چهارشنبه, ۱۲ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 1 May, 2024
مجله ویستا

مواردی‌ که‌ لازم‌ نیست‌ بدن‌ و لباس‌ نمازگزار پاک‌ باشد


مواردی‌ که‌ لازم‌ نیست‌ بدن‌ و لباس‌ نمازگزار پاک‌ باشد
● در سه‌ صورت‌ كه‌ تفصیل‌ آنها بعدا گفته‌ می‌شود، اگر بدن‌ یا لباس‌نمازگزارنجس‌ باشد، نماز او صحیح‌ است‌:
۱) اول‌: آنكه‌ به‌ واسطه‌ زخم‌ یا جراحت‌ یا دملی‌ كه‌ دربدن‌ او است‌، لباس‌ یا بدنش‌ به‌ خون‌
آلوده‌ شده‌ باشد.
۲) دوم‌: آنكه‌ بدن‌ یا لباس‌او به‌ مقدار كمتراز درهم‌ كه‌ تقریبا به‌ اندازه‌ یك‌ اشرفی‌ می‌شود، به‌ خون‌
آلوده‌باشد.
۳) سوم‌: آنكه‌ ناچار باشد با بدن‌ یا لباس‌ نجس‌ نمازبخواند.
▪ در دو صورت‌اگر فقط لباس‌ نمازگزار نجس‌ باشد، نماز او صحیح‌ است‌:
۱) اول‌: آنكه‌ لباسهای‌ كوچك‌او مانند جوراب‌ و عرقچین‌ نجس‌ باشد.
۲) دوم‌: آنكه‌ لباس‌ زنی‌ كه‌ پرستار بچه‌ است‌،نجس‌ شده‌ باشد. و احكام‌ این‌ پنج‌ صورت‌ مفصلا در مسائل‌ بعد گفته‌ می‌شود.
اگر در بدن‌ یا لباس‌ نمازگزار خون‌ زخم‌ یا جراحت‌ یا دمل‌ باشدچنانچه‌طوری‌ است‌ كه‌ آب‌ كشیدن‌ بدن‌ یا لباس‌ یا عوض‌كردن‌ لباس‌ برای‌ بیشتر مردم‌ یا برای‌ خصوص‌ او سخت‌ است‌، تاوقتی‌ كه‌ زخم‌ یا جراحت‌ یا دمل‌ خوب‌ نشده‌ است‌،می‌تواند با آن‌خون‌ نماز بخواند. و همچنین‌ است‌ اگر چركی‌ كه‌ با خون‌ بیرون‌آمده‌یا دوایی‌ كه‌ روی‌ زخم‌ گذاشته‌اند و نجس‌ شده‌، در بدن‌ یالباس‌ او باشد.اگر خون‌ بریدگی‌ و زخمی‌ كه‌ به‌ زودی‌ خوب‌ می‌شود و شستن‌ آن‌ آسان‌است‌، دربدن‌ یا لباس‌ نمازگزار باشد، نماز او باطل‌ است‌.اگر جایی‌ از بدن‌ یا لباس‌ كه‌ با زخم‌ فاصله‌ دارد به‌ رطوبت‌ زخم‌نجس‌ شود،جایز نیست‌ با آن‌ نماز بخواند. ولی‌ اگر مقداری‌ از بدن‌یا لباس‌ كه‌ معمولا به‌رطوبت‌ زخم‌ آلوده‌ می‌شود، به‌ رطوبت‌ آن‌نجس‌ شود، نماز خواندن‌ با آن‌ مانعی‌ ندارد.اگر از توی‌ دهان‌ و بینی‌ و مانند اینهاست‌ خونی‌ به‌ بدن‌یا لباس‌برسد احتیاط واجب‌ آن‌ است‌ كه‌ با آن‌ نماز نخواندولی‌ با خون‌ بواسیرمیشود نماز خواند اگر چه‌ دانه‌هایش‌ درداخل‌ باشد.كسی‌ كه‌ بدنش‌ زخم‌ است‌ اگر در بدن‌ یا لباس‌ خود خونی‌ببیند و ندانداز زخم‌ است‌ یا خون‌ دیگر با آن‌ نماز خواندن‌مانعی‌ ندارد.اگر چند زخم‌ در بدن‌ باشد و به‌ طوری‌ نزدیك‌ هم‌ باشند كه‌یك‌ زخم‌ حساب‌شود، تا وقتی‌ همه‌ خوب‌ نشده‌اند، نماز خواندن‌ باخون‌ آنها اشكال‌ ندارد. ولی‌ اگر به‌قدری‌ از هم‌ دور باشند كه‌ هركدام‌ یك‌ زخم‌ حساب‌ شود، هر كدام‌ كه‌ خوب‌ شد، بایدبرای‌ نمازبدن‌ و لباس‌ را از خون‌ آن‌، آب‌ بكشد.