شیخ محمدرضا ابوالمجد اصفهانی

جنسیت: مرد
نام پدر: شیخ محمدحسین
تولد و وفات: (۱۲۸۷ -۱۳۶۲) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: فقیه ، اصولی ، حکیم ، متکلم ، ریاضیدان ، شاعر
مشهور به آقارضا اصفهانی. وی پیش از سن بلوغ ، مقدمات علوم را از سید ابراهیم قزوینی فرا گرفت و سپس به تحصیل فقه و اصول و تفسیر در محضر پدر و شریعت اصفهانی پرداخت. علوم معقول و ریاضی را نزد میرزا حبیب‌الله ذوالفنون آموخت و برای تکمیل فقه و اصول وارد حوزهٔ درس آخوند خراسانی و سید محمد کاظم یزدی شد. پس از بازگشت سید محمد فشارکی از سامرا به نجف ، نزد وی شاگردی کرد. در هفتاد و پنج سالگی به‌علت جنگ جهانی اول از نجف اشرف به اصفهان کوچید و در همان‌جا درگذشت. از آثار وی: "تنبیهات ‌دلیل ‌الانسداد" یا "اثبات حجیت ظن ‌طریقی"؛ "ذخائر ‌المجتهدین" ، در شرح کتاب "معالم‌الدین فی فقه آل طه و یس"؛ سمط اللآل فی معرفهٔ‌ الوضع و ‌الاستعمال" یا "جلیهٔ‌الحال"؛ "السیف ‌الصنیع لرقاب منکری علم‌البدیع"؛ "نقد فلسفهٔ داروین"؛ "وقایهٔ‌الاذهان"؛ "الایراد و الاصدار"؛ تعریب "السیر‌ و السلوک" منسوب به آیهٔ‌الله بحر العلوم"؛ و "دیوان" شعر به فارسی و عربی.

منبع : مطالب ارسالی