اربعین حسینی

چهل،چهلم.در فرهنگ اسلامی و در معارف عرفانی،عدد چهل(اربعین)جایگاه‌خاصی دارد. چله نشینی برای رفع حاجت‌یا رسیدن به مقامات سلوک و عرفان معروف‌است.حفظ کردن چهل حدیث،اخلاص چهل صباح،کمال عقل در چهل سالگی،دعابرای چهل مومن،چهل شب چهارشنبه و...بسیاری از این نمونه‌ها و موارد. در فرهنگ عاشورا،اربعین به چهلمین روز شهادت حسین بن علی‌«ع‌»گفته می‌شودکه مصادف با روز بیستم ماه صفر است.
از سنتهای مردمی،گرامیداشت چهلم مردگان‌است که،به یاد عزیز فوت شده خویش،خیرات و صدقات می‌دهند و مجلس یاد بود بپامی‌کنند.در روز بیستم صفر نیز،شیعیان،عظیم ترین مراسم سوگواری را در کشورها وشهرهای مختلف به یاد عاشورای حسینی بر پا می‌کنند و همراه با دسته‌های سینه زنی وعزاداری به تعظیم شعائر دینی می‌پردازند.در شهر کربلا،اربعین حسینی عظمت و شکوه‌خاصی دارد و دسته‌های عزادار،مراسمی پرشور بر پا می‌کنند.
آنچه نزد ارباب مقاتل، مسلم است، زیارت جابر بن عبدالله انصاری در روز بیستم صفر سال شهادت آن حضرت در کربلا می‌باشد. اما آیا اهل بیت امام حسین نیز در همان روز از شام به کربلا بازگشته بودند، چنانچه سید بن طاووس نقل کرده است، نزد محققان و مورخان‌مورد شک و تردید می‌باشد زیرا مسیر حرکت اهل بیت : از کوفه به شام از شارع عام بوده که از بلاد معروفه می‌گذشته و مسافت آن چهل منزل بود و حداقل بیست روز طول می‌کشید. برخی از محققان و تاریخ نویسان نظرشان بر این است که اهل بیت : یک ماه در شام مانده‌اندو دیگر اینکه شیخ مفید، شیخ طوسی و کفعمی گفته‌اند که خاندان اهل بیت : را روز بیستم صفر از شام به سوی مدینه کوچ داده‌اند.
در نخستین اربعین شهادت امام حسین‌«ع‌»،جابر بن عبد الله انصاری و عطیه عوفی‌موفق به زیارت تربت و قبر سید الشهدا شدند.بنا به برخی نقلها،در همان اربعین،کاروان‌اسرای اهل بیت‌«ع‌»در باز گشت از شام و سر راه مدینه،از کربلا گذشتند و با جابر دیدارکردند.البته برخی از مورخان هم آن را نفی کرده و نپذیرفته‌اند.از جمله مرحوم محدث‌قمی در«منتهی الآمال‌»دلایلی ذکر می‌کند که دیدار اهل بیت از کربلا در اربعین اول نبوده‌است. بعضی از علما نیز در این باره تحقیق مبسوط و مستقلی انجام داده‌اند که منتشرشده است. به هر حال،تکریم این روز و احیای خاطره غمبار عاشورا،رمز تداوم شورعاشورایی در زمانهای بعد بوده است.در تاریخ انقلاب اسلامی ایران نیز،سنت احیای‌اربعین تاثیر مهمی در شور گستری در شهرها داشت و در چهلم شهدای حادثه قم(درتاریخ ۱۹ دی ۱۳۵۶ ش)مردم مسلمان تبریز قیام کردند و شهید دادند.در اربعین شهدای‌تبریز،شهرهای دیگر مجلس یادبود گرفته، تظاهرات کردند و همین گونه اربعینها به هم‌وصل شد و سراسر ایران به نهضت پیوست،تا آنکه انقلاب اسلامی در ۲۲ بهمن سال۱۳۵۷‌ ش به پیروزی رسید.این به برکت الهام گیری از فرهنگ شهادت و ایثار خون بود که‌ملت قهرمان ایران،از عاشورا گرفته بود.«اربعین‌»، تداوم‌«عاشورا»بود و«ذکر»،رسالت‌بازماندگان پس از«خون‌»و «شهادت.»‌
به یاد کربلا دلها غمین است دلا خون گریه کن چون اربعین است پیام خون،خطاب آتشین است بقای دین،رهین اربعین است که تاریخ پر از خون و شهادت سراسر اربعین در اربعین است بسوز ای دل که امروز اربعین است عزای پور ختم المرسلین است مرام شیعه در خون ریشه دارد نگهبانی ز خط خون چنین است.
خداوندا اینک باز اربعین حسین آمده است.
باز عرق شرم پیشانی انسانیت را نمناک کرده است . باز بشر از وجود خویش خجالت زده می‌شود. و باز مثل همیشه امام رئوف و مهربان ما حسین بن علی نگاه بخشایشگر خویش را بر بشر می‌تاباند و بر حاجات ما آمین می‌گوید. دلم دیگر از داغ علی اصغر مرده است حالا چگونه این دل میتواند در تولد دوباره زمین لبخند بزند؟ کدام تولد؟ کدام زندگی؟ کدام امید ؟ اصلا مگر می‌شود بعد از حسین به زندگی ادامه داد؟ نه نمی‌شود... زندگی ما بعد از حسین عین محکومیت است. ای کاش از خجالت آب می‌شدیم تا هیچ گاه روی سیاه ما بر نگاه مادرش زهرا نیفتد. آخر هیچ جای دنیا این رسم امانت داری نیست. هیچ جای جهان این رسم اربا ب و بندگی نیست. بیایید به تمام دنیا فخر بفروشیم برای داشتن چنین اربابی . بیایید آن طور که باید لطفش را پاس داریم و حرمتش را نگاه داریم.

منبع : روزنامه رسالت