اگر سر سوزنی‌ خون‌ حیض‌ یا نفاس‌ در بدن‌ یا لباس‌نمازگزارباشد، نماز او باطل‌ است‌، و بنابر احتیاط واجب‌ بایدخون‌ استحاضه‌ در بدن‌ یا لباس‌نمازگزار نباشد. ولی‌ خونهای‌ دیگرمثل‌ خون‌ بدن‌ انسان‌ یا خون‌ حیوان‌ حلال‌ گوشت‌، وخون‌ سگ‌ و خوك‌ وكافر و مردار و حیوان‌ حرام‌ گوشت‌، اگر چه‌ در چند جای‌ بدن‌ولباس‌ باشد، در صورتی‌ كه‌ روی‌ هم‌ كمتر از درهم‌ باشد (كه‌ تقریبابه‌ اندازه‌ یك‌اشرفی‌ می‌شود) نماز خواندن‌ با آن‌ اشكال‌ ندارد. ولی‌احتیاط مستحب‌ آن‌ است‌ كه‌ ازخون‌ سگ‌ و كافر و مردار و حیوان‌حرام‌ گوشت‌، اجتناب‌ كند.خونی‌ كه‌ به‌ لباس‌ بی‌آستر بریزد و به‌ پشت‌ آن‌ برسد،یك‌ خون‌ حساب‌می‌شود. ولی‌ اگر پشت‌ آن‌، جدا خونی‌ شود،بنابر احتیاط واجب‌ باید هر كدام‌را جداحساب‌ نمود. پس‌ اگرخونی‌ كه‌ در پشت‌ و روی‌ لباس‌ است‌، روی‌ هم‌ كمتر ازدرهم‌ باشدنماز با آن‌ صحیح‌، و اگر بیشتر باشد، نماز با آن‌ نماز باطل‌است‌.
اگر خون‌ روی‌ لباسی‌ كه‌ آستر دارد بریزد و به‌ آستر آن‌ برسد،و یا به‌آستر بریزد و روی‌ لباس‌ خونی‌ شود، باید هر كدام‌ را جداحساب‌ نمود. پس‌ اگرخون‌ روی‌ لباس‌ و آستر كمتر از درهم‌باشد، نماز با آن‌ صحیح‌، و اگر بیشتر باشد،نماز با آن‌ باطل‌است‌.اگر خون‌ بدن‌ یا لباس‌ كمتر از درهم‌ باشد و رطوبتی‌ به‌ آن‌ برسد،درصورتی‌ كه‌ خون‌ و رطوبتی‌ كه‌ به‌ آن‌ رسیده‌، به‌ اندازه‌ درهم‌یا بیشتر شود و اطراف‌را آلوده‌ كند، نماز با آن‌ باطل‌ است‌.بلكه‌ اگر رطوبت‌ و خون‌ به‌ اندازه‌ درهم‌ نشودو اطراف‌ را هم‌آلوده‌ نكند، نمازخواندن‌ با آن‌ اشكال‌ دارد. ولی‌ اگر رطوبت‌مخلوط به‌ خون‌ شود و از بین‌ برود، نماز صحیح‌ است‌.
اگر بدن‌ یا لباس‌ خونی‌ نشود ولی‌ به‌ واسطه‌ رسیدن‌ به‌ خون‌ نجس‌شود، اگرچه‌ مقداری‌ كه‌ نجس‌ شده‌ كمتر از درهم‌ باشد، نمی‌شودبا آن‌، نماز خواند.اگر خونی‌ كه‌ در بدن‌ یا لباس‌ است‌، كمتر از درهم‌ باشد و نجاست‌ دیگری‌ به‌آن‌ برسد، مثلا یك‌ قطره‌ بول‌ روی‌ آن‌ بریزد،نماز خواندن‌ با آن‌ جایز نیست‌.
اگر لباسهای‌ كوچك‌ نمازگزار مثل‌ عرقچین‌ و جوراب‌ كه‌ نمی‌شود باآنها عورت‌را پوشانده‌ نجس‌ باشد، چنانچه‌ از مردار و حیوان‌حرام‌ گوشت‌ درست‌ نشده‌باشد، نماز با آنها صحیح‌ است‌. ونیز اگر با انگشتری‌ نجس‌ نماز بخواند، اشكال‌ندارد.احتیاط آن‌ است‌ كه‌ چیز نجسی‌ كه‌ با آن‌ می‌شود عورت‌ راپوشاند، همراه‌نمازگزار نباشد. ولی‌ كسی‌ كه‌ این‌ مسأله‌ رانمی‌دانسته‌ و مثلا مدتی‌ با این‌ طور نمازخوانده‌، لازم‌ نیست‌ آن‌ نمازها را قضا كند. زنی‌ كه‌ پرستار بچه‌ است‌ و بیشتر از یك‌ لباس‌ ندارد هرگاه‌ شبانه‌روزی‌ یك‌ مرتبه‌ لباس‌ خود را آب‌ بكشد اگرچه‌ تا روزدیگر لباسش‌ به‌ بول‌ بچه‌ نجس‌شود می‌تواند با آن‌ لباس‌ نمازبخواند ولی‌ احتیاط واجب‌ آن‌ است‌ كه‌ لباس‌خود را درشبانه‌ روز یك‌ مرتبه‌ برای‌ اولین‌ نمازی‌ كه‌ لباسش‌ پیش‌ از آن‌نجس‌ شده‌آب‌ بكشد و نیز اگر بیشتر از یك‌ لباس‌ دارد ولی‌ناچار است‌ كه‌ همه‌ آنها رابپوشد چنانچه‌ شبانه‌ روزی‌ یك‌ مرتبه‌به‌ دستوری‌ كه‌ گفته‌ شده‌ همه‌ آنها را آب‌بكشد كافی‌ است‌.
منبع : سایت اهل بیت


همچنین مشاهده کنید