حسینیه امینی‌ها ، قزوین

این حسینیه در انتها و حاشیه غربی خیابان مولوی قزوین قرار گرفته است و بخشی از شانزده عمارت تودرتو و پیوسته‌ای است كه در سال 1275 هجری قمری به سرمایه‌ مرحوم «حاج محمدرضای امینی» از تاجران قزوین ساخته شده است. بنای حسینیه از سه تالار در جهت شرقی و غربی تشكیل شده است كه به موازات یك‌دیگر واقع شد‌ه‌اند و با اُرُسی‌های چوبی زیبایی به یك‌دیگر ارتباط پیدا می‌كنند. تالار میانی از دو تالار دیگر بزر‌گ‌تر است و طول آن 18 متر و عرض آن 5 متر است. طول و عرض دو تالار شمالی و جنوبی، 10 و 5 متر است.
در انتهای شرقی و غربی هر یك از دو تالار جنوبی و شمالی،‌ دو اتاق كوچك ساخته‌‌اند. تالار جنوبی دارای نُه دهانه اُرُسی كشویی مشبك با شیشه‌های رنگی بسیار زیبا از شكاهكارهای هنری این مجموعه است. سقف تالار نیز دارای تزئینات نقاشی همراه با آیینه‌كاری است. تزئینات گچ‌بری، چوب و آیینه‌كاری این تالار به گونه‌ بسیار هماهنگ و زیبایی با یك‌دیگر تلفیق شده‌اند.
تالار میانی كه از دو تالار دیگر بزرگ‌تر است، دارای طاقچه‌ها و رف‌های كاسه‌ای مزین به آیینه‌كاری و گچ‌بری‌های بسیار زیباست. این تالار با دو پنج‌دری به تالارهای شمالی و جنوبی متصل می‌شود. در نیم‌دایره بالای پنج‌دری كه به ایوان شمالی راه می‌یابد، بروج دوازده‌گانه نقش شده‌اند. سقف این تالار به سه بخش تقسیم شده است : بخش میانی دارای تزئینات گچ‌بری همراه با آیینه‌كاری است، و در دو بخش دیگر با نقاشی روی چوب و آیینه‌كاری، تزئینات هندسی جالبی پدید آورده‌اند. این تالار از راهِ شش در،‌ در دو جبهه شرقی و غربی به اتاق‌های دو سوی تالار ارتباط پیدا می‌كند در زیر تالارها، بخش‌هایی چون سردابه، زیرزمین، شربت‌خانه، انبار و آشپزخانه ساخته شده‌اند كه به هر دو حیاط شمالی و جنوبی راه دارند. حیاط جنوبی از حیاط شمالی بزرگ‌تر است و حوض بزرگی نیز دارد.
دیواره جبهه شمالیِ حیاطِ جنوبی سنگی است و نقش‌های برجسته فراوانی دارد. با گذشت زمان، سنگ‌های دیواره فرسوده شده و بسیاری از نقش‌های آن‌ها از میان رفته است.