بگو آخر این سفر می رسم کجا

● آثار مهاجرت بر سلامت مهاجران
تحقیقات انجام شده در مركز كنترل بیماری‌های ‌آمریكا نشان می‌دهد كه مهاجرت هم می‌تواند بیمارمان كند و بر سطح سلامت ما تاثیر بگذارد.
فرزانه فولادبند
خیلی‌ها دوست دارند در وطن خودشان و در همان جایی كه به دنیا آمده‌اند زندگی كنند. اما بعضی اوقات افراد به خاطر شرایطی مانند ادامه تحصیل، كار و یا سایر شرایط، گاه با علاقه و گاهی به اجبار، به شهر یا كشور دیگری مهاجرت می‌كنند تا برای مدتی و یا تمام عمر دور از وطنشان زندگی كنند. نتایج تحقیقات انجام شده در مركز كنترل بیماری‌های ‌آمریكا نشان می‌دهد كه مهاجرت هم می‌تواند بیمارمان كند و بر سطح سلامت ما تاثیر بگذارد.
● مهاجرت و سلامت
از صدها سال پیش با مهاجرت، به عنوان یكی از عوامل كاهش دهنده سلامت جسمی ‌و روحی برخورد شده است. اداره بهداشت عمومی‌‌ آمریكا زمانی كه در سال ۱۹۰۲ تاسیس شد، بزرگ‌ترین وظیفه‌اش قرنطینه كردن و بررسی مهاجران و افراد تازه وارد، از نظر ابتلا‌ی‌آنها به بیماری‌های جسمی ‌و روحی بود.برخی كارشناسان می‌گویند <مهاجران گروهی داوطلب هستند كه بنا به خواست خودشان باید فشارها و سختی‌های زیادی را برای نقل و انتقال به سرزمین دیگر تحمل كنند.> مهاجرت به طور قطعی بر سطح سلامت جوامع تاثیر می‌گذارد؛ به خصوص وقتی افراد از كشورهایی مهاجرت كرده باشند كه بیماری‌های عفونی در كشورشان شیوع داشته باشد.
● تازه‌واردها سالم‌ترند
نتایج تحقیقات در چند دهه اخیر نشان داده است افرادی كه در خانواده‌های خارجی مهاجر به ‌آمریكا به دنیا آمده‌اند، نسبت به افرادی كه در خانواده‌های بومی ‌‌آمریكایی به دنیا آمده‌اند، با وجود دسترسی كمترشان به امكانات و مراقبت‌های بهداشتی، سالم تر زندگی كرده و بیشتر عمر می‌كنند.
همچنین مهاجران آسیایی، سفید پوست، سرخ پوست و سیاه پوست به طور متوسط چهار سال بیشتر از سفید پوستان ‌آمریكایی عمر می‌كنند و در طول زندگی‌شان كمتر به بیماری‌های مزمن مانند بیماری‌های عصبی و روانی مبتلا می‌شوند. اما آخرین اطلاعات، در مورد بهداشت و سلامت مهاجران نشان می‌دهد این موضوع با گذشت زمان كاهش پیدا می‌كند.
● دوری از وطن، دوری از سلامت
بر اساس مطالعه جدیدی كه توسط مركز كنترل بیماری‌های ‌آمریكا صورت گرفته است، با مقایسه سلامت مهاجران و افراد بومی‌ مشخص شده كه مهاجران اروپایی بعد از گذشت پنج سال زندگی در ‌آمریكا به سطح سلامتی بیشتری دست پیدا می‌كنند؛ در حالی كه در مورد سایر مهاجران عكس این موضوع صادق است. هیچ كس علت دقیق این موضوع را نمی‌داند و دلایل آن هم بسیار پیچیده است.
همین‌طور سرخ پوستان بومی‌ فقیری كه تا به حال به پزشك مراجعه نكرده‌اند از سرخ پوست‌هایی كه بعد از مهاجرت خانوادهایشان در ‌آمریكا متولد شده‌اند، سالم‌ترند. همچنین ۱۶ درصد سرخ پوست‌های مهاجركه كمتر از پنج سال در ‌آمریكا زندگی كرده‌اند مشكل چاقی و اضافه وزن دارند؛ در حالی كه ۲۲ درصد از سرخ پوستانی كه بیشتر از پنج سال در ‌آمریكا زندگی می‌كنند دچار چاقی هستند.
به علاوه میزان ابتلا به فشار خون و بیماری‌های قلبی- عروقی در افرادی كه مدت زیادی از مهاجرت آنها گذشته است به دلیل استرس و نداشتن وضعیت مناسب روانی تا حد قابل ملاحظه‌ای بیشتر است. نتایج یك مطالعه كه در‌ هاوایی انجام شده، نشان داده است كه سرطان پستان و سرطان روده بزرگ و بیماری‌های قلبی- عروقی در میان ژاپنی‌ها و كره‌ای‌هایی كه مدت زیادی از مهاجرت آنها به ‌آمریكا می‌گذرد، بیشتر است. در مجموع، این شرایط زندگی در ‌آمریكا است كه ‌آمریكایی‌ها را بیمارتر از دیگران می‌كند و آنها را در معرض خطر بیشتری قرار می‌دهد. مطالعات اخیر نشان می‌دهد نرخ فشار خون، چاقی و دیابت در بین ‌آمریكا یی‌ها بالاتر از متوسط جامعه آمریكا است كه در نهایت این شرایط سلامت تازه واردان و مهاجران را هم تحت تاثیر قرار می‌دهد.
