ترموسکپ (دمابین)

ترموسکپ را که گالیله و دیگران برای دیدن تغییرات دمای محیط به‌کار می‌بردند سانتوریو پزشک بلند آوازه ایتالیائی به‌عنوان وسیله‌ای برای سنجش دمای بدن به‌کار برد. دمابین در گذشته یک حباب سربی یا شیشه‌ای بود که با مایعی پر می‌شد و به لوله‌ای که نشان دهنده بالا و پائین رفتن آب در نتیجه گرم یا سرد شدن حباب بود اتصال داشت. سانتوریو درین دستگاه اصلاحات و تعدلاتی کرد تا برای اندازه‌گیری دمای بدن انسان مناسب باشد. و خود در وصف ترموسکپ گفت: (بیمار حباب رد دست دم می‌زند یا حباب را در دهان می‌گیرد تا بدانیم حالش خوب است یا بدو در تشخیص و درمان اشتباه نکنیم. سانتور با افزودن درجه‌ای با تقسیمات مساوی بین سرمای برق و گرمای شعله شمع ترموسکپ را تبدیل به ترمومتر (دماسنج) کرد. دماسنج درجه عادی بدن انسان را نشان نمی‌داد بلکه تغییر و تفاوت دما را در حال تندرستی و ناخوشی معلوم می‌کرد. هرچه تغییر از هنجار عادی بدن انسان را نشان نمی‌داد بلکه تغییر و تفاوت دما را در حال تندرستی و ناخوشی معلوم می‌کرد. هرچه تغییر از هنجار عادی بیشتر می‌شد شخص بیمارتر بود. چه مدت بیماری باید حباب را در دست بگیرد یابه آن بدمد یا در دهانش نگاه دارد تا درجه دمای بدن معلوم شود دستورالعمل سانتوریو چنین بود: تا ده ضربه نبض اختراع وسیله زمان‌گیری توسط سانتوریو شگفت‌انگیز نیست و ضربان نبض را با حرکت آونگ اندازه‌ گرفت.

منبع : مطالب ارسال شده