پدر کشون درسریالهای ایرانی

دیر زمانی است که به واسطه مقام و ارزش الهی مادر رسانه گنده و وزن داری مانند تله ویزویزیون سعی می کند آن قدر از این ور بام پیش برود که از آن ور بام با مغز پایین بیاید.
یادمان است اولین باری که در یک سریال یا فیلم تلویزویزونی به ارزش و ومقام والای مادر اشاره شد کی بوده است؟ من مطمئنم همگی می توانید از سریال "اوشین " تا همین الان هزار اسم مثال بیاورید.
خوب است. به به چقدر خوب که همه مادران ارزشمند هستند و البته در این مطلب که مادری وظیفه ای خطیر است هیچ بحثی نداریم. به مقوله فمینیست و زن گرایی و این چیزها هم اشاره نمی کنم که همین حالا به خاطر مقالات آقای بهادری دوست خوبم در وبش یک جنگ اتمی به راه افتاده!اما اگر ازآن طرف بام به مقوله نگاه کنیم چه میبینیم؟
ما که زبانمان لال رویمان به دیوار گلاب به رویتان نمی توانیم خوشبختی یک زوج یا پدر و مادری را با المانهای هالیوودی نظیر تخت خواب وغیره نشان بدهیم؛از طرفی نمی توانیم با اینهمه درد و بلاو گرانی و تورم و این حرفها به یک زوج بگوییم خوشبخت !
چون وظیفه خطیر تله ویزویزونی ما الان یقه مان را گرفته که دردهای جامعه را مثل یک آینه فقط و فقط بازگو کنیم و اگر شد به مدد کارشناسان بی بو وخاصیت برنامه هایمان راه کارهایی غیر عملی و الکی ارایه دهیم!
در ضمن نعوذبالله ما اصلا در ایران مادر بد نداریم! داریم؟؟ نه نه اینها که در روزنامه ها می نویسند مادر بچه اش را کشت ویا داغش کرد ویا به خاطر عشق به مرد دیگری سر شوهرش را برید و یا ...همه اش مال خارجکی هاست.
اصلا این روزنامه های مزدور عمال بیگانگان هستند که میخواهند حق مسلم ماست را از ما بگیرند! ببخشید کمی پرت شدم.
به هرحال درام و سریال شفتصد قسمتی داستان جذاب می خواهد. نمی شود که کلی ملت را سرکار بگذاریم و داستان جذاب نداشته باشیم!آقا آنتن خالی است! باید داستان دراماتیک و پر تضاد و کشش داشته باشیم پس چه کنیم؟
ماشالله در این کشور همه خوبند! دکتر خوب است پلیس خوب است بقال خوب است ....همه خوبند و اینها که صبح تا شب در این مملکت "بزه" می کارند و جرم و جنایت می کنند همگی گیس از پشت بسته هایی هستند که با یک سیگار برگ از خارجه پاشده اند آمده اند اینجا ما را بیازارند یا از قعر تاریخ صد ساله اخیر آمده اند و تیمسار و سرهنگ زمان شاه هستند و پی مال و اموال مردمند!
خوب در سریالهایمان به که گیر بدهیم؟
آدم بده کی باشه؟ کی بهتر از پدرهای عزیز؟اصلا اگر یک حساب سر انگشتی بکنید می بینید که ما پدر درست و حسابی نداشته ایم که....آنها که خوب بودند قبل از اینکه بخواهند بچه هایشان را ببینند به گواهی اکثر سریالهای تلویزویزویزیونی در جبهه شهید شده اند.
آنهایی هم که مانده اند تحول یافته هایی هستند که از همان قعر صد ساله تاریخ اخیر بیرون جسته اند و امروز از کرده های ناکرده اشان بد پشیمانند!
ولی امان ازآن پدرهای بد بدی که بچه هایشان را به خاک سیاه می نشانند( مثل "شوکت " در سریال نرگس) ویا آدمهای بدبخت و ذلیلی اند که درست و حسابی نتوانسته اند پدری کنند( خانه پدری- خاک سرخ -پدرهای معروفی که در سریالهای ماه رمضان بازی کرده اند نظیر پدر سریال خانه بدوش یا متهم گریخت ،پدرهای بی عرضه ای مانند پدرهای سریال مدار صفر درجه یا سریال پس از باران ویا سریال در پناه تو )ویا پدرهایی که با تفرعن و نخوت اسیر منویات شخصی خود هستند( پدرهای سریال آتش و شبنم و سریال سریال برف و بنفشه ویا سریال در قلب من سریال پرواز در حباب و...)ویا پدر های خلاف کار که تا پای قتل هم پیش می روند( پدر سریال تب سرد ویا زیر تیغ ) و بالاخره مردان ابتری که نمی توانند به واسطه داشتن بچه روز خوشی در زندگیشان ببینند( مدار صفر درجه ویا خیل پدرهایی که در تله فیلهای متنوع دیده ایم...) و همچنین مردانی که رسما مونگول هستند و کاری جز خنداندن تماشاگر ندارند( سریال یک وجب خاک ویا سریال های طنز مانند چارخونه ویا...)
حالا در مقابل اینها چند بار دیده ایم که مادری کمر به قتل فرزندش ببندد؟چندبار دیده ایم مادری فرزندانش را رها کند و دلیلی قانع کننده نداشته باشد؟ چند بار دیده ایم مادری بی عرضگی در تربیت فرزندش را به خودش نه جامعه و یا شوهرش نسبت نداده باشد؟
راستش را بخواهید در این رسانه وزن دار تنها چیزی که به راحتی به گند کشیده میشود مقام مرد است البته باید هم چنین باشدزیرا جامعه پر است از مردانی که در نهایت سختکوشی از صبح تا شب فقط می خواهند پای این جعبه جادو بنشینند تا شامی بخورند و چرتی بزنند.
این جهت گیری ها از نظر روانشناسی بازشدن "عقده اودیپ " است که جز کمپلکس های پیچیده روانشناسی است و متاسفانه رسانه ملی با نهایت قدرت آن را اشاعه می دهد.و یان بیشتر از هر خطری و بالاتر از هر تهدیدی ملت را تهدید می کند.
اگر به قول یکی از دوستان به تفکر توطئه متهم نشوم باید بگویم دیدن این سریالهای وزین است که پسربچه ها را از احترام گذاشتن به بزرگترها رم می دهد و یا به دختران جرات می دهد که در برابر خواسته های کودکانه و برخاسته از التهاب جوانیشان در برابر خیر خواهی خانواده هایشان و مخصوصا پدرانشان قد علم نمایند.اگر اینطور نیست پس اینهمه گرفتاری های اجتماعی در خانواده های دوست و فامیلمان هم حتما کار همان عوامل بیگانه است!!!
کجا داریم می رویم؟تصویب اینهمه سریال و فیلم با این موضوع " تخریب مرد و وجهه پدری" آیا تصادفی است؟این تفکر را می توانید در فیلمهایمان هم ببینید.
مبارزه نسل سوم با پدران نسل اول در خیلی از فیلمهای پرفروشمان دیده شده و هیچ منتقدی به این مطلب به طور جدی نپرداخته است. راستی قرار است نسل آینده با پشت پازدن به همه ارزشها من جمله احترام به مردان بزرگ و پدران بزرگ گذشته هرآنچه در تاریخ این مرزو وبوم ساخته و پرداخته شده را ازبین ببرد؟ این تهاجم فرهنگی نیست؟ امان از این گیس بسته ها....

http://filmania.blogfa.com