شما هم تیمی خوبی هستید؟

اولین تیمی که همه ما در آن عضو هستیم خانواده است. و البته در صورت شاغل بودن، در محل کار هم یک تیم هستیم. در مدرسه و دانشگاه هم در تیم‌های مختلف کار می‌کنیم. در حقیقت انسان‌ها به دلیل تعاملی که با هم دیگر دارند، دائما در حال ایفای نقش در تیم‌های مختلف‌اند پس این مقالات را بخوانید و بسته به نوع زندگی تان به کار بندید.
اولین اصل کسانی که در کار تیمی موفق‌اند این است که: سازگار و انعطاف پذیرند. اگر خود را در راه مصالح تیم تغییر ندهید، چه بسا که تیم شما را تغییر دهد. انعطاف ناپذیری بلای جان آدمی است.
جلو خشونت خویش را می‌توان گرفت، بر ترس می‌توان چیره شد و تنبلی را با حربه انضباط می‌توان از خود دور کرد، اما انعطاف ناپذیری بسیار سخت درمان می‌شود. کار تیمی با خشکی و انعطاف نا پذیری سازگار نیست.
اگر بخواهید با دیگران کار کنید و در تیم عضوی مؤثر باشید باید با اعضای تیم ضمن حفظ موجودیت خود، منعطف باشید.
● دوستی با آموزش
«به هر دری می‌زنم اگر ببینم که کوششی سطح دانش مرا بالاتر می‌برد، رنج و ناراحتی گذرا را هیچ می‌شمارم. ناشناخته‌ها برایم جاذبه دارند و یگانه راه ورود به قلمرو هر ناشناخته‌ای شکستن سدها و برداشتن مانع‌ها از سر راه است.» این جمله معرف خوبی است از انسانی که انعطاف پذیر است. آدم‌های انعطاف‌پذیر و سازگار برای گام نهادن در راهی که هیچ کس نپیموده باشد، اولویت قائلند.
این نوع آدم‌ها بسیار آموزش پذیرند. آدم‌های انعطاف ناپذیر در گیرودار تغییر دچار مشکل می‌شوند و نمی‌توانند با شرایط تغییر سازگار شوند.
● احساس امنیت
ویژگی دیگر اشخاص سازگار احساس امنیّت آن‌هاست. کسانی که احساس امنیّت نمی‌کنند، تقریباً هر چیزی را چالش یا تهدیدی علیه خود می‌دانند. این نوع آدم‌ها ورود هر آدم با استعداد دیگری را به تیم، هر نوع تغییر در سمت و مقام خود، یا هر نوع تغییر در روال انجام کارها را با بی‌انعطافی و بدگمانی می‌نگرند اما آدمی که احساس امنیّت می‌کند، از تغییر باکی ندارد. چنین آدمی موقعیّت جدید یا تغییر مسئولیت‌های خود را بر پایه واقعیّت‌های موجود ارزیابی می‌کند.
● آفرینشگری
یکی دیگر از ویژگی‌های آدم‌های سازگار خلاقیّت است. آنها وقتی که روزگار دشوار می‌شود، راهی می‌یابند. بزرگی می‌گوید: «سنّ هر کس را می‌توان از میزان ناراحتی او هنگام تماس با‌ایده‌های نو تعیین کرد. این رنج قابل مشاهده است. کسی که از تغییر و پذیرفتن فکر نو می‌هراسد، دست بر پیشانی می‌نهد و فکر انجام کاری به شیوه‌ای دیگر را دردناک می‌بیند. کسانی که دچار هراس نمی‌شوند آدم‌هایی خلّاق از آب در می‌آیند. با خود می‌گویند «خوب، فکر نو را می‌آزماییم. گامی نو برمی داریم حتی اگر از پس آن بر نیاییم.» خلاقیّت سازگاری را تقویت می‌کند.
● خدمت به مردم
کسی که همیشه به فکر خویش است، بعید است که تحولی به نفع تیم ایجاد کند.
این کار بیشتر از کسی برمی‌آید که به فکر همگان باشد. یکی از اساتید رشته تعلیم و تربیت چنین می‌گوید: «کاری نکردن برای دیگران تباه کردن خویش است.» اگر هدف ما خدمت به تیم باشد( البته جزء هر تیمی که بودید باید حواستان به نوع فعالیت و هدف آن باشد که آیا صحیح است یا خیر)، سازگار ساختن خویش با این هدف دشوار نیست.
حال بیندیشید:
میزان سازگاری و انعطاف پذیری تان چقدر است؟ اگر پیشرفت تیم ایجاب کند که راه و روش خود را تغییر دهید، چه واکنشی نشان می‌دهید؟ آیا مشوّق تغییر هستید یا دو دستی به راه‌ها و روش‌های رایج قدیمی چسبیده‌اید؟ اگر کسی که تخصّص و تجربه او در کاری که می‌کنید بیشتر از شما بود، به تیم پیوست، کار خود را با کاری دیگر عوض می‌کنید؟ یا اگر کسی که در زمینه‌ای دیگر کاری مؤثّر بر عهده دارد، دچار مشکل شد، برای حلّ مشکل جای خود را با او عوض می‌کنید؟ نخستین گام در راه ایفای نقش در تیم‌ها میل به سازگاری با تیم است- نه اینکه انتظار داشته باشید تیم خود را با شما سازگار سازد!
▪ برای سازگارتر و انعطاف پذیرتر شدن:
ـ خود را به آموختن عادت دهید.
«سال‌های سال همیشه کارتی را به ابعاد ۵×۳ سانتیمتر در جیب داشتم. روزی که چیزی تازه یاد می‌گرفتم آن را روی همان کارت یادداشت می‌کردم.
در پایان روز،‌ایده جدید را با دوستی یا همکاری در میان می‌گذاشتم و سپس کارت را بایگانی می‌کردم تا در آینده از آن استفاده شود. این کار مرا عادت داد تا در جستجوی چیزی باشم که بیاموزم. شما هم هفته‌ای آن را بیازمایید و ببینید چه اتفاقی می‌افتد.»
ـ نقش خود را از نو ارزیابی کنید
وقتی بگذارید که نقش کنونی خویش را در تیم خود باز بنگرید. سپس ببینید آیا نقشی دیگر هست که آن را به همین خوبی یا بهتر از این ایفا کنید.
این امر ممکن است باعث شود که نقش خود را عوض کنید، اما اگر این طور هم نشود، تمرینی ذهنی است که بر انعطاف پذیری تان می‌افزاید.
ـ فراتر را ببینید
بسیاری از مردم انعطاف‌پذیر نیستند زیرا در دام گرفتاری‌های روزمره می‌افتند. اگر شما هم در این تله افتاده‌اید، این عبارت را بنویسید و جایی بگذارید که هر روز آن را ببینید: «مسأله این نیست که چرا انجام نمی‌شود، این است که چگونه باید انجام شود.» هر وقت با مشکلی روبه‌رو می‌شوید، به دنبال راه حلّ‌های تازه و نامتعارف بگردید. اگر به این کار ادامه دهید، خواهید دید که چقدر خلّاق شده‌اید.

منبع : روزنامه اطلاعات