● سلامت در وطن
افراد در كشور خودشان بیشتر به سنت‌ها و فرهنگ‌های شان پای‌بند هستنند. وابستگی به فرهنگ‌ها و سنت‌هایی مانند ازدواج، پای‌بندی به اصول اخلاقی و زندگی كردن در خانواده‌های بزرگ و با تعداد افراد بیشتر، عدم مصرف مشروبات الكی و مصرف كمتر دارو و چربی، همه رفتارهای سالمی‌هستند كه برای حفظ سلامت افراد یك مزیت به حساب می‌آیند. بعد از مهاجرت و با گذشت زمان، افراد بیشتر از فرهنگ و آداب و رسوم خود دور می‌شوند. كار زیاد، تنها زندگی كردن، طلاق و خوردن غذاهای آماده، جای رفتارهای سالم را می‌گیرد. در شرایط برابر، زنان مهاجر در كشور خودشان نسبت به كشور ‌آمریكا كمتر در معرض طلا‌ق و عادات بدی مانند مصرف مشروبات الكلی و كشیدن سیگار قرار می‌گیرند.
● تو با ما فرق داری!
تبعیض و تحمل استرس در روابط و فشارهای روحی كه مهاجران به ویژه سرخ پوستان و سیاه پوستان در ‌آمریكا با آن مواجه هستند، یكی دیگر از عواملی است كه سلامت این افراد را در معرض خطر قرار می‌دهد. فردی كه از شهر و یا كشورش به شهر یا كشور دیگری مهاجرت می‌كند، شرایط سختی را پیش رو دارد و با تغییراتی در زندگی مواجه می‌شود. تفاوت‌های فرهنگی، تفاوت‌هایی مانند تفاوت در زبان و مذهب، تغییر جایگاه و موقعیت فرد در اجتماع، تغییر شغل، دوری از دوستان و اقوام، همه و همه فرد را در معرض استرس قرار می‌دهند. تغییر فرهنگ و پذیرفتن فرهنگ زندگی در ‌آمریكا سبب می‌شود سلامتی افراد به كمتر از متوسط سلامت در نژادشان نزول كند. مشكل پایین آمدن سطح سلامت به دنبال مهاجرت، تنها در ‌آمریكا مطرح نیست. در كانادا كه تضاد و تعارض بین بومی‌ها و مهاجران كمتر از ‌آمریكا است، باز هم همین مشكل وجود دارد (در كانادا ۲۰ درصد جمعیت مهاجر هستند و در ‌آمریكا ۱۲ درصد جمعیت را مهاجران تشكیل می‌دهند.) وضعیت سلامت مهاجران سفید پوست در كانادا بهتر از سیاه‌پوست‌ها است و مدت بیشتری سلامت‌شان را حفظ می‌كنند كه به نظر می‌رسد رژیم بد غذایی و ورزش نكردن دلیل این اختلاف باشد اما به هر حال وضعیت برخورداری و دسترسی امكانات بهداشتی برای مهاجران در كانادا بهتر از ‌آمریكا است.
● كوچولوهای اسرارآمیز
در نهایت ممكن است ژن‌ها، بهترین دلیل برای كاهش سطح سلامت مهاجران به كشورهای پیشرفته باشند. مطالعات و تحقیقات در زمینه ژنتیك نشان داده است كه افراد لاتین، سیاه پوست‌ها و ساكنان شرق آسیا بیشتر به دیابت و فشار خون مبتلا می‌شوند. فرض بر این است كه بدن افرادی كه در مناطق فقیر دنیا زندگی می‌كنند با شرایط جدید سازگاری ندارد و هنگام پیروی از رژیم‌های غذایی كشورهای پیشرفته (با مصرف زیاد كربوهیدرات و پروتئین) بیشتر دچار چاقی و مشكلات متابولیسمی ‌می‌شوند.
● تلاش برای حفظ سلامتی
با توجه به آنچه در مطالعات مركز كنترل بیماری‌های ‌آمریكا و سایر اطلاعات بهداشتی موجود در زمینه سلامت مهاجران انجام شده، واضح است كه تمام عوامل و شرایطی كه به مرور زمان فرد را بیمار می‌كند، در اثر كارها و رفتارهایی ایجاد می‌شود كه این افراد می‌توانستند انجام ندهند.
به طور كلی، ورزش كردن، پیروی از رژیم غذایی مناسب و نیز مصرف نكردن سیگار و مشروبات الكلی در حفظ سلامت همه افراد از جمله مهاجرین بسیار موثر است.‌

منبع : روزنامه سلامت