بروید تا نرفته‌اند

رفتن به مصر افسون‌كننده است. حتی اگر این مصر اهرام ثلاثه نداشته باشد.رفتن به فرحزاد هم حال و هوایی دارد. جایی كه بساط چای و قلیان ندارد، با روح بیابان می‌توان خلوت كرد. این روزها، وقت سفر به كویر است.
وقت دیدار از یكی از عجایب دنیا. اگر به كویر لوت بروید، دیدار از حكومت‌ها و شهر خیالی لوت، دیدار از شهر جن و پری است. و اگر به دشت كویر بروید، روستاهای زیبای كویری و خانه‌های خشتی به شما روی خوش نشان می‌دهند. شترسواری و دیدن آسمان شب كویر و راه رفتن بر روی شنزار مصر كم از افسون مصر ندارد.
اگر قصد سفر به كویر را دارید طوری برنامه‌ریزی كنید كه هم روز كویر را ببینید و هم شب به یادماندنی‌اش را تجربه كنید. هم از طلوع خورشید حظ ببرید و هم با غروب، رنگ درمانی كنید.
نام صاحبخانه‌ای كه در روستای گرمه، نقش هتل كویری را بازی می‌كند، آقا مازیار است.
زندگی آقا مازیار خود به تنهایی یكی از جاذبه‌های توریستی است كه باید بشنوید. او در فرانسه معماری خوانده و همسرش هم یك زن فرانسوی است.
هتل كویری گرمه حدود ۴۰۰ سال قدمت دارد. در این هتل به شما غذا می‌دهند و شترسواری هم می‌توانید بكنید.
یكی از مسیرهای سفر به دشت كویر به این ترتیب است: تهران - سمنان - دامغان و تغییر مسیر به طرف جنوب و از جادهٔ معلمان به سمت جندق - روستای مصر و فرحزاد - خور - روستای گرمه – انارك – نایین – زواره و اردستان – آران و بیدگل – تهران، و به این ترتیب یك دایرهٔ كامل را می‌توان در سفری چند روزه به كویر داشت.
برای اقامت جندق را انتخاب نكنید. این شهر هیچ مهمانسرایی ندارد. اما فراموش نكنید آب‌انبارها و قلعهٔ انوشیروان عادل را ببینید.
● راست راست تا فرحزاد
شترسواری در كویر، آن هم از نوع راست راست نه دولا دولا. این مسیر بین روستای مصر و فرحزاد است كه می‌توانید با شتر آن را طی كنید. این سفر ۲ ساعته خیلی می‌چسبد
● خانه‌های درونگرا
این خانهٔ آقای حیدری در روستای مصر است كه اتاق‌هایش را به دوستداران كویر اجاره می‌دهد. بیشتر خانه‌های كویری به شكل حیاط مركزی هستند و اتاق‌ها در اطراف حیاط قرار دارند. معمولا یك باغچهٔ كوچك در وسط حیاط، تداعی‌كنندهٔ آرزوی سایه و سرسبزی و باروری مردم كویر است. این نوع حیاط، روحیهٔ درونگرای این‌جا را نشان می‌دهد
● گرمای خورشید خانم
این هم یك نمونه از شومینه‌های خانه‌های كویری. از این‌جا می‌شود فهمید كه هوای كویر در شب‌های زمستان چقدر می‌تواند سرد باشد. كویر یعنی خاك و خورشید. بالای شومینه نقشی از خورشید را با خاك كویر می‌بینید
● دختر مصری
تا وقتی كه من روبه‌روی دخترك ایستاده بودم، محجوب به كناری نشسته بود. وقتی احساس كرد كه من رفته‌ام شروع كرد به لباس شستن. مردم مصر در خانه‌هایشان لوله‌كشی آب دارند ولی خیلی از آن‌ها ترجیح می‌دهند این‌جا لباس‌ها را بشویند. جالب این‌جاست كه در این رود كوچك ماهی‌های خیلی ریز شنا می‌كردند. احتمالا مزهٔ پودر لباسشویی خیلی هم بد نیست
● پیچ در پیچ
حتی اگر درِ یك خانهٔ كویری باز باشد چیزی از اندرونی خانه معلوم نیست. تازه بعد از این پیچ به حیاط می‌رسیم. اگر خوب دقت كنید روی دیوار روبه‌رو، چند طلسم و نظر قربانی را می‌بینید
● واحه‌ای در لحظه
یك نگاهی به نقشه بكنید. روستای فرحزاد را در نزدیكی جندق پیدا كنید. به نظرتان این‌جا وسط وسط كویر نیست؟ دست مریزاد به این روستاییان. مرحبا به این سرسبزی و آبادانی. این‌جا ارادهٔ آدم سبز می‌شود
● اتراق روی پشت بام
این همه آدم راهشان را حدود ۷۰ كیلومتر (رفت و برگشت) از جادهٔ اصلی دور كردند تا از این خانهٔ كویری كه صاحبش آن را به یك هتل كویری تبدیل كرده، دیدن كنند. هتل «آتشونی» واقع در روستای گرمه آن‌‌قدر پررونق است كه در فصل پاییز و زمستان باید از دو ماه قبل آن را رزرو كنی. یك هتل با معماری اقلیمی آن‌قدر برای جهانگردان خارجی جذاب هست كه سراغش بروند و چند شبی را در آن به سر برند. اگر شانس بیاورید و اتاق‌های پشت‌بام گیرتان بیاید، دیگر چه شود
● بروید تا نرفته‌اند
روستای فرحزاد یكی از نزدیك‌ترین روستاها به مصر است. فقط سه خانوار در آن‌جا زندگی می‌كنند. شاید تا سال دیگر حتی آن‌‌ها هم آن‌جا نمانند. زن‌هایشان می‌گفتند می‌خواهند بروند به شهر.

آرش نور آقایی

منبع : روزنامه همشهری