گسترش صادرات و رشد اقتصادی ، شواهدی از کشور ایران در دوره ی بعد از انقلاب

در این مقاله، رابطه ی گسترش صادرات و رشد اقتصادی ایران در طول دوره ی پس از انقلاب بررسی شده است. بر این اساس، ابتدا با استفاده از ترکیبی از آزمون علیت گرنجر (Granger) و حداقل خطای پیش بینی آکاییک ( Akaike) و هایسائو در غالب مدل بسط یافته ی بهمنی اسکویی و همکاران به بررسی رابطه ی صادرات و رشد پرداخته می شود و سپس در مرحله ی دوم در چارچوب یک تابع تولید (کاب-داگلاس، Cobb-Douglas ( مدلی که با تئوری جدید رشد سازگار است مورد آرمون قرار می گیرد. هدف از این پژوهش ارائه ی نتایج جدید به مباحث موجود در سطح بین المللی در موضوع رابطه ی صادرات و رشد است که استفاده از مطالعه ی موردی یافته های جدید بیشتری را ارائه می دهد. نتایچ این تحقیق در هر دو مرحله رابطه ی مثبت گسترش صادرات و رشد اقتصادی در ایران را برای دوره ی بعد از انقلاب تایید می‌کند.

صدیقه عطر کار روشن

منبع : پژوهشنامه علوم انسانی و اجتماعی