دموکریتوس

در یونان باستان به عنوان " فیلسوف خندان " معروف بوده است چون بر ارزش شادمانی تاکید می کرده است. او یکی از دو بنیانگذار نظریه اتمی جهان قدیم به حساب می آید و نام وی بیشتر با این نظریه برای ما آشناست.
او نظامی فلسفی تاسیس کرده است که تبیینی مادی از جهان طبیعی به حساب می آید و در این راه البته وی از معلمش لئوسیپوس متاثر است. دموکریتوس اتم گرا معتقد بود جهان از ذراتی تشکیل شده که هر شیء دیگر شامل این ذرات می شود و این ذرات اما در فضای تهی بی نهایت حرکت می کنند.
اتم گرایی وی و پیروانش در بین مکاتب مادی مسلک که برای تبیین جهانی مادی به نظم یا الهیات تکیه نمی کردند از تاثیر گذار ترین و معروفتر ین مکاتب به شمار می رود. حتی ارسطو که منتقد جدی این مکتب فلسفی به شمار می رفت دموکریتوس را به جهت تاملات ژرف در فلسفه طبیعی تحسین و ستایش می کرد.
استاد دموکریتوس، یک ایرانی بنام کوروش سپیدمه بوده که خود از آن به سیروس سپیتاما نام برده است. کوروش پسر عمه دموکرتیوس بوده که در زمانی که در آتن سفیر ایران بود خاطراتش را برای دموکرتیوس تعریف کرد که حاصل نگارش آن کتابی شد که امروزه به نام آفرینش میشناسیم.

منبع : ویکی پدیا