نُه زندگی - NINE LIVES

سال تولید : ۲۰۰۵
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : جولی لین
کارگردان : رودریگو گارسیا
فیلمنامه‌نویس : رودریگو گارسیا
فیلمبردار : خاویئر پرس گروبت
آهنگساز(موسیقی متن) : اد شیرمر
هنرپیشگان : کتی بیکر، اندرو بوربا، ایمی بنمن، ک کالان، گلن کلوز، کیم دیکنز، داکوتا فانینگ، ویلیام فیشتنر، لیزا گی همیلتن، سیسی اسپیسک، آیدان کوئین، رابین رایت پن، جیسن آیزاکس، ایان مک‌شین، آماندا سیفراید، هالی هانتر، استیون دیلین، الپیدیا کاریلو و ایمی برنمن
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۵ دقیقه


نگاهی به زندگی نُه زن در نُه اپیزود مختلف، که همگی به صورت نما/ صحنه ـ بدون قطع ـ گرفته شده‌اند. هریک از اپیزودها بین ده تا چهارده دقیقه طول می‌کشد: ̎هالی̎ (همیلتن) موقع رویاروئی با اشباحی از گذشته‌اش در محلهٔ قدیمی‌اش، لحظه‌ای کوتاه در رؤیا فرو می‌رود. ̎مگی̎ (کلوز) به اتفاق دختر نوجوانش، ̎ماریا̎ (فانینگ)، لحظاتی را در کنار گور اعضاء خانواده‌شان در گورستان می‌گذرانند. ̎روت̎ (اسپیسک) زنی متأهل، به دیدار ̎هنری̎ (کوئین) در اتاق هتلش می‌رود. ̎دایانا̎ (رایت پن) موقع خرید خواروبار، به‌طور تصادفی به یکی از دوستان قدیمی‌اش، ̎دیمین̎ (آیزاکس) برمی‌خورد. ̎کامیل̎ (بیکر) بیماری سرطانی، در بیمارستان منتظر عمل جراحی‌اش است. ̎سامانتا̎ (سیفراید) دختر نوجوانی است که از پدر زمین‌گیرش، ̎لری̎ (مک‌شین) مراقبت می‌کند. ̎ساندرا̎ (کاریلو) زنی زندانی، چشم به راه ملاقاتِ فرزندان خویش است. ̎سونیا̎ (هانتر) که از بی‌وفائی دوستش، ̎مارتین̎ (دیلین) باخبر شده، با او جروبحث می‌کند و ̎لورنا̎ (برنمن) دیدار ناغافل و متأثرکننده‌ای با شوهر سابقش، ̎اندرو̎ (فیشتنر) دارد، که زن دومش تازه درگذشته است.
● فیلمی احساساتی و آرام ساختهٔ پسر گابریل گارسیا مارکز نویسنده و با تهیه‌کنندگی اجرائی آلخاندرو گونسالس اینیاریتو، که از نُه نما ـ صحنهٔ بلند تشکیل شده که هر کدام حکایت یک روز و یک اتفاق خاص زندگی یکی از نُه زن اصلی فیلم در کنار شخصیت‌هائی فرعی‌تر است، و به مضامینی مثل عشق و دل‌زدگی عاطفی، سوءتفاهم‌ها و هم‌دردی‌های زناشوئی، و ناامیدی و پیری در برابر طراوت و جوانی می‌پردازد. نُه زندگی پُربازیگر است و با این‌که بعضی از شخصیت‌ها در اپیزودهای دیگر هم دیده می‌شوند اما تأثیرگذاری فیلم نه از ارتباط و پیچیدگی اپیزودها با هم که از ویژگی‌های احساسی بالقوهٔ هر اپیزود و جزئیات داستانی روایت آن حاصل می‌شود. دروبین سیال و در عین حال پُر مکث گروبت از فاصلهٔ نزدیک در تعقیب شخصیت‌هاست و لحظات و نکته‌های جذابی از نقاط عطف روابط و گفت‌وگوهای آنها را پی می‌گیرد؛ در نتیجه فیلم، فیلم بازی و گفت‌وگو است و هرجا این موارد ضعف داشته‌اند از قدرت فیلم کاسته شده است. میان اپیزودها، دیدار دوبارهٔ عشاق قدیمی پس از سال‌ها در سوپرمارکت (با نقش‌آفرینی مؤثر رایت پن)، شب شیطنت و نگرانی اسپیسک با کوئین، و گردش کلوز با فانینگِ خردسال در قبرستان از همه بهترند. طراحی صحنه، کار کورتنی جکسن و طراحی لباسِ ماریا تورتو کمک فراوانی به شکل‌گیری حال و هوای متنوع اپیزودها و شخصیت‌پردازی‌ها کرده است.