلیغاتی اصلاح‌طلبان در انتخابات آتی ریاست جمهوری مطرح شده است که به نظر می‌رسد چنانچه اصولگرایانی غیر از احمدی‌نژاد هم مایل به حضور در رقابت ۲۲ خرداد ۸۸ باشند دغدغه مشترک با اصلاح‌طلبان خواهند داشت. البته مسئولان صدا و سیما معمولا این ادعا را رد می‌کنند. این یادداشت نیز در مقام ارزیابی و قضاوت نسبت به گذشته نیست. اما آنچه در جریان گفتگوی اخیر مهدی کروبی به وقوع پیوست زنگ خطری است که برخی انگیزه‌های شـخصی یا سازمانی برای تخریب گروهی از کاندیداها را به نمایش می‌گذارد. این زنگ خطر که بسیار ناشیانه هم نواخته شد، در سوال یکی از خبرنگاران صدا و سیما از مهدی کروبی و عبارات نه‌چندان مودبانه او برای طرح سوال از کسی آشکار گردید که به خود جرأت داده است تا به رقابت با شخصیت محبوب رسانه ملی بپردازد! دبیرکل حزب اعتماد ملی در بیان ویژگی‌های شخصی و برنامه‌های خود، به این موضوع اشاره کرد که با مردم صادقانه برخورد خواهد کرد. خبرنگار بی طرف صدا و سیما هم او را مخاطب قرار داد و از او پرسید مگر این کار شق‌القمر است!؟ بعید است خبرنگار مزبور نداند که امروز راستگویی با مردم، بزرگ‌ترین شق‌القمر است.
در شرایطی که تـکـذیـب گرانی‌ها، صدای رئیس‌ این آقای خبرنگار را هم درمـی‌ا~ورد کـه <وقـتـی گـوشت در بازار ۶ هزار تومان است نمی‌توانیم به مردم بگوییم ۴ هزار تومان است>، وقتی که بسیاری از شعارها که مردم بر در و دیوار شهر دیده‌اند و در آستانه انتخابات، در روزنامه شیفته یک کاندیدا چاپ شده است و ده‌ها مورد مشابه تکذیب می‌شود، واقعا راستگویی به مردم و عدم سلب مسئولیت از خود، اقدامی است که برای مردم همچون شق‌القمر تعجب‌انگیز خواهد بود! اما از اینها که بگذریم خطر این رفتار در آن است که در ماه‌های آینده و روزهای منتهی به انتخابات، خبرنگاران صدا و سیما و برنامه‌ریزان این رسانه بزرگ، بخواهند همین رفتار را با رقبای احمدی‌نژاد انجام دهند. البته ممکن است تعدادی از خبرنگاران رسانه ملی در دل، طرفدار سایر کاندیداها باشند و تجربه انتخابات سال ۷۶ به آنها آموخته باشد که رفتار اینچنینی بر محبوبیت کاندیداها مـی‌افـزایـد.
بـه عـبـارت دیـگـر شـایـد ایـنـگـونـه بـرخـوردهـا <عرض عده‌ای را ببرد> بدون آنکه زحمتی برای بعضی از کاندیداها ایجاد کند، اما هزینه ناشی از سلب اعتماد عمومی از رسانه ملی، چیزی نیست که با تکیه زدن یک نفر بر کرسی ریاست جمهوری یا حذف دیگری، جبران شود.
اشتباه نشود! نگارنده هیچ مخالفتی با طرح سوال‌های چالشی خبرنگاران از کاندیداهای ریاست جمهوری ندارد. رفتار چالشی خبرنگاران با کاندیداها، هم میزان تحمل آنها را به نمایش خواهد گذارد و هم برای مردم آشکار خواهد شد که مدعیان اداره قوه مجریه، از چه توانایی و سوابقی برخوردار هستند. اما آیا رفتار خبرنگاران صدا و سیما، با بعضی مدیران عالی‌رتبه کشوری نیز به همین‌گونه است؟ آیا در گفتگوهای دوره‌ای این رسانه با رئیس‌جمهور فعلی، حتی اثری از چالش دیده می‌شود؟ یا به عکس، خبرنگاران حاضر در جلسه، تنها این افتخار را دارند که به جای مشاهده تصویر رئیس‌جمهور از صفحه جادویی تلویزیون، ایشان را از نزدیک ببینند و همان گزارش‌هایی را بشنوند که مردم عادی هم می‌شنوند! آیا حتی یـک بار تلاش شده است که گزارش‌هایی از واقعیت‌های جامعه – به ویژه در عرصه اقتصادی– تهیه شود تا همزمان با ارائه آمارهای آقای رئیس‌جمهور، به روِیت ایشان برسد و قضاوت به مردم سپرده شود؟ آیا صداوسیما حاضر است در گفتگـو بـا آقـای احمـدی‌نـژاد، بخـش‌هـایـی از نـطـق‌هـای تلویزیونی ایشان در دوره تبلیغات ریاست جمهوری – به ویژه گفتگوی ویژه خبری– را در حضور رئیس‌جمهور پخش کند و آنها را با آنچه امروز جریان دارد مقایسه نماید؟
در یک کلام! اگر آنچه که خبرنگار پرانگیزه صداوسیما در مصاحبه با کروبی انجام داد نویدبخش تغییر روش صداوسیما و تبدیل خبرنگاران از <مجری مراسم> به <پرسش‌گر جسور> باشد باید به این رسانه تبریک گفت. البته به نظر می‌رسد اولویت در این کار، با کسانی باشد که هم‌اکنون قدرت را در اختیار دارند و احتمالا خود را برای حضور مجدد در عرصه انتخابات آماده می‌کنند. روزهای آینده ثابت خواهد کرد که آنچه در مصاحبه با نخستین کاندیدای ریاست جمهوری اتفاق افتاد یک زنگ خطر ناشیانه برای ارعاب کاندیداهای غـیرمطلوب – از نظر صداو سیما– بود یا هشدار آگاهانه بـه هـمه کـانـدیـداها که بدانند صداوسیما از این به بعد پرسش‌گر پرسماجتی است که به نمایندگی از همه اقشار مردم، مدعیان کشورداری– امروز و آینده – را به چالش خواهد کشید. اگر اینگونه شود <شق‌القمر> واقعی در صدا و سیما اتفاق افتاده است.

منبع : روزنامه آفتاب یزد